Паклон табе, мой беларускі краю!
Ты – мой, я – твой: ад роду і навек.
Я зноў і зноў да сэрца прыкладаю
Твой ліст дубовы – як чароўны лек.

За хлеб, што ем, за песні, што спяваю,
За шчасце звацца іменем тваім –
Паклон, паклон табе, мой родны краю!
Ты – мой, я – твой: усюды і ва ўсім!


1973

• святло-радзімы
• свой-край
• мой-край
• авяр-ян-дзеружынскі/авяр-ян-дзеружынскі-я-спяваю-ты-спявай
• васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-будучыня