З табою быў я справядлівы.
Прайшоў па сэрцы дзідай час,
Цяпер я грэшны, нешчаслівы.

Ці раз я чуў твой смех глумлівы
I дакараў сябе ці раз.
З табою быў я справядлівы.

Мяне вялі душы прылівы,
Святых надзей агонь не гас.
Цяпер я грэшны, нешчаслівы.

Пад’юджваў юны дух гуллівы,
Ў распусты багне часта граз.
З табою быў я справядлівы.

У сне лавіў твой цень трымслівы,
Насіў партрэт твой на паказ.
Цяпер я грэшны, нешчаслівы.

Паблытаў сцежкі век імклівы,
Кахання слодыч – не для нас.
З табою быў я справядлівы,

Цяпер я грэшны, нешчаслівы.

1957

• міхась-кавыль/міхась-кавыль-санет
• міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля
• міхась-кавыль/міхась-кавыль-сібір
• міхась-кавыль
• міхась-кавыль/міхась-кавыль-просьба