Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:міхась-зарэцкі:цана-жыццё-па-раману-вязьмо [2025/08/23 15:43] – vedybeadmin
+++ творы:міхась-зарэцкі:цана-жыццё-па-раману-вязьмо [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Цана — жыццё (па раману "Вязьмо") ======
-[[litpers>міхась-зарэцкі|Міхась Зарэцкі]] (Міхась Яўхімовіч Касянкоў, 1901-1937) — першы ў беларускай літаратуры, хто сказаў вострае і праўдзівае слова пра калектывізацыю і гады "вялікага пералому". І па мастацкай сіле сказанае М. Зарэцкім можна параўнаць, бадай, толькі з сілай сказанага рускім пісьменнікам А. Платонавым у яго раманах "Катлаван", "Чэвенгур".\\
+[[постаці/міхась-зарэцкі|Міхась Зарэцкі]] (Міхась Яўхімовіч Касянкоў, 1901-1937) — першы ў беларускай літаратуры, хто сказаў вострае і праўдзівае слова пра калектывізацыю і гады "вялікага пералому". І па мастацкай сіле сказанае М. Зарэцкім можна параўнаць, бадай, толькі з сілай сказанага рускім пісьменнікам А. Платонавым у яго раманах "Катлаван", "Чэвенгур".\\
 У рамане "Вязьмо", галоўным творы М. Зарэцкага, — пісьменніцкае бачанне калектывізацыі, і выкрыццё антыгуманнай сутнасці таталітарнага рэжыму. Зразумела, што такое бачанне калектывізацыі і такая, як у М. Зарэцкага, форма мастацкага яго выяўлення былі, фактычна, прысудам. Цана за яго слова — уласнае жыццё...\\
 І не ўратавала пісьменніка ні рамантычная аздоба рамана, якой ён стараўся прыхаваць тую праўду, што бачылася не ім адным; ні вобраз Галілея, вясковага блазна-мудрагеля, праз які найперш і выяўляецца пісьменніцкае ўсведамленне народнай трагедыі (а блазнам жа дазвалялася без пагрозы жыццю гаварыць-блюзнерыць нават перад царом); ні шчаслівы, казачны, неверагодны канец, які прыдумаў аўтар для свайго рамана.\\
@@ Радок 15: / Радок 15: @@
 Сіла і наступствы жудаснай машыны, што распачала "карэнны пералом", — злом у душах людзей. І настолькі вялікая тая сіла, што яна не пакідала чалавеку ніякай магчымасці застацца чалавекам у бесчалавечных абставінах. Хто ратаваў сумленне — плаціў жыццём.\\
 Вязьмом сціскала таталітарная машына розум і душу чалавека, такім вязьмом, што, каб ацалець фізічна, трэба было толькі секчы — секчы па жывому, кроўнаму, дарагому, спрадвечнаму. Але і паратунак той быў толькі часовы, бо хто клапаціўся каб уратаваць цела, — траціў урэшце і душу, і цела таксама. На вобразе Карызны пераканальна паказаны марныя высілкі чалавека, які хацеў развязаць вязьмо, але у выніку — злом душы і яе вынішчэнне. Як слушна зазначае Галілей, "усё ламаецца, дык і чалавек мусіць ламацца".\\
-Спеў Галілея "Мёртвых цел ляжаць пракосы, Кроўю краскі зацвілі" з'яўляецца і [[slounik>лейтматыў|лейтматывам]] рамана, і выяўленнем пісьменніцкага ўсведамлення той велізарнай небяспекі, якую несла народу сталінская мадэль казарменнага сацыялізму.\\
+Спеў Галілея "Мёртвых цел ляжаць пракосы, Кроўю краскі зацвілі" з'яўляецца і [[слоўнік/лейтматыў|лейтматывам]] рамана, і выяўленнем пісьменніцкага ўсведамлення той велізарнай небяспекі, якую несла народу сталінская мадэль казарменнага сацыялізму.\\
 "Лёс чалавека, шчасце чалавека, яго гонар — вось чым вымярае пісьменнік глыбінны сэнс сацыяльных зрухаў", — слушна вызначае адметнасць і наватарства рамана літаратуразнавец Т. Мушынская.\\
 Толькі тыя абставіны чалавечныя і маюць права на існаванне, якія не руйнуюць лёсы, пакідаюць чалавеку права выбару без вынішчэння і страты душы. Чытачу відавочна бесчалавечнасць абставін і імі абумоўленыя ўчынкі герояў. Пісьменніцкае ўсведамленне, як павінна і як не павінна быць, вывяраецца спрадвечным, народным.\\
@@ Радок 25: / Радок 25: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[litpers>міхась-зарэцкі]]
+  * [[постаці/міхась-зарэцкі]]
   * [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-кветка-пажоўклая]]
   * [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-вязьмо]]