Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:міхась-зарэцкі:міхась-зарэцкі-адна-партыя-ў-шашкі-аналі [2025/08/23 15:43] – vedybeadmin
+++ творы:міхась-зарэцкі:міхась-зарэцкі-адна-партыя-ў-шашкі-аналі [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Міхась Зарэцкі — Адна партыя ў шашкі. Аналіз апавядання ======
-Рамантычная ўзнёсласць, квяцісты стыль і кантраснае супрацьпастаўленне герояў у апавяданні [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-адна-партыя-ў-шашкі|"Адна партыя ў шашкі"]] з'яўляюцца адбіткам эстэтычных пошукаў [[slounik>маладняк|маладнякоўцаў]], да якіх спачатку належаў [[litpers>міхась-зарэцкі|Міхась Зарэцкі]]. Тыпова маладнякоўскі пачатак апавядання. "Гэта — з таго часу, як у маладой савецкай краіне полымем барацьба бушавала, як у смяротную бойку схапіліся былі паўстаўшыя работнікі з сваімі адвечнымі ворагамі — панамі. Тады кожны куток нашай краіны працяты быў вострай напружанасцю, якая часам прасякалася агнявымі бліскавіцамі бурных уздымаў.\\
+Рамантычная ўзнёсласць, квяцісты стыль і кантраснае супрацьпастаўленне герояў у апавяданні [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-адна-партыя-ў-шашкі|"Адна партыя ў шашкі"]] з'яўляюцца адбіткам эстэтычных пошукаў [[слоўнік/маладняк|маладнякоўцаў]], да якіх спачатку належаў [[постаці/міхась-зарэцкі|Міхась Зарэцкі]]. Тыпова маладнякоўскі пачатак апавядання. "Гэта — з таго часу, як у маладой савецкай краіне полымем барацьба бушавала, як у смяротную бойку схапіліся былі паўстаўшыя работнікі з сваімі адвечнымі ворагамі — панамі. Тады кожны куток нашай краіны працяты быў вострай напружанасцю, якая часам прасякалася агнявымі бліскавіцамі бурных уздымаў.\\
 У той час на кожным кроку хаваліся ў цемры падкалодныя гадзіны. Часам выпаўзалі яны на свет і атрутныя джгалы паказвалі. Мужыкі сярмяжнікі зніштажалі іх сваімі рукамі мазольнымі, карузлымі. І не было тады меры мужычай моцы жалезнай. Не было меры і гневу народнаму, бурнаму".\\
 Гісторыю такога "зніштажэння" "падкалоднай гадзіны" і паказвае пісьменнік у творы. Чырвонаармейскі атрад захапіў у палон класавага ворага — пана. Праўда, зараз ад панскай далікатнасці і вытанчанасці ў яго нічога не засталося. Гэта знясілены, галодны чалавек, які, відаць, доўга жыў у нялюдскіх умовах. "Яго выгляд прыцягваў да сябе ўвагу. Вопратка нібы панская, але так абшарпалася, што зусім страціла свой колішні выгляд. Калматым шкумаццём недалужна звіслі парваныя полы сурдуту, а скрозь дзіркі на каленях свіцілася брудная бялізна.\\
@@ Радок 14: / Радок 14: @@
 Не паддаўся пан чырвонаму камандзіру і выйграў партыю. Выходзіць, што праўда, духоўная моц была ўсё ж на яго баку. Што мог супрацьпаставіць ёй раззлаваны Аснач? Толькі сілу. І ён выхапіў пісталет і застрэліў палоннага. "Не ведаў ён сам, нашто забіў пана, за што. Дый не думаў пра гэта. Нешта падказала з нутра, што трэба так, што павінен забіць, што вораг гэты кроўны, упарты — узяў і забіў...".\\
 Такім чынам, Міхась Зарэцкі на прыкладзе аднаго невялічкага эпізоду часоў Грамадзянскай вайны, нягледзячы на квяцістую эмацыянальнасць стылістыкі, выдатна перадаў драматызм і прыхаваную сімволіку часу. Сапраўды, новая ўлада з жыццём і лёсам асобнага чалавека не лічылася, яна была хуткай на фізічную расправу і магла знішчыць чалавека без суда і следства. Асабліва бязлітасна знішчаліся тыя, хто выяўляў духоўную, інтэлектуальную, маральную перавагу.\\
-Знешняе падабенства прозы Міхася Зарэцкага да твораў іншых прадстаўнікоў літаратуры 20-30-х гадоў абмяжоўваецца агульнай тэмай пераўтварэння жыцця ў горадзе і на вёсцы. Уласцівая гэтаму перыяду [[slounik>тэндэнцыйнасць|тэндэнцыйнасць]] не закранае глыбінных пластоў творчасці пісьменніка. Міхась Зарэцкі, выхаваны ў высокамаральным асяроддзі, увасобіў у сваіх кнігах спачуванне і хрысціянскую любоў да чалавека незалежна ад яго паходжання і перакананняў.\\
+Знешняе падабенства прозы Міхася Зарэцкага да твораў іншых прадстаўнікоў літаратуры 20-30-х гадоў абмяжоўваецца агульнай тэмай пераўтварэння жыцця ў горадзе і на вёсцы. Уласцівая гэтаму перыяду [[слоўнік/тэндэнцыйнасць|тэндэнцыйнасць]] не закранае глыбінных пластоў творчасці пісьменніка. Міхась Зарэцкі, выхаваны ў высокамаральным асяроддзі, увасобіў у сваіх кнігах спачуванне і хрысціянскую любоў да чалавека незалежна ад яго паходжання і перакананняў.\\
 Творчае пранікненне ў глыбіні чалавечай душы выклікала феномен рамантычнага героя Зарэцкага. Гэта не толькі адзінокі бунтар-мужчына ў віры сацыяльных змен, але і жанчына, вобраз якой, па сутнасці, трагічны. Сімвал адцвіўшай, "пажоўклай" кветкі выяўляе душу жанчыны, скалечаную агнём рэвалюцыі. Паводле светабачання і сваіх творчых прыхільнасцей Міхась Зарэцкі быў пісьменнікам рамантычнага кірунку, але рамантызм тагачаснае літаратуразнаўства лічыла заганным, называючы яго метадам, уласцівым літаратуры мінулага. Каб пазбавіцца ад абвінавачванняў крытыкі ў рэанімацыі "аджылага буржуазнага метаду", Міхась Зарэцкі прапагандуе сваю тэорыю эмацыянальнага ці пазітыўнага рамантызму. У сваёй творчай практыцы ён шмат увагі надае барацьбе пачуццяў, псіхалагічным зрухам у душы чалавека. Паняцці кахання і любові празаік лічыць усёабдымнымі, каштоўнаснымі.
@@ Радок 23: / Радок 23: @@
   * [[творы/міхась-зарэцкі/цана-жыццё-па-раману-вязьмо]]
   * [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-кветка-пажоўклая]]
-  * [[litpers>міхась-зарэцкі]]
+  * [[постаці/міхась-зарэцкі]]
   * [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-адна-партыя-ў-шашкі]]
   * [[творы/міхась-зарэцкі/міхась-зарэцкі-вязьмо]]