1

На беразе тваім
Вільготны летні прыпар.
Самотна памаўчым
Удвух, лясная Прыпяць.

Тут горнуцца да стром
Дзве вёсачкі пустыя.
Здалёк рыкае гром –
Раскутая стыхія!

Маланкі джала б’е
Над кручамі, жвірамі.
Былыя дні мае
Усмоктаны вірамі.

Калышуць чараты
Пары далёкай пошум.
Куды панесла ты
Жыцця жывую ношу?

Пакінуты адны
I хаты, і калыскі.
Куды сплылі чаўны,
За свет які няблізкі?

Дождж хлешча у палях,
Мутнеюць нашы рэкі.
Пакутна плача шлях,
Мой шлях:
З вараг у грэкі.

2

З прадоннай даўніны,
З бялёсага туману
Павыплывуць чаўны –
Звярэдзяць сэрца рану.

Таемнага агню
Над хвалямі свячэнне.
Плывуць упершыню
Дзяды супроць цячэння

Гадоў, вякоў, эпох,
Вяртаюцца на строму,
Дзе вечнасць іх сцярог
Раскуты голас грому.

Зажурана ў палях
Прымружыў дзень павекі.
Пакутна плача шлях,
Іх шлях:
З вараг у грэкі…

• палесся-абрус-аксамітны
• юрась-свірка/юрась-свірка-журботны-працяг-песні
• міхась-чарот/міхась-чарот-прыпяць
• анатоль-грачанікаў/анатоль-грачанікаў-прыціхне-ў-прыцемках-
• анатоль-бутэвіч/анатоль-бутэвіч-мора-герадота