Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:максім-танк:жыццё-і-творчасць-максіма-танка [2025/08/23 15:53] – vedybeadmin
+++ творы:максім-танк:жыццё-і-творчасць-максіма-танка [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 ====== Жыццё і творчасць Максіма Танка ======
 Максім Танк — адно з самых яркіх імёнаў у гісторыі беларускай літаратуры. Паэт бунтар, паэт патрыёт, паэт сатырык, паэт філосаф, паэт наватар… Яму суджана было з'явіцца і на поўны голас загаварыць у адну з самых буйных нацыянальна-вызваленчых эпох, калі надзвычай востра паўстала пытанне — быць ці ня быць народу Заходняй Беларусі і ўсяму беларускаму народу з яго самабытнасцю, культурай, мовай, з яго гістарычнай спадчынай.\\
-[[litpers>максім-танк|Максім Танк]] (сапраўднае імя Яўген Іванавіч Скурко) нарадзіўся 17 верасня 1912 г. у вёсцы Пількаўшчына Мядзельскага раёна Мінскай вобласці ў сялянскай сям'і. Фарміраванне будучага выдатнага паэта праходзіла ва ўмовах бурных, складаных і супярэчлівых падзей Першай сусветнай вайны. Яго бацька, Іван Фёдаравіч, быў мабілізаваны ў войска і служыў салдатам у чыгуначным батальёне, потым — у вайсковай шавецкай майстэрні. У 1916 г. з набліжэннем фронту М. Танк разам з маці, Домнай Іванаўнай, пераехаў ў Маскву, дзе яны пэўны час жылі на ўскрайку горада з яшчэ чатырма сем’ямі бежанцаў. Там Яўген Скурко пайшоў у школу, там прачытаў свае першыя кнігі. А родная Пількаўшчына ў 1921 годзе апынулася за мяжой — паводле ўмоў Рыжскага міру адышла да Польшчы.\\
+[[постаці/максім-танк|Максім Танк]] (сапраўднае імя Яўген Іванавіч Скурко) нарадзіўся 17 верасня 1912 г. у вёсцы Пількаўшчына Мядзельскага раёна Мінскай вобласці ў сялянскай сям'і. Фарміраванне будучага выдатнага паэта праходзіла ва ўмовах бурных, складаных і супярэчлівых падзей Першай сусветнай вайны. Яго бацька, Іван Фёдаравіч, быў мабілізаваны ў войска і служыў салдатам у чыгуначным батальёне, потым — у вайсковай шавецкай майстэрні. У 1916 г. з набліжэннем фронту М. Танк разам з маці, Домнай Іванаўнай, пераехаў ў Маскву, дзе яны пэўны час жылі на ўскрайку горада з яшчэ чатырма сем’ямі бежанцаў. Там Яўген Скурко пайшоў у школу, там прачытаў свае першыя кнігі. А родная Пількаўшчына ў 1921 годзе апынулася за мяжой — паводле ўмоў Рыжскага міру адышла да Польшчы.\\
 Восень 1926 года прывяла будучага паэта Максіма Танка, а тады яшчэ маладога Яўгена Скурко ў Вілейку, куды ён паступіў у трэці клас рускай прыватнай гімназіі. Хаця таго магло і не атрымацца. Бо сям’я не мела дастаткова грошай на далейшае навучанне сына. У рукапіснай [[слоўнік/аўтабіяграфія|аўтабіяграфіі]] паэта зазначаецца: "Бацькі мае хацелі, каб я пайшоў вучыцца далей. Але непрыхільна на гэта глядзелі хатнія, баючыся лішніх расходаў у гаспадарцы. Маці плакала начамі, прасіла дзеда, каб пусціў мяне вучыцца ў Вілейку, дзе ў той час была сярэдняя школа. Стары згадзіўся. За лета, пасучы статак, я падрыхтаваўся да экзамена, які я здаў і быў прыняты…". У гімназіі паэт вучыўся даволі паспяхова. Менавіта там настаўніца рускай мовы і літаратуры прывіла хлопчыку Яўгену любоў да літаратуры, заахвоціла да творчасці. Там жа ён і зрабіў сваю першую літаратурную спробу, пераказваючы ў вершаванай форме легенду пра Шкленікоўскае возера (у Шкленікова паэт хадзіў у польскую пачатковую школу). Але ўжо восенню 1928 года Яўгену Скурко прыйшлося ехаць у Радашковічы, дзе ён працягваў спасцігаць вучнёўства з прычыны закрыцця Вілейскай гімназіі польскімі ўладамі. Тут ён уступіў у члены падпольнай камсамольскай арганізацыі і пачаў актыўна удзельнічаць у грамадскім жыцці. За ўдзел у забастоўцы ў пачатку 1929 года быў выключаны з гімназіі. Нейкі час вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі, з якой таксама выключылі як вальнадумца і непаслушэнца. Потым ўладкаваўся ў Віленскую рускую гімназію імя А. Пушкіна, дзе зноў працягваў займацца падпольнай камсамольскай работай. За гэта быў арыштаваны і трапіў у віленскую турму Лукішкі. Праз месяц удалося вырвацца на волю.\\
 Восенню 1932 года, у надзеі прадоўжыць вучобу, М. Танк нелегальна перайшоў польска-савецкую граніцу і трапіў у Мінск. Неўзабаве вярнуўся назад на падпольную работу. Працаваў інструктарам ЦК камсамола Заходняй Беларусі, у легальных і падпольных віленскіх перыёдыках, вёў актыўную грамадска-патрыятычную і культурна-асветную дзейнасць, за што падвяргаўся арыштам і турэмнаму зняволенню на Лукішках, былі допыты ў засценках НКУС.\\