Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:максім-багдановіч:патрыятычная-лірыка-максіма-багдановіча [2025/08/22 11:11] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:максім-багдановіч:патрыятычная-лірыка-максіма-багдановіча [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 13: / Радок 13: @@
 //М. Багдан//овіч
-Самым гарачым, самым трапяткім, самым святым пачуццём [[litpers>максім-багдановіч|Максіма Багдановіча]] была любоў да Радзімы, да маці-Беларусі. Яна зрабіла яго паэтам, яна дала сэнс яго самаахвярнаму жыццю, яна пакінула яго ў памяці нашчадкаў.
+Самым гарачым, самым трапяткім, самым святым пачуццём [[постаці/максім-багдановіч|Максіма Багдановіча]] была любоў да Радзімы, да маці-Беларусі. Яна зрабіла яго паэтам, яна дала сэнс яго самаахвярнаму жыццю, яна пакінула яго ў памяці нашчадкаў.
 Шчымлівым болем за «краіну-браначку», за яе «цёмны, сляпы» народ прасякнута ўся патрыятычная лірыка Максіма Багдановіча. Матывамі яго лірыкі была не толькі бязмежная любоў да Радзімы, але і ўсведамленне сацыяльнай несправядлівасці, няволі і нясілы, што вынішчае найперш «дух народны», не дазваляе гэтаму самабытнаму краю расквітнець, а яго таленавітаму народу быць гаспадаром на сваёй зямлі:
@@ Радок 29: / Радок 29: @@
 У ёй нават мовы няма!
-У 1911 г. у час першай паездкі на радзіму Максім Багдановіч наведаў у Вільні беларускі музей, пазнаёміўся з рукапісамі старажытных кніг, з узорамі старадаўняга мастацкага ткацтва беларусаў. Ён быў ашаломлены багаццем «святой зямлі», таленавітасцю люду, «каторы моцнымі рукамі стварыў усе багацтвы на зямлі», а «сам даўно сляпы ад слёз і ўжо забыўся абратунак». Бунтоўнае непрыняцце такіх абставін, захапленне духоўнай спадчынай Беларусі знайшло мастацкае ўвасабленне ў цыкле вершаў «Старая Беларусь». Найбольшага ўздзеяння на сэрцы людзей ён дасягнуў вершам «[[bellit>максім-багдановіч/максім-багдановіч-слуцкія-ткачыхі|Слуцкія ткачыхі]]», у якім дзівосным чынам спалучыліся элегічны светлы смутак, захапленне сапраўднай красой і роднага краю, і яго таленавітых людзей, і надзея на лепшую долю тых, хто варты людскага і гожага:
+У 1911 г. у час першай паездкі на радзіму Максім Багдановіч наведаў у Вільні беларускі музей, пазнаёміўся з рукапісамі старажытных кніг, з узорамі старадаўняга мастацкага ткацтва беларусаў. Ён быў ашаломлены багаццем «святой зямлі», таленавітасцю люду, «каторы моцнымі рукамі стварыў усе багацтвы на зямлі», а «сам даўно сляпы ад слёз і ўжо забыўся абратунак». Бунтоўнае непрыняцце такіх абставін, захапленне духоўнай спадчынай Беларусі знайшло мастацкае ўвасабленне ў цыкле вершаў «Старая Беларусь». Найбольшага ўздзеяння на сэрцы людзей ён дасягнуў вершам «[[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-слуцкія-ткачыхі|Слуцкія ткачыхі]]», у якім дзівосным чынам спалучыліся элегічны светлы смутак, захапленне сапраўднай красой і роднага краю, і яго таленавітых людзей, і надзея на лепшую долю тых, хто варты людскага і гожага:
 А за сцяной смяецца поле,
@@ Радок 41: / Радок 41: @@
 Любоў да Радзімы была самым святым пачуццём, што вызначыла лёс паэта, яго адданае служэнне Бацькаўшчыне. Гэтае ж пачуццё найбольш прываблівала яго ў іншых людзях. Іх высакароднасць, іх настальгічныя пачуцці ўслаўлены паэтам у вершах «Эмігранцкая песня» і «Як Базыль у паходзе канаў...».
-Трывожным сэрцам, у якім пануе «за краіну радзімую жах», напісаны неўміручыя радкі «[[bellit>максім-багдановіч/максім-багдановіч-пагоня|Пагоні]]». Створаны паэтам вобраз «старадаўняй Літоўскай Пагоні» прымушае чытача задумацца, перагледзець свае каштоўнасці, усвядоміць усю марнасць марнасцяў і нікчэмнасць прагматычных памкненняў. Разам з лірычным героем верша і чытач таксама успомніць «Вострую Браму святую», былую славу нашай Бацькаўшчыны. Падзяляючы з паэтам яго высакародны гнеў і пагарду да тых, што забылі Бацькаўшчыну, «адракліся, прадалі і аддалі ў палон», найперш перагледзім здабыткі і каштоўнасці ва ўласных душах... І нам, як лірычнаму герою верша «Пагоня», ёсць за што сказаць сваёй Радзіме: «Ты прабач...» Але яна чакае ад нас найперш добрых спраў.
+Трывожным сэрцам, у якім пануе «за краіну радзімую жах», напісаны неўміручыя радкі «[[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-пагоня|Пагоні]]». Створаны паэтам вобраз «старадаўняй Літоўскай Пагоні» прымушае чытача задумацца, перагледзець свае каштоўнасці, усвядоміць усю марнасць марнасцяў і нікчэмнасць прагматычных памкненняў. Разам з лірычным героем верша і чытач таксама успомніць «Вострую Браму святую», былую славу нашай Бацькаўшчыны. Падзяляючы з паэтам яго высакародны гнеў і пагарду да тых, што забылі Бацькаўшчыну, «адракліся, прадалі і аддалі ў палон», найперш перагледзім здабыткі і каштоўнасці ва ўласных душах... І нам, як лірычнаму герою верша «Пагоня», ёсць за што сказаць сваёй Радзіме: «Ты прабач...» Але яна чакае ад нас найперш добрых спраў.
 Трывога і «за краіну радзімую жах» ніколі не вынішчалі ў паэтавым сэрцы веру і надзею на яе лепшую долю і будучыню. Паэзія Багдановіча самотная, элегічная і адначасна аптымістычная і жыццесцвярджальная:
@@ Радок 53: / Радок 53: @@
 Сколькі ў хмарках залётных агня...
-Адным з крытэрыяў мастацкай вартасці любога твора з'яўляецца [[slounik>асацыятыўнасць|асацыятыўнасць]]. Паэзія Максіма Багдановіча ў поўнай меры адпавядае і гэтаму крытэрыю. Дасканалым у мастацкіх адносінах творам з'яўляецца [[bellit>максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-паміж-пяскоў-егі|санет «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...»]], філасофія якога выяўляецца менавіта праз асацыятыўныя сувязі і мастацкі [[slounik>паралелізм|паралелізм]] з ярка выяўленай [[slounik>антытэза|антытэзай]] жыцця і смерці. У першай апавядальнай частцы, што складаецца з васьмі радкоў, — апісанне падзеі, якая ўразіла сваёй неверагоднасцю. У тысячагадовай магіле знойдзены засохлыя зернейкі, жыццёвая сіла якіх «збудзілася і буйна ўскаласіла парой вясенняй збожжа на раллі».
+Адным з крытэрыяў мастацкай вартасці любога твора з'яўляецца [[слоўнік/асацыятыўнасць|асацыятыўнасць]]. Паэзія Максіма Багдановіча ў поўнай меры адпавядае і гэтаму крытэрыю. Дасканалым у мастацкіх адносінах творам з'яўляецца [[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-паміж-пяскоў-егі|санет «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...»]], філасофія якога выяўляецца менавіта праз асацыятыўныя сувязі і мастацкі [[слоўнік/паралелізм|паралелізм]] з ярка выяўленай [[слоўнік/антытэза|антытэзай]] жыцця і смерці. У першай апавядальнай частцы, што складаецца з васьмі радкоў, — апісанне падзеі, якая ўразіла сваёй неверагоднасцю. У тысячагадовай магіле знойдзены засохлыя зернейкі, жыццёвая сіла якіх «збудзілася і буйна ўскаласіла парой вясенняй збожжа на раллі».
-Філасофская думка заключана ў другой частцы санета (двух [[slounik>трохрадкоўе-тэрцэт|тэрцэтах-трохрадкоўях]]):
+Філасофская думка заключана ў другой частцы санета (двух [[слоўнік/трохрадкоўе-тэрцэт|тэрцэтах-трохрадкоўях]]):
 Вось сімвал твой, забыты краю родны!
@@ Радок 85: / Радок 85: @@
 Не жальба, не адчай, а вера ў сваю Радзіму, духоўнасць народа, яго адраджэнне была вызначальнай у паэзіі Максіма Багадановіча. Цэльнасць і «аб шыраце духоўнай» дбанне пакінута паэтам як запавет:
-[[bellit>максім-багдановіч/максім-багдановіч-жывеш-не-вечна-чалавек|Жывеш не вечна, чалавек]],
+[[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-жывеш-не-вечна-чалавек|Жывеш не вечна, чалавек]],
 Перажыві ж у момант век.
@@ Радок 93: / Радок 93: @@
 «Жыві і цэльнасці шукай, аб шыраце духоўнай дбай», «Усёзнікае, праходзіць як дым, светлы ж след будзе вечна жывым».
-Кім быў, ёсць і будзе Максім Багдановіч для нашага народа, вычарпальна і афарыстычна сказаў [[litpers>уладзімір-караткевіч|Уладзімір Караткевіч]] у вершы «Багдановічу»:
+Кім быў, ёсць і будзе Максім Багдановіч для нашага народа, вычарпальна і афарыстычна сказаў [[постаці/уладзімір-караткевіч|Уладзімір Караткевіч]] у вершы «Багдановічу»:
 Бо як ёсць у народа такія —
@@ Радок 103: / Радок 103: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[slounik>грамадзянская-лірыка]]
+  * [[слоўнік/грамадзянская-лірыка]]
-  * [[bellit>пятрусь-броўка/асноўныя-матывы-вобразы-і-мастацкія-асаб]]
+  * [[творы/пятрусь-броўка/асноўныя-матывы-вобразы-і-мастацкія-асаб]]
-  * [[slounik>інтымная-лірыка]]
+  * [[слоўнік/інтымная-лірыка]]
-  * [[slounik>лірыка]]
+  * [[слоўнік/лірыка]]
-  * [[bellit>адам-гурыновіч/адам-гурыновіч-лірыка]]
+  * [[творы/адам-гурыновіч/адам-гурыновіч-лірыка]]