~~META:
title = Максім Багдановіч — Жывеш не вечна, чалавек...
&keywords = Багдановіч, жывеш, вечна, чалавек
&abstract = Чытаць верш "Жывеш не вечна, чалавек..." Максіма Багдановіча
&iftrue = nan
~~

====== Максім Багдановіч — Жывеш не вечна, чалавек... ======
...passe sans laisser meme\\
Son ombre sur le mur.\\
V. Hugo*\\
\\
*...праходзіць, не пакідаючы нават\\
Свайго ценю на сьцяне.\\
В. Гюго (фр.)

Жывеш не вечна, чалавек, –\\
Перажыві ж у момант век!\\
\\
Каб хвалявалася жыццё,\\
Каб больш разгону ў ім было,\\
Каб цераз край душы чуццё\\
Не раз, не два пайшло!\\
\\
Жыві і цэльнасці шукай,\\
Аб шыраце духоўнай дбай.\\
\\
І ў напружэнні паўнаты\\
Свайго шырокага жыцця\\
Без болю, ціха зойдзеш ты\\
Ў краіну забыцця.

Класічным узорам філасофскай лірыкі [[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максіма Багдановіча]] з'яўляецца верш «Жывеш не вечна, чалавек...». Гэта роздум аб высокім прызначэнні чалавека, аб паўнаце, каштоўнасці кожнага мігу яго жыцця. [[слоўнік/эпіграф|Эпіграфам]] да яго ўзяты словы В. Гюго «...праходзіць, не пакідаючы нават свайго ценю на сцяне». Пражыць так, бязмэтна, бездухоўна, не пакінуўшы памяці аб сабе, – значыць знікнуць бясследна. Чалавечае жыццё – неацэнны дар прыроды, але яно незваротнае, кароткае ў параўнанні з вечнасцю, і таму кожнае яго імгненне трэба ўвекавечыць, напоўніць вялікай духоўнай мэтай і пражыць ярка, хвалююча.\\
Сэнс індывідуальнага чалавечага жыцця Максім Багдановіч бачыць у высокай духоўнасці асобы, у развіцці яе творчых сіл, магчымасці ўдасканалення, у авалоданні багаццямі чалавечай культуры. Гэта яго мара аб цэласным, духоўна багатым чалавеку блізкая і дарагая нам, людзям сучаснага грамадства.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-]]
  * [[творы/міхась-кавыль/міхась-кавыль-чалавек]]
  * [[творы/ян-баршчэўскі/ян-баршчэўскі-пра-ўваскрэсенне-душы-і-пе]]
  * [[ibdc.ped>рэкі-і-людзі]]
  * [[ibdc.ped>чалавек-і-прырода]]