Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:леанід-галубовіч:творчасць-леаніда-галубовіча [2025/08/23 15:43] – vedybeadmin
+++ творы:леанід-галубовіч:творчасць-леаніда-галубовіча [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 17: / Радок 17: @@
 \\
-Напачатку Леанід Галубовіч выявіў сябе як традыцыйны аўтар: у паэтызацыі вёскі, роднай прыроды, у звароце да вобразаў старых людзей... Трэба зазначыць, што ў рэчышчы традыцыйнай тэматыкі ён раскрыўся як сапраўдны мастак слова, здольны выказвацца вобразна і афарыстычна, з эмацыянальнай скандэнсаванасцю пачуцця: "...І боль за пабітае жыта %%//%% Падкажа, што ты — чалавек" ("Навальніца"); "Хлеб трэба сеяць, мужыкі, %%//%% Без хлеба — дрэнь палітыка" ("Палітыка") і інш. Усё гэта і дало падставу вядомаму пісьменніку [[litpers>рыгор-барадулін|Рыгору Барадуліну]] залічыць Леаніда Галубовіча да "тых паэтаў, якія здолелі наліць у старыя мяхі маладое віно".\\
+Напачатку Леанід Галубовіч выявіў сябе як традыцыйны аўтар: у паэтызацыі вёскі, роднай прыроды, у звароце да вобразаў старых людзей... Трэба зазначыць, што ў рэчышчы традыцыйнай тэматыкі ён раскрыўся як сапраўдны мастак слова, здольны выказвацца вобразна і афарыстычна, з эмацыянальнай скандэнсаванасцю пачуцця: "...І боль за пабітае жыта %%//%% Падкажа, што ты — чалавек" ("Навальніца"); "Хлеб трэба сеяць, мужыкі, %%//%% Без хлеба — дрэнь палітыка" ("Палітыка") і інш. Усё гэта і дало падставу вядомаму пісьменніку [[постаці/рыгор-барадулін|Рыгору Барадуліну]] залічыць Леаніда Галубовіча да "тых паэтаў, якія здолелі наліць у старыя мяхі маладое віно".\\
 Наступная вершаваная кніга "Споведзь бяссоннай душы" (1989) мае падзагаловак "Лірычны дзённік". Паэт запрашае "на — душы з душою — спатканне", шырока разгортвае перад чытачом летапіс свайго ўнутранага жыцця. Кніга багатая на моцныя эмацыянальныя ўражанні, удумлівыя назіранні, паглыбленыя медытатыўныя развагі. Пафас лірыкі Леаніда Галубовіча спавядальны, даверлівы, змяшчае ў сабе адметную энергетыку аўтарскага лірызму. У "Споведзі бяссоннай душы" пашырыліся жанрава-стылёвыя і рытміка-інтанацыйныя абсягі паэтычнага выяўлення. Прачулая настраёвасць, філасафізм, музычны стыль пісьма прывабліваюць у "Дарожнай элегіі":