Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:кандрат-крапіва:кандрат-крапіва-хто-смяецца-апошнім-гдз [2025/08/23 15:42] – vedybeadmin
+++ творы:кандрат-крапіва:кандрат-крапіва-хто-смяецца-апошнім-гдз [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Кандрат Крапіва — Хто смяецца апошнім. ГДЗ ======
-[[slounik>камедыя|Камедыя]] [[творы/кандрат-крапіва/кандрат-крапіва-хто-смяецца-апошнім-анал|"Хто смяецца апошнім"]] была закончана ў 1939 годзе. П'еса прапагандавалася і ў масах, і ў чыноўніцкім асяроддзі, урыўкі друкаваліся ў газеце "ЛіМ". Упершыню цалкам п'еса была надрукавана ў часопісе "Полымя рэвалюцыі". Адразу ж яе перадалі для пастаноўкі ў БДТ-1 (цяпер — Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы) у Мінску. Але ў твора былі і праціўнікі, і прыхільнікі, таму пастаноўка твора была спачатку не дазволена. Толькі пасля чытання ў ЦК КП(б)Б п'есу дазволілі паставіць і нават уключыць у рэпертуар Дэкады беларускага мастацтва ў Маскве. П'еса была пастаўлена ў 1939 годзе рэжысёрам Л. Рахленкам. Спектакль меў трыумфальны поспех. На сцэнах беларускіх тэатраў п'еса ставілася каля 30 гадоў, было зроблена каля 500 пастановак. На савецкай сцэне камедыю ставілі 119 прафесійных калектываў тэатраў іншых рэспублік Савецкага Саюза.\\
+[[слоўнік/камедыя|Камедыя]] [[творы/кандрат-крапіва/кандрат-крапіва-хто-смяецца-апошнім-анал|"Хто смяецца апошнім"]] была закончана ў 1939 годзе. П'еса прапагандавалася і ў масах, і ў чыноўніцкім асяроддзі, урыўкі друкаваліся ў газеце "ЛіМ". Упершыню цалкам п'еса была надрукавана ў часопісе "Полымя рэвалюцыі". Адразу ж яе перадалі для пастаноўкі ў БДТ-1 (цяпер — Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы) у Мінску. Але ў твора былі і праціўнікі, і прыхільнікі, таму пастаноўка твора была спачатку не дазволена. Толькі пасля чытання ў ЦК КП(б)Б п'есу дазволілі паставіць і нават уключыць у рэпертуар Дэкады беларускага мастацтва ў Маскве. П'еса была пастаўлена ў 1939 годзе рэжысёрам Л. Рахленкам. Спектакль меў трыумфальны поспех. На сцэнах беларускіх тэатраў п'еса ставілася каля 30 гадоў, было зроблена каля 500 пастановак. На савецкай сцэне камедыю ставілі 119 прафесійных калектываў тэатраў іншых рэспублік Савецкага Саюза.\\
-У 1941 годзе [[litpers>кандрат-крапіва|Кандрату Крапіве]] была прысуджана Дзяржаўная прэмія СССР.\\
+У 1941 годзе [[постаці/кандрат-крапіва|Кандрату Крапіве]] была прысуджана Дзяржаўная прэмія СССР.\\
 Сваёй камедыяй Крапіва адмаўляе кар'ерызм, падхалімства, прыстасавальніцтва, дэмагогію, але ў той жа час пісьменнік услаўляе вучоных, якія сваёй працай прыносяць вялікую карысць дзяржаве, ён сцвярджае, што ў грамадстве месца менавіта такім людзям.\\
 \\
@@ Радок 22: / Радок 22: @@
 \\
 Спосабы стварэння характараў Зёлкіна, Левановіча, Веры, Чарнавуса ў пісьменніка розныя, бо першы з іх — герой адмоўны, а ўсе астатнія —станоўчыя героі п'есы, гуманісты, антыподы кар'ерыстам, плеткарам і лгунам, гэта носьбіты справядлівасці. Ім (станоўчым героям) аўтар надаў менш увагі ў адпаведнасці са спецыфікай жанру. Іх характары не паказаны ў развіцці, а раскрываюцца яны ў дзеянні, ва ўчынках, асобных эпізодах. Аўтар раскрывае псіхалогію толькі аднаго з іх — Чарнавуса, бо гэты чалавек адразу абурыўся, калі праслухаў даклад дырэктара Гарлахвацкага, зразумеўшы які гэта прайдзісвет, авантурыст і лжэвучоны. Прафесар Чарнавус раскусіў і Зёлкіна, даследчыцкія здольнасці якога ахарактарызаваў як "Адны траскучыя фразы і абсалютна нічога канкрэнага". Крапіва лічыў, што ў цэнтры п'есы павінен быць "ачаг адмоўнага". Таму характарыстыка адмоўных тыпаў даецца пісьменнікам больш шырока, поўна.\\
-Праз вобраз Зёлкіна Крапіва змог так шматгранна і маштабна высмеяць паклонніцтва, нікчэмнасць, бруд і пляткарства. Стварыць такі характар пісьменніку дапамагла канкрэтна падабраная для героя такога тыпу мова (шапну, амба, утрэскалася, пальчыкі абліжаш — словы-характарыстыкі душэўнай беднасці чалавека і халуйскі выраз "Выбачайце, Аляксандр Пятровіч, што я вам думаць перашкодзіў", які набыў сатырычны [[slounik>падтэкст|падтэкст]], бо Зёлкін яго гаварыў, калі заходзіў да дырэктара, акурат калі той планаваў новыя авантуры), а таксама дзеянні героя. Менавіта праз дзеянні і мову ў п'есе раскрываюцца жыццёвая пазіцыя герояў, погляды і мэты.\\
+Праз вобраз Зёлкіна Крапіва змог так шматгранна і маштабна высмеяць паклонніцтва, нікчэмнасць, бруд і пляткарства. Стварыць такі характар пісьменніку дапамагла канкрэтна падабраная для героя такога тыпу мова (шапну, амба, утрэскалася, пальчыкі абліжаш — словы-характарыстыкі душэўнай беднасці чалавека і халуйскі выраз "Выбачайце, Аляксандр Пятровіч, што я вам думаць перашкодзіў", які набыў сатырычны [[слоўнік/падтэкст|падтэкст]], бо Зёлкін яго гаварыў, калі заходзіў да дырэктара, акурат калі той планаваў новыя авантуры), а таксама дзеянні героя. Менавіта праз дзеянні і мову ў п'есе раскрываюцца жыццёвая пазіцыя герояў, погляды і мэты.\\
 \\
 Фінал п'есы сімвалічны: Гарлахвацкі, адзін у велізарным кабінеце, абапёрся рукамі аб велізарны стол, "утаропіўся ў свінячую костку", з якой усё пачалося: яго невуцтва адкрылася людзям. Нічыпар пытае ў яго дазволу выкінуць костку на сметнік. Гарлахвацкі адказвае, ачуняўшы: "К чорту!" Нічыпар здзеклівымі словамі суправаджае "працэс" выкідвання косткі праз адчыненую фортку на вуліцу. Не толькі вучоныя, але і простыя людзі, сам народ асуджаюць і пакідаюць шарлатана ў адзіноце. Яны не маўчаць, выказваюць абурэнне і дзеяннем, і словам. Хто смяецца апошнім? Апошнімі, на шчасце смяюцца сумленныя вучоныя (у гэтым сэнс назвы камедыі).\\
@@ Радок 29: / Радок 29: @@
 \\
 Сапраўдная сатыра павінна быць выкрывальнай. Сатырычная камедыя, у адрозненне ад лірычнай, дзе аўтар з любоўю і сімпатыяй ставіцца да герояў, падпарадкавана выкрыццю адмоўнай з'явы, а станоўчы ідэал сцвярджаецца сродкамі сатырычнага смеху.\\
-Сатырычная камедыя не можа існаваць без канфлікту. "[[slounik>канфлікт|Канфлікт]] — аснова п'есы", — пісаў Крапіва, Слабасць канфлікту "цягне за сабой слабасць кампазіцыі, вяласць сюжэта, схематызм і беднасць у паказе дзеючых асоб".
+Сатырычная камедыя не можа існаваць без канфлікту. "[[слоўнік/канфлікт|Канфлікт]] — аснова п'есы", — пісаў Крапіва, Слабасць канфлікту "цягне за сабой слабасць кампазіцыі, вяласць сюжэта, схематызм і беднасць у паказе дзеючых асоб".
@@ Радок 37: / Радок 37: @@
   * [[творы/кандрат-крапіва/кандрат-крапіва-махальнік-іваноў]]
   * [[творы/кандрат-крапіва/ідэйная-накіраванасць-камедыі-кандрата-к]]
-  * [[litpers>кандрат-крапіва]]
+  * [[постаці/кандрат-крапіва]]
   * [[творы/кандрат-крапіва/кандрат-крапіва-хто-смяецца-апошнім-анал]]
   * [[творы/кандрат-крапіва/кандрат-крапіва-байкапісец-ідэйная-накір]]