Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:змітрок-бядуля:змітрок-бядуля-страцім-лебедзь [2025/08/23 15:48] – vedybeadmin
+++ творы:змітрок-бядуля:змітрок-бядуля-страцім-лебедзь [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 10: / Радок 10: @@
 Канец 1916 года. Мароз. Ноч.\\
-Маленькі садок на маім двары абтрушан снежным цветам. Я стаю на ганку і прагна куру. З таго часу, як [[litpers>максім-багдановіч|Максім Багдановіч]] перабраўся ў маю кватэру, я не куру ў памяшканні.\\
+Маленькі садок на маім двары абтрушан снежным цветам. Я стаю на ганку і прагна куру. З таго часу, як [[постаці/максім-багдановіч|Максім Багдановіч]] перабраўся ў маю кватэру, я не куру ў памяшканні.\\
 Учора гэтай парой Макам і мае сёстры стаялі тут жа са мной. Мы разам глядзелі на ўспыхваючыя зімовыя зоркі, і жартаўлівы Максім расказваў аб дзяўчынцы, якая збірала маліны ў небе і незнарок рассыпала іх. Потым ён гаварыў аб паэтычных здольнасцях маіх бацькоў, што зрыфмавалі імёны сваіх дачок − Рэня − Геня.\\
 Учора гэтай парой Максім доўга жартаваў на двары і смяшыў маіх сясцёр, як малых дзяцей. Сёння ён таксама хацеў выйсці са мной на ганак, але нечакана закашляўся.\\
@@ Радок 17: / Радок 17: @@
 ...Жывая энцыклапедыя разнастайных ведаў.\\
 ...Ён фарбуе вакольнае ў пяшчотныя казачныя колеры і напаўняе свет вобразамі народнай фантазіі. У Максімавых пушчах жывуць лесуны, у яго рэчках і азёрах купаюцца русалкі.\\
-I лезуць у памяць [[slounik>эпітэт|эпітэты]] з яго паэзіі: возера − люстэрка альбо чаша віна. Зоркі − пацеркі, нябесная рунь, сняжынкі, кветкі. Маланка − агністы меч. Крыніца грукае серабром.\\
+I лезуць у памяць [[слоўнік/эпітэт|эпітэты]] з яго паэзіі: возера − люстэрка альбо чаша віна. Зоркі − пацеркі, нябесная рунь, сняжынкі, кветкі. Маланка − агністы меч. Крыніца грукае серабром.\\
 А вось і другі свет Багдановіча:\\
 ...Грозныя песні беларускага мужыка.\\
@@ Радок 42: / Радок 42: @@
 − А якія прыгожыя казкі − пахвалілі сёстры. Максім вінавата апраўдваецца.\\
 − Я ім ціха-ціха чытаў Афанасьева. А затое яны мне ўвесь батлеечны репертуар праспявалі ды паўшывалі гузікі ў маю тунжурку. Дасканалы голас у Рэні і добрая памяць у Гені. Цэлую гадзіну спявалі. Я прыйшоў пасля бібліятэкі пасля дзесяці, а цяпер дванаццаць.\\
-Я расказаў Багдановічу, што ў мінулым годзе беларускі бежанскі камітэт ставіў [[slounik>батлейка|батлейку]] аж цэлы месяц па тры сеансы на вечар. Мае сёстры шылі вопратку для батлеечных лялек. Потым прадавалі білеты. Уся мінская інтэлігенцыя глядзела батлеечныя прадстаўленні.\\
+Я расказаў Багдановічу, што ў мінулым годзе беларускі бежанскі камітэт ставіў [[слоўнік/батлейка|батлейку]] аж цэлы месяц па тры сеансы на вечар. Мае сёстры шылі вопратку для батлеечных лялек. Потым прадавалі білеты. Уся мінская інтэлігенцыя глядзела батлеечныя прадстаўленні.\\
 − Зусім новыя тэксты песень і сцэнак. Ні ў адным з фальклорных зборнікаў не сустрэў такіх, − дзівіўся Максім.\\
 I ён пачаў фантазіраваць аб тым, як мы − ён, я і мае сёстры − наладзім лялькавы тэатр і будзем вандраваць па Беларусі. Пры гэтым Максім маляваў такія камічныя карціны нашага жыцця і працы ў вандроўцы, што мы рагаталі да таго, што аж разбудзілі суседзяў за сцяною.\\
@@ Радок 55: / Радок 55: @@
 Творчая праца пачыналася ў яго заўсёды пасля дванаццаці ночы, калі ўсе ў кватэры клаліся спаць.\\
 Дактары забаранілі Максіму шмат гаварыць, позна сядзець, але ён звычайна гаварыў больш за ўсіх нас і менш за ўсіх спаў. Калі я лёг спаць, ён прысеў да мяне і пачаў гаварыць шэптам:\\
-− Я сёння ўвесь дзень займаўся народнай творчасцю. У Пушкінскай бібліятэцы праглядаў Шэйна і Раманава. Тут я чытаў вашым сёстрам Афанасьева, слухаў, як яны спявалі мне народныя песні. Я задумаў твор на тэму біблейскага міфа. Гэту тэму навеяла мне вайна, гібель мільёнаў і мой уласны лёс. Так апрыкрала мне гэткае жыццё. Дзень у дзень у земстве. Справаздачы, калонкі лічбаў. Яны паўзуць з-пад майго пяра, як мурашкі. Я павінен напісаць нудную справаздачную [[slounik>брашура|брашуру]] на некалькі друкаваных аркушаў. Пан Скірмунт думае надрукаваць яе. Якая для мяне пакута, кара божая. Яна гняце больш за хваробу. Мне б цяпер у Крым, пакуль не позна, шкада будзе... Але прасіцъ аб гэтым пана Скірмунта не магу. Лепш загіну! Прабачце, Змітрок, вы стаміліся. Вам пара спаць.\\
+− Я сёння ўвесь дзень займаўся народнай творчасцю. У Пушкінскай бібліятэцы праглядаў Шэйна і Раманава. Тут я чытаў вашым сёстрам Афанасьева, слухаў, як яны спявалі мне народныя песні. Я задумаў твор на тэму біблейскага міфа. Гэту тэму навеяла мне вайна, гібель мільёнаў і мой уласны лёс. Так апрыкрала мне гэткае жыццё. Дзень у дзень у земстве. Справаздачы, калонкі лічбаў. Яны паўзуць з-пад майго пяра, як мурашкі. Я павінен напісаць нудную справаздачную [[слоўнік/брашура|брашуру]] на некалькі друкаваных аркушаў. Пан Скірмунт думае надрукаваць яе. Якая для мяне пакута, кара божая. Яна гняце больш за хваробу. Мне б цяпер у Крым, пакуль не позна, шкада будзе... Але прасіцъ аб гэтым пана Скірмунта не магу. Лепш загіну! Прабачце, Змітрок, вы стаміліся. Вам пара спаць.\\
 У мяне стаіць ком у горле, і я маўчу, каб Максім па голасу не адчуў майго хвалявання.\\
 Максім ціхенька ідзе к сталу.\\
@@ Радок 105: / Радок 105: @@
   * [[творы/змітрок-бядуля/змітрок-бядуля-на-каляды-к-сыну]]
   * [[творы/змітрок-бядуля/змітрок-бядуля-велікодныя-яйкі]]
-  * [[litpers>змітрок-бядуля]]
+  * [[постаці/змітрок-бядуля]]