Інструменты карыстальніка

Інструменты сайта


творы:еўдакія-лось:творчасць-еўдакіі-лось

Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

Спасылка на гэта параўнанне

творы:еўдакія-лось:творчасць-еўдакіі-лось [2025/08/22 11:11] – створана - знешняе змена 127.0.0.1творы:еўдакія-лось:творчасць-еўдакіі-лось [2025/08/23 15:42] (бягучы) vedybeadmin
Радок 7: Радок 7:
  
 ====== Творчасць Еўдакіі Лось ====== ====== Творчасць Еўдакіі Лось ======
-Еўдакія Лось, нарадзілася ў 1929 г. у вёсцы Старына Ушацкага раёна Віцебскай вобласці. Дачка прыбіральшчыцы, яна ганарылася сваім пралетарскім паходжаннем, як гэта можна бачыць у адным з яе ранніх лірычных вершаў «[[bellit>еўдакія-лось/еўдакія-лось-маці|Маці]]» (1947). Пасля таго, як Еўдакія вывучылася на настаўніцу, яна спачатку працавала ў Вучэбна-педагагічным выдавецтве БССР, а пазней, пасля заканчэння Вышэйшых літаратурных курсаў у Маскве, – у такіх перыядычных выданнях, як «Звязда», «Работніца і сялянка» і «Вясёлка». Член камуністычнай партыі з 1955 г., паэтка заўсёды была досыць лаяльнай грамадзянкай Савецкай Беларусі. Героямі яе твораў часта былі прадстаўнікі розных прафесій, нават Пятрусь Броўка, аднак пры гэтым літаратурныя крытыкі часта дакаралі яе за слабую ўвагу да асноўных сацыяльных і палітычных пытанняў. З 1958 па 1977 г. паэтка выдала дзевяць невялікіх паэтычных зборнікаў, цэлы шэраг дасціпных і зразумелых твораў для дзяцей, а таксама два ўдалыя празаічныя зборнікі – «Пацеркі» (1966) і «Травіца брат-сястрыца» (1970), некалькі перакладаў і цудоўныя паэмы, сярод якіх «Гавораць несмяротныя» (1961), «Мой свет» (1962), «Мая Хатынь» (1971) і «Матчына трывога» (1977). Аднак Е. Лось будуць заўсёды памятаць за яе чароўныя лірычныя вершы, што адрозніваюцца непасрэднасцю і шчырасцю, інтымнасцю і нязломнай верай у чалавека. Некаторыя з гэтых якасцяў адлюстарваны ў назвах яе паэм альбо ў назвах такіх ранніх зборнікаў, як, напрыклад, «Людзі добрыя» (1963), «Хараство» (1965) і «Яснавокія мальвы» (1967). Адказ на абвінавачванне ў павышанай ўвазе да дробных дэталяў (што, па сутнасці, ёсць ці не найбольш адметнай і цікавай рысай яе творчасці) і ў адсутнасці галоўных тэм можна знайсці ва ўступных радках верша 1963 г.: «У кожным імгненні паэзія ёсць, /У кожным здзяйсненні – яе прыгажосць».\\+Еўдакія Лось, нарадзілася ў 1929 г. у вёсцы Старына Ушацкага раёна Віцебскай вобласці. Дачка прыбіральшчыцы, яна ганарылася сваім пралетарскім паходжаннем, як гэта можна бачыць у адным з яе ранніх лірычных вершаў «[[творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-маці|Маці]]» (1947). Пасля таго, як Еўдакія вывучылася на настаўніцу, яна спачатку працавала ў Вучэбна-педагагічным выдавецтве БССР, а пазней, пасля заканчэння Вышэйшых літаратурных курсаў у Маскве, – у такіх перыядычных выданнях, як «Звязда», «Работніца і сялянка» і «Вясёлка». Член камуністычнай партыі з 1955 г., паэтка заўсёды была досыць лаяльнай грамадзянкай Савецкай Беларусі. Героямі яе твораў часта былі прадстаўнікі розных прафесій, нават Пятрусь Броўка, аднак пры гэтым літаратурныя крытыкі часта дакаралі яе за слабую ўвагу да асноўных сацыяльных і палітычных пытанняў. З 1958 па 1977 г. паэтка выдала дзевяць невялікіх паэтычных зборнікаў, цэлы шэраг дасціпных і зразумелых твораў для дзяцей, а таксама два ўдалыя празаічныя зборнікі – «Пацеркі» (1966) і «Травіца брат-сястрыца» (1970), некалькі перакладаў і цудоўныя паэмы, сярод якіх «Гавораць несмяротныя» (1961), «Мой свет» (1962), «Мая Хатынь» (1971) і «Матчына трывога» (1977). Аднак Е. Лось будуць заўсёды памятаць за яе чароўныя лірычныя вершы, што адрозніваюцца непасрэднасцю і шчырасцю, інтымнасцю і нязломнай верай у чалавека. Некаторыя з гэтых якасцяў адлюстарваны ў назвах яе паэм альбо ў назвах такіх ранніх зборнікаў, як, напрыклад, «Людзі добрыя» (1963), «Хараство» (1965) і «Яснавокія мальвы» (1967). Адказ на абвінавачванне ў павышанай ўвазе да дробных дэталяў (што, па сутнасці, ёсць ці не найбольш адметнай і цікавай рысай яе творчасці) і ў адсутнасці галоўных тэм можна знайсці ва ўступных радках верша 1963 г.: «У кожным імгненні паэзія ёсць, /У кожным здзяйсненні – яе прыгажосць».\\
 Вершы, у якіх Лось прызнаецца ў любові да сваёй роднай Беларусі, як, уласна кажучы, і ўся астатняя яе творчасць, прасякнуты глыбокім невычэрпным лірызмам. Вельмі адметным у гэтым сэнсе творам быў верш «Матыў Магілёўскай шашы» (1965): Вершы, у якіх Лось прызнаецца ў любові да сваёй роднай Беларусі, як, уласна кажучы, і ўся астатняя яе творчасць, прасякнуты глыбокім невычэрпным лірызмам. Вельмі адметным у гэтым сэнсе творам быў верш «Матыў Магілёўскай шашы» (1965):
  
Радок 63: Радок 63:
  
 ===== Падобныя старонкі ===== ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[bellit>еўдакія-лось/еўдакія-лось-маці]] +  * [[творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-маці]] 
-  * [[bellit>еўдакія-лось/еўдакія-лось-уцякач]] +  * [[творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-уцякач]] 
-  * [[bellit>еўдакія-лось/жыццёвы-і-творчы-шлях-еўдакіі-лось]] +  * [[творы/еўдакія-лось/жыццёвы-і-творчы-шлях-еўдакіі-лось]] 
-  * [[bellit>еўдакія-лось/еўдакія-лось-зайчык-выхваляйчык]] +  * [[творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-зайчык-выхваляйчык]] 
-  * [[bellit>еўдакія-лось/еўдакія-лось-казка-пра-ласку]]+  * [[творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-казка-пра-ласку]]
  
творы/еўдакія-лось/творчасць-еўдакіі-лось.1755861098.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/22 11:11 — 127.0.0.1

Donate Powered by PHP Valid HTML5 Valid CSS Driven by DokuWiki