Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:данута-бічэль-загнетава:творчасць-дануты-бічэль-загнетавай [2025/08/22 11:11] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:данута-бічэль-загнетава:творчасць-дануты-бічэль-загнетавай [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Творчасць Дануты Бічэль-Загнетавай ======
-Нарадзілася Данута Бічэль-Загнетава ў 1938 г. у вёсцы Біскупцы Лідскага раёна Гродзенскай вобласці, у 1962 г. скончыла Гродзенскі педагагічны інстытут і пачала працаваць настаўніцай беларускай мовы і літаратуры ў школе для маладых рабочых, а потым узначаліла Дом-музей [[litpers>максім-багдановіч|Максіма Багдановіча]] ў Гродне. Першы свой верш Данута Бічэль-Загнетава надрукавала ў дваццаць год і досыць хутка праявіла сябе як тонкая паэтка, што была добра знаёмая з традыцыямі беларускага фальклору і высокай паэзіі, а таксама і іншымі сферамі гісторыі і культуры. Найбольш актуальныя для творчасці паэткі тэмы – апяванне прыгажосці беларускай вёскі, кахання, сяброўства і пачуцця спрычыненасці да родных мясцін, мовы і мінулага сваёй радзімы. У свае творы Бічэль-Загнетава часта ўключае гродзенскую дыялектную лексіку, якая разам з вельмі арыгінальнымі вобразамі і добрымі далікатнымі думкамі стварае вельмі моцнае ўражанне і надае яе працы своеасаблівы каларыт.\\
+Нарадзілася Данута Бічэль-Загнетава ў 1938 г. у вёсцы Біскупцы Лідскага раёна Гродзенскай вобласці, у 1962 г. скончыла Гродзенскі педагагічны інстытут і пачала працаваць настаўніцай беларускай мовы і літаратуры ў школе для маладых рабочых, а потым узначаліла Дом-музей [[постаці/максім-багдановіч|Максіма Багдановіча]] ў Гродне. Першы свой верш Данута Бічэль-Загнетава надрукавала ў дваццаць год і досыць хутка праявіла сябе як тонкая паэтка, што была добра знаёмая з традыцыямі беларускага фальклору і высокай паэзіі, а таксама і іншымі сферамі гісторыі і культуры. Найбольш актуальныя для творчасці паэткі тэмы – апяванне прыгажосці беларускай вёскі, кахання, сяброўства і пачуцця спрычыненасці да родных мясцін, мовы і мінулага сваёй радзімы. У свае творы Бічэль-Загнетава часта ўключае гродзенскую дыялектную лексіку, якая разам з вельмі арыгінальнымі вобразамі і добрымі далікатнымі думкамі стварае вельмі моцнае ўражанне і надае яе працы своеасаблівы каларыт.\\
-Сама назва першага паэтычнага зборніка – «Дзявочае сэрца» (1961) – падкрэслівае тыя моманты, што дазволілі крытыкам казаць пра відавочную фемінісцкую накіраванасць яе творчасці. Нязменнай рысай твораў Бічэль-Загнетавай з’яўляецца цесная повязь уласнага пачуцця любові з глыбокімі адносінамі да Беларусі і яе культуры. Добрым прыкладам таму можа служыць пяшчотны і праніклівы верш пра каханне «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-зрабі-мне-малень|Зрабі мне маленькую ласку...]]» (1969), які выражае далёка не простыя ўласныя пачуцці аўтаркі. У сваім больш раннім вершы «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-роднае-слова|Роднае слова]]» (1961) Д. Бічэль-Загнетава перадае свае адносіны да Беларусі і асабліва да прынёманскіх мясцін праз вельмі рамантычнае тлумачэнне слова «любоў».\\
+Сама назва першага паэтычнага зборніка – «Дзявочае сэрца» (1961) – падкрэслівае тыя моманты, што дазволілі крытыкам казаць пра відавочную фемінісцкую накіраванасць яе творчасці. Нязменнай рысай твораў Бічэль-Загнетавай з’яўляецца цесная повязь уласнага пачуцця любові з глыбокімі адносінамі да Беларусі і яе культуры. Добрым прыкладам таму можа служыць пяшчотны і праніклівы верш пра каханне «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-зрабі-мне-малень|Зрабі мне маленькую ласку...]]» (1969), які выражае далёка не простыя ўласныя пачуцці аўтаркі. У сваім больш раннім вершы «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-роднае-слова|Роднае слова]]» (1961) Д. Бічэль-Загнетава перадае свае адносіны да Беларусі і асабліва да прынёманскіх мясцін праз вельмі рамантычнае тлумачэнне слова «любоў».\\
 Другі паэтычны зборнік паэткі, «Нёман ідзе» (1964), прысвечаны Нёманскаму краю, які фактычна знаходзіцца ў самым цэнтры ўсёй яе больш позняй творчасці. Наступныя зборнікі Бічэль-Загнетавай – «Запалянкі» (1967), «Доля» (1972), «Ты – гэта ты» (1976) і «Браткі» (1979). Пачынаючы з канца 60-х і ў наступныя дзесяцігоддзі яна таксама паспяхова і плённа піша для дзяцей. Вершы Дануты Бічэль-Загнетавай перакладаліся на іншыя мовы: у 1969 г. з’явіўся зборнік яе вершаў «Белая Русь» на рускай мове, а ў 1981 г. была апублікавана польская версія зборніка «Ты – гэта ты».\\
-Сярод найбольш прывабных рысаў творчасці Д. Бічэль-Загнетавай – увага да дэталяў і зварот да родных мясцін, да Нёманскага краю і вёскі Біскупцы і нават часам да той часткі вёскі пад назвай Загасцінец, дзе яна расла. Гэтаму і прысвечаны цыкл вершаў 1965 г. «Загасцінскія матывы». Інтарэс аўтаркі да гісторыі культуры і глыбокі патрыятызм, уласцівы яе творчасці, цесна звязаны паміж сабой. Апошнія два радкі верша «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-благаславенне|Благаславенне]]» (1966) выразна акрэсліваюць яе асноўную мэту: «Гадаваць сваю долю, дзе канчаецца продкаў мяжа». Аднак, як гэта часта здараецца, нягледзячы на вялікі поспех у чытача 60-х гг., паэтка стварыла шэраг найлепшых сваіх лірычных вершаў менавіта ў 80-я. За гэты перыяд яе патрыятызм не зменшыўся, але, здавалася, набыў адценне трывожнага прадчування. Цудоўны верш «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-ведаю-ўсё-і-як-б|Ведаю ўсё і як быццам нічога...]]», напісаны ў 1983 г., выражае гэтыя пачуцці праз цэлую серыю парадоксаў, як, напрыклад, у першым і апошнім радках твора: «Ведаю ўсё і як быццам нічога [...] Маем свой край і нічога не маем». Трэба дадаць яшчэ, што гэты верш быў натхнёны фрэскай з выявай святой Ефрасінні Полацкай, падобным чынам як руіны гродзенскай царквы XII ст. абуджаюць гістарычны патрыятызм паэткі і спрыяюць нараджэнню верша «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-каложа|Каложа]]». У творы «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-крычаў|Крычаў]]» беларускі нацыянальны дух сцвярджаецца праз успаміны нацыянальна-вызваленчай барацьбы супраць татара-мангольскіх захопнікаў, чыё імкненне асіміляваць Беларусь выклікае супраціў з боку паэткі, якая «не зроблена з воску». Моцнае жаданне татараў непазбежна нагадвае імкненне Польшчы і Расіі, гістарычных беларускіх гаспадароў, асіміляваць і, у рэшце рэшт, знішчыць Беларусь. Гэтаму ў канцы XIX ст. актыўна процідзейнічаў «бацька беларускай літаратуры» [[litpers>францішак-багушэвіч|Францішак Багушэвіч]], праслаўлены ў вершы, названым паводле аднаго з ягоных псеўданімаў – «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-мацей-бурачок|Мацей Бурачок]]» (1983). Багушэвіч змагаўся за правы беларусаў, за прызнанне статуса іх роднай мовы (апошнюю ідэю падхапілі некаторыя беларускія паэты 60-70-х г. XX ст.). Заключныя радкі верша, у якіх робіцца відавочная спасылка на нацыянальны беларускі сімвал Пагоню, даюць яснае ўяўленне пра тое, якое вялікае значэнне маюць для паэткі яе папярэднікі.\\
+Сярод найбольш прывабных рысаў творчасці Д. Бічэль-Загнетавай – увага да дэталяў і зварот да родных мясцін, да Нёманскага краю і вёскі Біскупцы і нават часам да той часткі вёскі пад назвай Загасцінец, дзе яна расла. Гэтаму і прысвечаны цыкл вершаў 1965 г. «Загасцінскія матывы». Інтарэс аўтаркі да гісторыі культуры і глыбокі патрыятызм, уласцівы яе творчасці, цесна звязаны паміж сабой. Апошнія два радкі верша «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-благаславенне|Благаславенне]]» (1966) выразна акрэсліваюць яе асноўную мэту: «Гадаваць сваю долю, дзе канчаецца продкаў мяжа». Аднак, як гэта часта здараецца, нягледзячы на вялікі поспех у чытача 60-х гг., паэтка стварыла шэраг найлепшых сваіх лірычных вершаў менавіта ў 80-я. За гэты перыяд яе патрыятызм не зменшыўся, але, здавалася, набыў адценне трывожнага прадчування. Цудоўны верш «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-ведаю-ўсё-і-як-б|Ведаю ўсё і як быццам нічога...]]», напісаны ў 1983 г., выражае гэтыя пачуцці праз цэлую серыю парадоксаў, як, напрыклад, у першым і апошнім радках твора: «Ведаю ўсё і як быццам нічога [...] Маем свой край і нічога не маем». Трэба дадаць яшчэ, што гэты верш быў натхнёны фрэскай з выявай святой Ефрасінні Полацкай, падобным чынам як руіны гродзенскай царквы XII ст. абуджаюць гістарычны патрыятызм паэткі і спрыяюць нараджэнню верша «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-каложа|Каложа]]». У творы «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-крычаў|Крычаў]]» беларускі нацыянальны дух сцвярджаецца праз успаміны нацыянальна-вызваленчай барацьбы супраць татара-мангольскіх захопнікаў, чыё імкненне асіміляваць Беларусь выклікае супраціў з боку паэткі, якая «не зроблена з воску». Моцнае жаданне татараў непазбежна нагадвае імкненне Польшчы і Расіі, гістарычных беларускіх гаспадароў, асіміляваць і, у рэшце рэшт, знішчыць Беларусь. Гэтаму ў канцы XIX ст. актыўна процідзейнічаў «бацька беларускай літаратуры» [[постаці/францішак-багушэвіч|Францішак Багушэвіч]], праслаўлены ў вершы, названым паводле аднаго з ягоных псеўданімаў – «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-мацей-бурачок|Мацей Бурачок]]» (1983). Багушэвіч змагаўся за правы беларусаў, за прызнанне статуса іх роднай мовы (апошнюю ідэю падхапілі некаторыя беларускія паэты 60-70-х г. XX ст.). Заключныя радкі верша, у якіх робіцца відавочная спасылка на нацыянальны беларускі сімвал Пагоню, даюць яснае ўяўленне пра тое, якое вялікае значэнне маюць для паэткі яе папярэднікі.\\
-Арыгінальная вобразная сістэма, ужо спамянутая вышэй як спецыфічная рыса Бічэль-Загнетавай, уласцівая ўсёй творчасці паэткі, пачынаючы ад 60-х і да 90-х гг. У вершы 1982 г. «Да цябе, як голлечка да сонца...» песні алегарычна называюцца «дзецьмі нашай любві», якія будуць жыць на шырокіх прасторах; песні-дзеці, словы-унукі. Верш «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-кросны|Кросны]]» (1972) дае нам шмат такіх прыкладаў.\\
+Арыгінальная вобразная сістэма, ужо спамянутая вышэй як спецыфічная рыса Бічэль-Загнетавай, уласцівая ўсёй творчасці паэткі, пачынаючы ад 60-х і да 90-х гг. У вершы 1982 г. «Да цябе, як голлечка да сонца...» песні алегарычна называюцца «дзецьмі нашай любві», якія будуць жыць на шырокіх прасторах; песні-дзеці, словы-унукі. Верш «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-кросны|Кросны]]» (1972) дае нам шмат такіх прыкладаў.\\
-Бічэль-Загнетава ў сваіх творах перадае моцныя пачуцці і стварае надзвычай адметныя слоўныя вобразы. Сваю асноўную мэту паэтка выказала ў апошняй страфе верша «[[bellit>данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-краю-мой-нёман|Краю мой Нёман]]» (1985) наступным чынам:
+Бічэль-Загнетава ў сваіх творах перадае моцныя пачуцці і стварае надзвычай адметныя слоўныя вобразы. Сваю асноўную мэту паэтка выказала ў апошняй страфе верша «[[творы/данута-бічэль-загнетава/данута-бічэль-загнетава-краю-мой-нёман|Краю мой Нёман]]» (1985) наступным чынам:
 Хмельным ад гулу паводкаў,\\
@@ Радок 26: / Радок 26: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[bellit>анатоль-вялюгін/творчасць-анатоля-вялюгіна]]
+  * [[творы/анатоль-вялюгін/творчасць-анатоля-вялюгіна]]
-  * [[bellit>яўгенія-янішчыц/творчасць-яўгеніі-янішчыц]]
+  * [[творы/яўгенія-янішчыц/творчасць-яўгеніі-янішчыц]]
-  * [[bellit>янка-золак/творчасць-янкі-золака]]
+  * [[творы/янка-золак/творчасць-янкі-золака]]
-  * [[bellit>міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля]]
+  * [[творы/міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля]]
-  * [[bellit>аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна]]
+  * [[творы/аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна]]