Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:генрых-бёль:генрых-бёль-дом-без-гаспадара [2025/08/23 15:48] – vedybeadmin
+++ творы:генрых-бёль:генрых-бёль-дом-без-гаспадара [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 11: / Радок 11: @@
 Раман «Дом без гаспадара», напісаны Генрыхам Бёлем у 1954 годзе, прызнаны крытыкамі як лепшы твор пісьменніка. Ён, як і многія іншыя творы, апавядае пра лёс немцаў пасля паражэння Германіі ў Другой сусветнай вайне. Як магла адчуваць сябе нацыя, якая развязала гэту вайну і аказалася пераможанай, раздзеленай пераможцамі на акупацыйныя зоны?! Як магла адчуваць сябе нацыя, якая страціла на гэтай вайне мільёны жыццяў сваіх і чужых грамадзян, таму што паверыла лжывай фашысцкай прапагандзе, фальшывым ідэалам і абяцанням і заплаціла за гэту веру неверагодную цану?! Над усімі героямі твора вісіць пракляцце гэтай вайны, яна прадаўжае жыць у памяці тых, хто застаўся жывы. Іх не пакідаюць думкі пра тое, што адбывалася ў часы вайны, пра смерць маладых гаспадароў-мужчын на вайне. Галоўныя героі рамана – два хлопчыкі, Марцін і Генрых, якія нарадзіліся ў 1942 годзе і страцілі сваіх бацькоў: адзін з іх стаў сіратой яшчэ перад сваім з'яўленнем на свет, другі – калі яму было ўсяго два месяцы. Разам з імі пісьменнік паказвае чытачу іх маці, якія сталі салдацкімі ўдовамі ў дваццаць гадоў і жывуць мінулым, не могучы ўладкаваць сваё жыццё. Адна стварыла культ памяці забітага мужа, жыве толькі ўспамінамі і жаданнем помсты чалавеку, які паслаў яе мужа на пагібель. Самае страшнае для яе – гэта тое, што Гезелер, які паслаў яе мужа на смерць, жыве, і мала таго, цяпер выступае ў якасці асноўнага знатака і даследчыка паэзіі загінулага паэта Раймунда Баха. Гезелер у рамане – гэта прадстаўнік той часткі нямецкай нацыі, якая імкнулася забыць вайну, прапаведавала ідэю «хрысціянскага даравання» ваенным злачынцам. Бёль сцвярджае, што, пакуль ёсць тыя, хто адмаўляецца ад памяці пра вайну, пра сваю віну ў яе развязванні, мінулае застанецца непераадоленым.\\
 У сваім рамане «Дом без гаспадара» Генрых Бёль паўстае як пісьменнік-гуманіст, антыфашыст, які паказвае вайну як найвялікшае злачынства і для Германіі, і для ўсіх народаў свету. Ён асуджае сацыяльную несправядлівасць, таму што яна таксама калечыць чалавечыя жыцці. У рамане гучаць шчырыя словы аўтара ў абарону жыцця і дзяцінства, кахання і вернасці, словы-папярэджанне чалавецтву, каб яно не дазваляла больш ахвяраваць краінамі, народамі, чалавекам, прыкрываючыся лжывымі лозунгамі і ідэаламі.\\
-З дапамогай [[slounik>рэтраспекцыя|рэтраспекцый]] (звароту ў мінулае), унутраных маналогаў герояў аўтар дапамагае чытачу ўбачыць тое, што адбывалася ў іх жыцці раней, якія пачуцці іх хвалявалі, чым яны жылі, чым даражылі, што ненавідзелі. Менавіта з унутраных маналогаў Нэлы Бах мы даведваемся пра яе душэўны разлад, пра яе непрымірымыя адносіны да тых, хто цяпер спекулюе іменем яе забітага мужа, пра той адчай, які ахапіў яе, калі яна разумее, што адпомсціць за мужа не ўдасца, таму што помсціць звычайнаму кар'ерысту няма сэнсу. Адпомсціць жа сістэме немагчыма, ад яе засталіся руіны, як і ад жыцця тых людзей, якіх яна пахавала пад сабой. Таму раман Бёля – гэта «літаратура руін», якая ўздымае праблему парушаных чалавечых жыццяў.\\
+З дапамогай [[слоўнік/рэтраспекцыя|рэтраспекцый]] (звароту ў мінулае), унутраных маналогаў герояў аўтар дапамагае чытачу ўбачыць тое, што адбывалася ў іх жыцці раней, якія пачуцці іх хвалявалі, чым яны жылі, чым даражылі, што ненавідзелі. Менавіта з унутраных маналогаў Нэлы Бах мы даведваемся пра яе душэўны разлад, пра яе непрымірымыя адносіны да тых, хто цяпер спекулюе іменем яе забітага мужа, пра той адчай, які ахапіў яе, калі яна разумее, што адпомсціць за мужа не ўдасца, таму што помсціць звычайнаму кар'ерысту няма сэнсу. Адпомсціць жа сістэме немагчыма, ад яе засталіся руіны, як і ад жыцця тых людзей, якіх яна пахавала пад сабой. Таму раман Бёля – гэта «літаратура руін», якая ўздымае праблему парушаных чалавечых жыццяў.\\
 Сэнс назвы рамана «Дом без гаспадара» ў тым, што гэтым домам з'яўляецца Германія пасля Другой сусветнай вайны, якая прынесла шмат гора нямецкаму народу. Гэта таксама і хаты абодвух хлопчыкаў, дзе няма гаспадароў, бо яны не вярнуліся з вайны. Назва сімвалізуе і няўпэўненасць у будучым палітычным жыцці Германіі, у якім аўтар заўважыў новыя праявы шавінізму і мілітарызму.