Мы дома песень менш знаходзім,
Удалеч шлях кіруем свой.
На поўнач едзем
І на поўдзень,
Бліжэй да кедраў і секвой.

А там,

дзе першы крок рабілі,

Дзе нашы мацеркі жывуць,
Растуць бярозы і рабіны
І лісце падае ў траву.

Ды мы

наіўна прывыкаем,

Што нам спатрэбіцца пасля
Прашытая баравікамі,
Смалой прапахлая зямля.

Шукаем сцежак невядомых,
Чужыя топчам бальшакі.
А песні нас чакаюць дома,
Ля цёплай матчынай шчакі.

1964

• генадзь-бураўкін/генадзь-бураўкін-шпак-спявае
• генадзь-бураўкін
• генадзь-бураўкін/генадзь-бураўкін-калыханка
• генадзь-бураўкін/генадзь-бураўкін-малітва
• генадзь-бураўкін/генадзь-бураўкін-я-хачу-прайсці-па-зямлі