Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Вацлаў Ластоўскі — Князёўна Рагнеда
&keywords = князь, рагнеда, уладзімір, полацак, сын, доля, горка, замуж, рука, кругом, доленька, ліха
&abstract = Апавяданне Вацлава Ластоўскага "Князёўна Рагнеда"
&iftrue = nan
~~

====== Вацлаў Ластоўскі — Князёўна Рагнеда ======
Тысячу з лішнім гадоў таму жыў у Полацку, на той час сталічным месце ўсёй Беларусі, князь Рагвалод. У Рагвалода былі два сыны і дачка Рагнеда. Рагнеда была вельмі гожая князёўна. Многа княжэвічаў з суседніх старонак пасылалі сватоў у Полацак, просячы рукі гожай князёўны. Прыслаў сваіх князёў літоўскі князь, князь Вялікага Ноўгарада і шмат іншых. Але князёўна беларуская была не толькі гожая, але і гордая, дык за ніводнага з іх не згадзілася ісці замуж.\\
Кіеўскі князь Уладзімір, пачуўшы аб харастве беларускай князёўны ад купцоў, што ехалі з таварамі, такжа паслаў сваіх сватоў да полацкага князя. Кіеўскія сваты прыехалі ў Полацак з багатымі падаркамі для князёўны. Сваты-баяры расказалі аб багацці і сіле свайго князя, а пасля з нізкім паклонам палажылі перад князёўнай падаркі і прасілі, каб Рагнеда пайшла замуж за Уладзіміра.\\
Рагнеда адсунула рукой падаркі і сказала:\\
– Не пайду за рабыніча!\\
Маці кіеўскага князя была нявольніца – ці, як даўней казалі, – рабыня, і Рагнеда сваімі словамі зняважыла кіеўскага князя, назваўшы яго сынам нявольніцы.\\
Паслы з нічым ад’ехалі ў Кіеў.\\
Калі даведаўся аб гэтым Уладзімір, запаліўся гневам вялікім, сабраў войска і кінуўся з аружжам у руках дабываць князёўну Рагнеду. Уладзімір акружыў войскам Полацак, дабыў і спаліў яго. У бітве забіты быў бацька Рагнеды, стары Рагвалод, і два яго сыны, а Рагнеду Уладзімір, як нявольніцу, павёў у Кіеў і прыняволіў яе там выйсці за яго замуж.\\
Рагнеда доўга жыла ў Кіеве, але вельмі цяжкое было яе жыццё, многа ўсялякага гора яна там перажыла, і за гэта яе людзі празвалі Гараслава, знача гаротніца.\\


Песня Гараславы

Кругом поле, кругом поле, неба ды трава,\\
Дзе ні выйду, дзе ні гляну, – скрозь чужая старана.\\
Тут у садочках па кусточках пташанькі пяюць,\\
Там у борах, там у гаях – зязюлі тужліва куюць.\\
Ой, зязюлька, ой, сястронка, пакукуй ты мне.\\
А ці помняць, ці жалеюць мяне ў роднай старане?

Ох, я! Ох, я! Горка доленька мая!..

Яшчэ я, няшчасна, не радзілася,\\
Горка доля па дарожцы кацілася!..\\
Ох, яшчэ я ў пялёнках ляжала,\\
А ўжо ліха доля за ножкі дзяржала!..\\
Яшчэ я маленька каля лаўкі хадзіла,\\
А ўжо ліха доля за ручкі вадзіла.

Ох, як! Ох, я! Горка доленька мая!

\\
[1916]

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/іншае/уладзімір-бутрамееў-славутая-дачка-полац]]
  * [[творы/вацлаў-ластоўскі/вацлаў-ластоўскі-лабірынты]]
  * [[творы/алесь-разанаў/алесь-разанаў-рагнеда]]
  * [[ibdc.ped>рагвалод-і-рагнеда-3550]]
  * [[ibdc.ped>рагвалод-і-рагнеда]]