~~META:
title = Васіль Хомчанка — Дзядоўнік
&keywords = дзядоўнік, куст, дзядоўніку, снегіры, шчыглы, калючкі, кветкамі, шарыкі-дзяды, двары
&abstract = Чытаць апавяданне Васіля Хомчанкі "Дзядоўнік"
&iftrue = True
~~

====== Васіль Хомчанка — Дзядоўнік ======
У маім двары расце куст дзядоўніку. Яго яшчэ называюць лопухам, калючнікам.\\
Летам, калі дзядоўнік зялёны і цвіце малінавымі кветкамі, да яго не падступішся – уколе.\\
– Пакуль расту і цвіту, не чапайце мяне! – строга папярэджвае ён усіх, натапырыўшы калючкі.\\
Увосень дзядоўнік робіцца шэрым, непрыгожым. I куды дзяюцца яго сіла і адвага! На ім выраслі і паспелі калючыя шарыкі-дзяды. I цяпер дзядоўнік ужо сам просіць, каб за яго чапляліся:\\
– Калі ласка, не абмінайце мяне.\\
I хто не абміне, таму дзядоўнік свае шэрыя шарыкі-дзяды дорыць.\\
Сабака прабяжыць, зачэпіцца – і ўвесь бок у дзядах. Свіння ў куст залезе – таксама начапляе на сябе дзядоў.\\
Сам я не раз чапляўся за дзядоўнік, калоўся, выскрабаў калючкі з адзення. Збіраўся нават выкапаць той куст. Навошта яму, нікому не патрэбнаму пустазеллю, расці тут, у двары!\\
Аднойчы ранняй зімой, калі багата наваліла снегу, я выйшаў на двор і ўбачыў, што куст дзядоўніку стаў нейкі рухліва-стракаты, нібыта расцвіў яркімі кветкамі, пераважна чырвонымі. Толькі тыя кветкі былі жывыя, пырхалі і шчабяталі.\\
Гэта шчыглы і снегіры абляпілі куст. Карміліся семечкамі дзядоўніку, вылушчвалі з тых калючых шарыкаў.\\
Карміцеся, шчыглы і снегіры: для птушак цяжкая пара наступіла – доўгая зіма. А мой дзядоўнік няхай вас хоць трохі ды выручыць.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/васіль-хомчанка/васіль-хомчанка-янкава-рукавічка]]
  * [[творы/васіль-хомчанка/васіль-хомчанка-звон-пад-зямлёй]]
  * [[творы/васіль-хомчанка/васіль-хомчанка-яблык]]
  * [[творы/васіль-хомчанка/васіль-хомчанка-білеты-у-цырк]]
  * [[творы/васіль-хомчанка/васіль-хомчанка-дзве-дашы]]