Раніцой да ручая
Ўся гусіная сям’я
Пакупацца ходзіць,
Карагоды водзіць.
А гусак на беражок
Выйдзе, дзюбай тыцкае:
«Дзе ж астатнія?! Няўжо
Ходзяць непамыцькамі?»

Дык жа не, брат гусак, –
Тут усё крыху не так:

Не ў крынічнай быстры
І не ў рэчцы дальняй, –
Тут у кожнага ў двары
Ёсць свая купальня.

Там, дзе сонечны прыпёк,
Легла курачка ў пясок:
Пер’е, пух перасыпае –
Душ пясчаны прынімае.

Побач з куркай верабей
На сябе пясок грабе,
Крылцамі трапеча –
Мые грудкі, плечы.

А індык дзьме шчаку,
Хоча ўсё спытацца:
«Блу-блу-блу! – Ці ў пяску,
Ці ў вадзе купацца?..»

Рукамыйніка няма,
І вада не выльецца:
Коцік так, насухама,
Коцік лапкай мыецца.

А мурзаты парсючок
Аб штыкет пацёр бачок,
Мухамі акружаны,
Сігануў да лужыны:
Пакачаўся ў брудзе –
Вось і чысты будзе!..

• васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-гаварыла-маці
• васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-люстэрку-свіцязі
• васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сон
• васіль-зуёнак
• васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-грымотах-ашалелых-веку