Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:васіль-зуёнак:васіль-зуёнак-сяліба [2025/08/22 11:21] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:васіль-зуёнак:васіль-зуёнак-сяліба [2025/08/23 16:03] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Васіль Зуёнак — Сяліба ======
-Гімнам прыродна-вясковаму свету, роднаму краю і беларускаму народу ўвогуле стала ліра-эпічная пенталогія [[litpers>васіль-зуёнак|Васіля Зуёнка]] «Пяцірэчча», творы якой дапамагаюць зазірнуць у душу беларуса, зведаць тое, што турбавала, засмучала, радавала, абнадзейвала яго на далёкіх і блізкіх гістарычных шляхах. Паэма «Сяліба» – першы ўнёсак у кнігу «Пяцірэчча», яе «генетычны код». Слаба абазначаная падзейная аснова твора стала фонам для перадачы «падзей» у душы [[slounik>вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]], які «вандруе» па дарогах уласнай памяці і памяці гістарычнай, праз яго вобраз ажыццяўляецца сувязь розных часоў. «Сяліба» – паэма-ўспамін, паэма-вяртанне: вяртанне дарослага ў мясціны маленства і юнацтва, гараджаніна – у свет прыроды, да вясковых каранёў. У Васіля Зуёнка гэта не ўцёкі ад актуальных, надзённых праблем часу, а ўзмацненне, акцэнтаванне іх шляхам кантрастнага супрацьпастаўлення «прыроднага» «ўчора» і «цывілізаванага» «сёння».\\
+Гімнам прыродна-вясковаму свету, роднаму краю і беларускаму народу ўвогуле стала ліра-эпічная пенталогія [[постаці/васіль-зуёнак|Васіля Зуёнка]] «Пяцірэчча», творы якой дапамагаюць зазірнуць у душу беларуса, зведаць тое, што турбавала, засмучала, радавала, абнадзейвала яго на далёкіх і блізкіх гістарычных шляхах. Паэма «Сяліба» – першы ўнёсак у кнігу «Пяцірэчча», яе «генетычны код». Слаба абазначаная падзейная аснова твора стала фонам для перадачы «падзей» у душы [[слоўнік/вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]], які «вандруе» па дарогах уласнай памяці і памяці гістарычнай, праз яго вобраз ажыццяўляецца сувязь розных часоў. «Сяліба» – паэма-ўспамін, паэма-вяртанне: вяртанне дарослага ў мясціны маленства і юнацтва, гараджаніна – у свет прыроды, да вясковых каранёў. У Васіля Зуёнка гэта не ўцёкі ад актуальных, надзённых праблем часу, а ўзмацненне, акцэнтаванне іх шляхам кантрастнага супрацьпастаўлення «прыроднага» «ўчора» і «цывілізаванага» «сёння».\\
 Лірычны герой з настальгічным сумам праходзіць па сцежках свайго юнацкага няспраўджанага кахання. Інтымная лінія твора ўвесь час перасякаецца з сацыяльнай. Яна падсвечвае чалавечай асабовасцю грамадзянскую праблематыку: любоў да прыроды, роднай Сялібы ставіцца побач з інтымным пачуццём да жанчыны. Гэта розныя грані адной вялікай стваральнай Любові, што ачышчае душу ад прагматычнага спажывецкага «бруду», узвышае яе:
@@ Радок 89: / Радок 89: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[textdiss>наша-сяліба]]
+  * [[ibdc.ped>наша-сяліба]]
-  * [[bellit>васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-люстэрку-свіцязі]]
+  * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-люстэрку-свіцязі]]
-  * [[litpers>васіль-зуёнак]]
+  * [[постаці/васіль-зуёнак]]
-  * [[bellit>васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-гаварыла-маці]]
+  * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-гаварыла-маці]]
-  * [[bellit>васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сон]]
+  * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сон]]