Расхваліўся ўсім мянтуз:
– Пад карчом
я – першы туз!
Сом ад смеху браўся ў бокі,
хітравата плюскаў вокам:
– Бач, мянтуз,
мянціць мастак
языком і так, і сяк,
а скажы, дзе бавіш ноч,
калі я прыйду пад корч?

• жыццё-ў-вадаёме
• Рыгор Ігнаценка — Каму холадна, каму душна
• Віталь Вольскі — Як зімуюць рыбы
• важкі-промысел
• стронга