Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:васіль-зуёнак:васіль-зуёнак-лукам-е [2025/08/23 15:41] – vedybeadmin
+++ творы:васіль-зуёнак:васіль-зуёнак-лукам-е [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Васіль Зуёнак — Лукам’е ======
-Клопат пра будучыню, пра заўтрашні дзень для Васіля Зуёнка неадлучны ад памяці пра мінулае. Паэма «Лукам’е» – разам з паэмамі «[[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сяліба|Сяліба]]» і «[[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-прыцягненне|Прыцягненне]]» стала першай часткай трылогіі «Агонь і сонца» – прысвечана гістарычнай тэме. Сюжэт засноўваецца на апісанні лёсу ўладара старажытнага Лукомскага княства: нават пераносячыся ў далёкія часы, [[litpers>васіль-зуёнак|Васіль Зуёнак]] застаецца верны сваёй малой радзіме, паэтызуе, міфалагізуе яе мінулае.\\
+Клопат пра будучыню, пра заўтрашні дзень для Васіля Зуёнка неадлучны ад памяці пра мінулае. Паэма «Лукам’е» – разам з паэмамі «[[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сяліба|Сяліба]]» і «[[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-прыцягненне|Прыцягненне]]» стала першай часткай трылогіі «Агонь і сонца» – прысвечана гістарычнай тэме. Сюжэт засноўваецца на апісанні лёсу ўладара старажытнага Лукомскага княства: нават пераносячыся ў далёкія часы, [[постаці/васіль-зуёнак|Васіль Зуёнак]] застаецца верны сваёй малой радзіме, паэтызуе, міфалагізуе яе мінулае.\\
 Сувязь часоў знайшла ўвасабленне ў папярэдніх паэмах, аднак «Лукам’е» – адзіны ліра-эпічны твор, дзе далёкая гісторыя народа выходзіць на першы план, поўнасцю авалодвае ўвагай мастака. У паэме апавядаецца пра падзеі беларускага Сярэднявечча, разам з тым яна вельмі сучасная. Надзённасць, сучаснасць твора заключаецца найперш у яго праблематыцы: цэнтральнай з’яўляецца праблема нацыянальна-дзяржаўнай ідэнтыфікацыі беларускага народа. Пытанні, якія турбавалі князя Івана Лукомскага на схіле XV стагоддзя, не страцілі сваёй вастрыні і актуальнасці і на пачатку стагоддзя XXI. Спецыфічныя культурныя і геаграфічныя варункі прадвызначылі Беларусі незайздросны лёс, краіна заўсёды трапляла ў поле геапалітычных амбіцый заходняй і ўсходняй суседак: «Белая Русь… Нібы яблык разладу: / Вабіць пры сонцы і сніцца ўначы».\\
 Думаецца, ёсць падставы сцвярджаць, што вобраз Івана Лукомскага працягвае галерэю нацыянальных вобразаў змагароў за Беларускі Шлях, а лёс такіх людзей, бадай, заўсёды трагічны. Іван дбае аб вяртанні былой сілы свайму княству, ён памятае слаўныя часы, калі на абароне беларуска-ліцвінскіх зямель стаялі «воля Міндоўга і Вітаўта меч». На старонках паэмы аўтару кароткімі, але ёмістымі штрыхамі-дэталямі ўдалося намаляваць шырокую карціну жыцця Вялікага княства Літоўскага, калі яно было магутнай дзяржавай, гаварыла са светам сваёй мовай. Слаўнае, свабоднае мінулае, чытаецца ў падтэксце паэмы, павінна падказаць адзіны прымальны для Белай Русі шлях – менавіта такой з’яўляецца ідэйная скіраванасць «Лукам’я».\\
@@ Радок 32: / Радок 32: @@
   * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-грымотах-ашалелых-веку]]
   * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-сон]]
-  * [[litpers>васіль-зуёнак]]
+  * [[постаці/васіль-зуёнак]]
   * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-у-люстэрку-свіцязі]]
   * [[творы/васіль-зуёнак/васіль-зуёнак-гаварыла-маці]]