Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Аляксей Якімовіч — Сябры
&keywords = алесь, рыгорка, мама, дзённік, двойка, настрой, вывучылі, памножыць, вучыць, косця
&abstract = Чытаць апавяданне Аляксея Якімовіча "Сябры"
&iftrue = True
~~

====== Аляксей Якімовіч — Сябры ======
Алесь па матэматыцы атрымаў двойку. Гэтую двойку настаўніца Вера Іванаўна ў дзённік яму паставіла.\\
Хлопчык прыйшоў дамоў, разгарнуў дзённік, на двойку глянуў і сціснуў кулакі.\\
– У-у-у! З-за цябе маме настрой сапсую.\\
Алесю вельмі хацелася па двойцы кулаком стукнуць. Ды што з таго! Усё роўна з дзённіка яна не ўцячэ. І балець ёй не будзе.\\
Алесь закрыў дзённік і задумаўся. Што зрабіць, каб маме настрой не псаваць? Відаць, з сябрамі трэба параіцца. Яны нешта падкажуць, дапамогуць.\\
Алесевы сябры – Косця і Рыгорка – непадалёку жывуць. Ён заўжды з Косцем і цукеркамі, і пячэннем падзеліцца. А з Рыгоркам у адной футбольнай камандзе гуляе.\\
Прыйшоў Алесь да Косці, запытаўся:\\
– Што зрабіць, каб двойка маме настрой не сапсавала? Парай!\\
– Дзённік схавай.\\
– Мой дзённік мама кожны вечар правярае. Яшчэ горш будзе, калі даведаецца, што схаваў.\\
– Думай! На тое галава ў цябе. А мне адпачыць трэба. Стаміўся я, – сказаў, як адрэзаў, Косця.\\
Алесь апусціў галаву і да Рыгоркі накіраваўся.\\
– Рыгорка, мая двойка па матэматыцы маме настрой сапсуе. Што рабіць?\\
– Табліцу множання вывуч і маме сёння ж раскажы. Калі аднаму цяжка, разам павучым, – прапанаваў Рыгорка.\\
– Ты, напэўна, не адпачыў пасля ўрокаў, – сказаў Алесь.\\
– Адпачыў, не хвалюйся.\\
Цяжка ўздыхнуў Алесь:\\
– Што ж, будзем вучыць. Ты ў мяне пытайся, а я буду адказваць. Так лягчэй запамінаецца.\\
Рыгорка і Алесь селі на канапу. "Два памножыць на пяць". "Дзесяць". "Два памножыць на сем". "Шаснаццаць". "Не, чатырнаццаць. А колькі будзе два памножыць на восем?" "Шаснаццаць".\\
Вывучылі на "два", на "тры" пачалі вучыць.\\
– Можа, на сёння хопіць? У футбол трэба пагуляць, – уздыхнуў Алесь.\\
– Мы ж з табою дамовіліся! – напомніў Рыгорка.\\
Зноў сталі вучыць. На "два" вывучылі, на "тры" вывучылі і нават на "чатыры". Усё-ўсё вывучылі, што Вера Іванаўна на дом задала.\\
Радасна на душы ў Алеся, радасна на душы ў Рыгоркі.