Паміж хвояў пад кустом
Небывалы ўзняўся дом.
Сто ўваходаў, сто дзвярэй
для дарослых і дзяцей.

Сто паверхаў, сто падлог,
каля дому тупат ног.
Ад зары і да зары
тут працуюць жыхары.

– Гэй, з дарогі, дайце шлях,
дуб нясу я на плячах!
Хто з калодай, з бервяном –
тупацяць мурашкі ў дом.

А ў калысках у цішы
спяць малыя мурашы.

• аляксей-пысін/аляксей-пысін-туман
• аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-домскі-арган
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-забыта-многае-ў-жыцці
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-пісьмо-птушак