Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:аляксей-дудараў:аляксей-дудараў-радавыя [2025/08/23 15:41] – vedybeadmin
+++ творы:аляксей-дудараў:аляксей-дудараў-радавыя [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Аляксей Дудараў — Радавыя ======
-Веданне сцэны, яе законаў, спецыфікі і ўмоўнасці, майстэрства стварэння сцэнічнай ілюзіі дапамаглі [[litpers>аляксей-дудараў|Аляксею Дудараву]] надаць п'есе высокую ступень жыццёвай верагоднасці.\\
+Веданне сцэны, яе законаў, спецыфікі і ўмоўнасці, майстэрства стварэння сцэнічнай ілюзіі дапамаглі [[постаці/аляксей-дудараў|Аляксею Дудараву]] надаць п'есе высокую ступень жыццёвай верагоднасці.\\
 Значнае месца ў творы займае перадгісторыя кожнага персанажа. Яны распавядаюць пра паваротны, драматычны момант уласнага жыцця, і выяўляецца, што паміж дзеючымі асобамі няма ніводнага, хто б меў хаця б адносна шчаслівы лёс. Кожнага абяздоліла вайна.\\
 Вайна паўстае ў п'есе як сусветная, агульналюдская бяда. Найбольш уражваюць не вонкавыя прыкметы трагізму (гібель большасці персанажаў), а "ўнутраныя" - тыя, што выяўляюцца праз дыялогі, праз споведзі "радавых". Пры гэтым з рэалістычнай адкрытасцю даводзіцца наступная думка: трагізм вайны для яе ўдзельнікаў заключаецца не толькі ў небяспецы быць параненым, забітым, страціць родных, сяброў, каханых, але і ў жорсткім вайсковым абавязку, які прымушае забіваць іншых.\\
@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 Б у ш ц е ц. Чым плакаць?! Калі б па адной слязінцы на кожную смерць, на ўсё, што бачыў, ды я б па кропельцы распляскаўся ад Ржэва да Германіі...\\
 С а л я н і к. Цяжка табе будзе... Калі ўсё высахла..."\\
-Не можа Бушцец і шкадаваць, праяўляць літасць. "Ва ўсіх нас душы выхаладзіла... Не хутка сагрэемся", - дадае старшына Дугін. І гэта не проста [[slounik>рытарычныя-фігуры|рытарычная фігура]], не квяцістая метафара.\\
+Не можа Бушцец і шкадаваць, праяўляць літасць. "Ва ўсіх нас душы выхаладзіла... Не хутка сагрэемся", - дадае старшына Дугін. І гэта не проста [[слоўнік/рытарычныя-фігуры|рытарычная фігура]], не квяцістая метафара.\\
 У п'есе Дударава перад намі паўстаюць людзі з жывымі душамі і людзі са спаленымі душамі - тыя, хто, навучыўшыся ваяваць, развучыліся жыць. Бушцец быў, якім быў, і драматург хоча, каб боль гэтага скалечанага вайной лёсу адгукнуўся ў нашых сэрцах.\\
 Аляксей Дудараў гаворыць пра подзвіг іншага кшталту -здольнасць застацца чалавекам нават у крывавых абставінах вайны. "Людзі з жывымі душамі" - гэта тыя, хто можа насуперак абставінам захаваць у сабе здольнасць да літасці, шкадавання.\\
@@ Радок 26: / Радок 26: @@
 Востра ставіцца пытанне пра цану перамогі. У споведзі "радавых" ёсць моманты пакаяння. Драматург строга судзіць сваіх персанажаў. Але ў дачыненні да жаночых вобразаў ён больш памяркоўны. Жанчына ў творах, прысвечаных ваеннай тэме паўстае як сімвалічны вобраз, звязаны з маральнай ацэнкай паводзін людзей на вайне. У п'есе "Радавыя" ўчынкі жанчын не заўсёды бездакорныя. Жонка Дугіна, медсястра Ліда, жонка Бушцеца - кожная з іх дзеліцца балючым успамінам, сваёй бядой, якая можа падацца віной. Аднак ні аўтар, ні персанажы не асуджаюць іх. Суд творыцца над мужчынамі; удзел жанчын у вайне - цяжкі груз на мужчынскім сумленні.\\
 Жаночыя вобразы ўвасабляюць у п'есе драму няспраўджанага мацярынства. Гіне медсястра Ліда; не здзяйсняецца яе мара - злучыць свой лёс з Адуванчыкам, стаць маці. Мужчыны яшчэ не ўсвядомілі як след чалавечую віну за войны і кровапраліцце. Яны ўжо адчуваюць трагедыю ўдзелу жанчын у вайне іадпаведна сваю віну менавіта перад імі.\\
-Аляксей Дудараў не адкрывае ў ваенных рэаліях штосьці невядомае ў літаратуры або гісторыі. Ён спрабуе падысці да падзей другой сусветнай вайны з пазіцыі агульналюдскіх, хрысціянскіх каштоўнасцей; высвечвае этычную неадназначнасць, складанасць нават у тых рэчах, якія нядаўна ўспрымаліся як неаспрэчныя. Простыя ісціны дабра, гуманізму не губляюць сваёй значнасці ў заблытаных абставінах XX стагоддзя, хаця шлях да іх аднаўлення надзвычай пакручасты. Да гэтай высновы прыходзіць і крытык Галіна Сачанка ў [[slounik>каментарый|каментарыі]] да п'есы: "Можна развянчаць чужыя ідалы, выкрываючы злачынствы тых, хто ўзводзіў іх на п'едэстал. Значна цяжэй узрасціць і высакародна сцвердзіць гуманістычны ідэал. Разбураць лягчэй, чым ствараць".
+Аляксей Дудараў не адкрывае ў ваенных рэаліях штосьці невядомае ў літаратуры або гісторыі. Ён спрабуе падысці да падзей другой сусветнай вайны з пазіцыі агульналюдскіх, хрысціянскіх каштоўнасцей; высвечвае этычную неадназначнасць, складанасць нават у тых рэчах, якія нядаўна ўспрымаліся як неаспрэчныя. Простыя ісціны дабра, гуманізму не губляюць сваёй значнасці ў заблытаных абставінах XX стагоддзя, хаця шлях да іх аднаўлення надзвычай пакручасты. Да гэтай высновы прыходзіць і крытык Галіна Сачанка ў [[слоўнік/каментарый|каментарыі]] да п'есы: "Можна развянчаць чужыя ідалы, выкрываючы злачынствы тых, хто ўзводзіў іх на п'едэстал. Значна цяжэй узрасціць і высакародна сцвердзіць гуманістычны ідэал. Разбураць лягчэй, чым ствараць".
@@ Радок 32: / Радок 32: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[litpers>аляксей-дудараў]]
+  * [[постаці/аляксей-дудараў]]
   * [[творы/аляксей-дудараў/аляксей-дудараў-князь-вітаўт]]
   * [[творы/аляксей-дудараў/аляксей-дудараў-парог]]