Звер вядомы ён усім –
І старым і дзецям.
Футра цёплае на ім,
А завуць – мядзведзем.

А гэта вось –
Рагаты лось
З сям’ёй сваёй уранку
Выходзіць на гулянку.

Як дзяды, яны з бародамі,
Ходзяць цэлымі чародамі.
Проста дзіва – не звяры,
Называюцца – зубры.

Бабры – спакойныя звяры;
Хвасты ў іх як лапаты.
Без тапароў і піл бабры
Сабе будуюць хаты.
Ля іх, нібы разбойніца,
За язем выдра гоніцца.

На суку ў гушчары,
Распусціўшы кіпцюры,
Рысь і дні і ночы
За здабычай сочыць.

Навастрыла вушы ліска,
Пачала ўглядацца:
Ці няма пажывы блізка –
Птушкі або зайца?

Глядзіць куніца горка
На шуструю вавёрку:
За ёй куніца
Скакаць баіцца.

Пад’еўшы ўволю жалудоў,
Па сцежцы лесавой
Ікластых чарада дзікоў
Ідзе на вадапой.

Ну і рогі у аленя!
Метраў два яны – не меней.
Ад такой пагрозы
Уцякаюць козы.

А гэта – не кот, не бабёр,
А самы звычайны тхор.

Воўк на зайца
Вострыць зубы.
Уцякай, шарак,
Ад згубы!

Не ласун барсук, о не!
Есць ён што папала.
Нават жабу праглыне,
Калі мышак мала.

• уладзімір-ягоўдзік/уладзімір-ягоўдзік-бабёр
• янка-маўр/янка-маўр-бунт-звяроў
• змітрок-бядуля/змітрок-бядуля-гаспадарка
• выдрын-гасцінец
• чаму-звяры-перасварыліся