творы:алесь-разанаў:алесь-разанаў-завея
Гэта старая версія дакумента!
Алесь Разанаў — Завея
У завеі — зямля, у завеі — дрэвы, людзі, якія жылі і якія яшчэ не жылі, у завеі,
і я таксама ў завеі…
Дзе яно, мінулае?!.
Дзе яна, будучыня?!.
Дзе яно, сёння?!.
Болей няма на каго наракаць,
болей няма каму дзякаваць — за ўсё што давалася і адымалася, радавала засмучала,
і болей няма каму ведаць, які я добры альбо благі, брыдкі альбо пры гожы, стары альбо
малады…
Адступіў ад мяне белы свет, абступіла мяне белае беспрасвецце.
Падобныя старонкі
- алесь-разанаў/алесь-разанаў-арышт-кастуся-каліноўскага
- алесь-разанаў/алесь-разанаў-вецер
- алесь-разанаў/алесь-разанаў-радзіма
- алесь-разанаў/творчасць-алеся-разанава
- алесь-разанаў/алесь-разанаў-рагнеда
творы/алесь-разанаў/алесь-разанаў-завея.1755861098.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/22 11:11 — 127.0.0.1