Спавядацца бяжым да прыроды,
Ачышчацца бяжым ад маны.
Мы апошнія з нашага роду,
Каму сняцца

вясковыя сны.

Каго мучыць няўтольная смага
Па водару сонечных хат!
Мы з табой пералётныя птахі,
Якім

не вярнуцца назад.

Нам паліць з успамінаў цяпельца,
Нам да скону ўспамінамі жыць:
Тым азерцам,

што плешчацца ў сэрцы,

Той рачулкай,

што з сэрца бяжыць…

• зімовы-начлег
• крыштальны-звон-бяроз
• чалавек-і-прырода
• якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям
• беражыце-прыроду