Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:алесь-гарун:лірыка-алеся-гаруна [2025/08/22 11:11] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:алесь-гарун:лірыка-алеся-гаруна [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Лірыка Алеся Гаруна ======
-[[litpers>алесь-гарун|Алесь Гарун]] вельмі любіў сваю радзіму і свой народ, засведчыўшы гэту любоў паэтычным словам і рэвалюцыйнай, антыўрадавай дзейнасцю, за што быў сурова пакараны. Знаходзячыся далёка ад роднай Беларусі, паэт думкамі, сэрцам быў з ёй. Яна паўставала перад Алесем Гаруном у вобразе жанчыны-маці. Вось што пісаў паэт у вершы «Мілая, родная старонка-маці!..» :
+[[постаці/алесь-гарун|Алесь Гарун]] вельмі любіў сваю радзіму і свой народ, засведчыўшы гэту любоў паэтычным словам і рэвалюцыйнай, антыўрадавай дзейнасцю, за што быў сурова пакараны. Знаходзячыся далёка ад роднай Беларусі, паэт думкамі, сэрцам быў з ёй. Яна паўставала перад Алесем Гаруном у вобразе жанчыны-маці. Вось што пісаў паэт у вершы «Мілая, родная старонка-маці!..» :
 Горам, матуля, цяпер ты замучана,\\
@@ Радок 76: / Радок 76: @@
 Сваю «вяскову, просту, а святую» мову ўслаўляе паэт у «Гімне роднай мове». Услаўляе «за муку вечную», бо яна цярпела гэтак жа, як і людзі, што ёй не здрадзілі, за «вяліку справу», бо яна аб'ядноўвае народ, робіць яго духоўна прыгожым.\\
-Будучы далёка ад роднай зямлі Алесь Гарун глыбока перажываў падзеі першай сусветнай вайны, разумеў, што яны яшчэ больш ўскладнілі становішча беларускага народа, памножылі яго няшчасці і гора. Як і ў [[litpers>максім-гарэцкі|Максіма Гарэцкага]], творы Алеся Гаруна выразна антываенныя. Беларускія пісьменнікі з самага пачатку адчулі несправядлівасць вайны, яе грабежніцкі, захопніцкі характар. «Усё цяпер згіне, як згіну, можа, і я сам... ва славу... ва славу... чаго? Вызвалення «малых» народаў? А ці вызваліцца мой народ? Што яму дасць гэтая вайна», — ставіць пытанне Лявон Задума ў запісках [[bellit>максім-гарэцкі/максім-гарэцкі-на-імперыялістычнай-вайне|«На імперыялістычнай вайне»]].
+Будучы далёка ад роднай зямлі Алесь Гарун глыбока перажываў падзеі першай сусветнай вайны, разумеў, што яны яшчэ больш ўскладнілі становішча беларускага народа, памножылі яго няшчасці і гора. Як і ў [[постаці/максім-гарэцкі|Максіма Гарэцкага]], творы Алеся Гаруна выразна антываенныя. Беларускія пісьменнікі з самага пачатку адчулі несправядлівасць вайны, яе грабежніцкі, захопніцкі характар. «Усё цяпер згіне, як згіну, можа, і я сам... ва славу... ва славу... чаго? Вызвалення «малых» народаў? А ці вызваліцца мой народ? Што яму дасць гэтая вайна», — ставіць пытанне Лявон Задума ў запісках [[творы/максім-гарэцкі/максім-гарэцкі-на-імперыялістычнай-вайне|«На імперыялістычнай вайне»]].
 Сорам і ганьба для свету вайна,\\
@@ Радок 102: / Радок 102: @@
 \\
 Алесь Гарун заклікаў да спагадлівасці, да чалавечнасці, проціпастаўляючы жорсткасці вайны міласэрнасць, дабрыню.\\
-Творчая спадчына паэта тэматычна багатая і шматстайная. Побач з грамадзянскай лірыкай — глыбокія па думцы, арыгінальныя па мастацкаму выяўленню філасофскія вершы («[[bellit>алесь-гарун/алесь-гарун-жыццё|Жыццё]]», «Як ліст вярбінкі маладой...» і інш.), маляўнічыя, настраёвыя прыродаапісальныя («У прыпар», «Вясна», «Вецер»), усхвалявана лірычныя, інтымныя («[[bellit>алесь-гарун/алесь-гарун-дзяўчаці|Дзяўчаці]]», «Пралескі»).\\
+Творчая спадчына паэта тэматычна багатая і шматстайная. Побач з грамадзянскай лірыкай — глыбокія па думцы, арыгінальныя па мастацкаму выяўленню філасофскія вершы («[[творы/алесь-гарун/алесь-гарун-жыццё|Жыццё]]», «Як ліст вярбінкі маладой...» і інш.), маляўнічыя, настраёвыя прыродаапісальныя («У прыпар», «Вясна», «Вецер»), усхвалявана лірычныя, інтымныя («[[творы/алесь-гарун/алесь-гарун-дзяўчаці|Дзяўчаці]]», «Пралескі»).\\
-Лёс быў жорсткім да Алеся Гаруна. Большая частка яго твораў напісана ў выгнанні. Нельга назваць спрыяльнымі для творчай працы і апошнія гады жыцця, калі паэт вярнуўся на знявечаную, разбураную, разграбленую першай сусветнай вайной, пазнейшымі акупацыямі радзіму. Аднак ён ішоў у літаратуры сваім шляхам, «не з'яўляўся, — як сказаў пра Алеся Гаруна яго сучаснік [[bellit>максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]], — нічыім падгалоскам».
+Лёс быў жорсткім да Алеся Гаруна. Большая частка яго твораў напісана ў выгнанні. Нельга назваць спрыяльнымі для творчай працы і апошнія гады жыцця, калі паэт вярнуўся на знявечаную, разбураную, разграбленую першай сусветнай вайной, пазнейшымі акупацыямі радзіму. Аднак ён ішоў у літаратуры сваім шляхам, «не з'яўляўся, — як сказаў пра Алеся Гаруна яго сучаснік [[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]], — нічыім падгалоскам».
@@ Радок 109: / Радок 109: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[bellit>анатоль-вялюгін/творчасць-анатоля-вялюгіна]]
+  * [[творы/анатоль-вялюгін/творчасць-анатоля-вялюгіна]]
-  * [[bellit>аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна]]
+  * [[творы/аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна]]
-  * [[bellit>яўгенія-янішчыц/творчасць-яўгеніі-янішчыц]]
+  * [[творы/яўгенія-янішчыц/творчасць-яўгеніі-янішчыц]]
-  * [[bellit>янка-золак/творчасць-янкі-золака]]
+  * [[творы/янка-золак/творчасць-янкі-золака]]
-  * [[bellit>міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля]]
+  * [[творы/міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля]]