Дзе рэчкай, дзе борам, дзе лугам
Ты вабіш сабою здаля,
Зямля між Дняпром і між Бугам,
Спрадвечная наша зямля.

Цябе мы назвалі Радзімай
Не годам раней, не двума,
Не годам-двума прынялі мы
Тваё дарагое імя.

З тых дзён і па сёння прадвеснем
Па нівах і ціхіх гаях
Гучыць твая звонкая песня,
Пявучая мова твая.

І нам нездарма аддавалі,
Як скарб запаветны зямлі,
Каб мы − праз вякі шанавалі,
Каб мы − праз вякі бераглі.

Калі ж гэты скарб чужаніца
Панішчыць захоча ў агні,
Каму ж, як не нам, заступіцца,
Каму ж, як не нам, бараніць.

Табе прысягалі ў жыцці мы,
За вернасць пад кулі ішлі
Мы самі цябе, як Радзіму,
У сэрцы свае прынялі.

Шырокімі нівай і лугам
Пад сонцам цвіці ж, як цвіла,
Зямля між Дняпром і між Бугам,
Любімая наша зямля.

• Алесь Бачыла — Радзіма мая дарагая...
• скарбы-нашай-радзімы
• тэма-народнага-жыцця-і-любоў-да-радзімы-
• ганарымся-бацькаўшчынай
• Алесь Разанаў — Радзіма