~~META:
title = Санеты Адама Міцкевіча
&keywords = пераклад, міцкевіч, букет, нёман, роднай, паэту
&abstract = Санеты Адама Міцкевіча
&iftrue = nan
~~

====== Санеты Адама Міцкевіча ======
У адэскай высылцы Міцкевіч піша цыкл санетаў, у цэнтры якіх любоўныя перажыванні лірычнага героя. Гэтыя творы пераклікаюцца з пэўнымі санетамі Петраркі, выяўляючы пры гэтым самыя розныя адценні пачуццяў паэта:

Дзе асвячоныя ў шчаслівы час тваёй журбою\\
Буялі краскі, вартыя архангельскае скроні,\\
Ірваў букет я на тым самым лугавым улонні,\\
Змяшаны з палыном, з плакучаю вярбою.\\
\\
Як пустазелле й блёкат заглушылі ўсё сабою,\\
Чаму ж баіцца ўспыхнуць кветка чыстая ў палоне?\\
І ўсё ж букет прымі: не варты ён тваёй далоні,\\
Ды ўзрос на той зямлі, дзе ты ўсміхнулася настрою…

(Пераклад Рыгора Барадуліна)

\\
Цэнтральнае месца ў гэтым цыкле, аднак, займае санет "[[творы/адам-міцкевіч/адам-міцкевіч-да-нёмна|Да Нёмана]]", першы варыянт якога быў напісаны яшчэ ў 1821 ці 1822 г. на роднай паэту Наваградчыне. Туга па растанні з каханай Лаўрай – у сапраўднасці Марыляй Верашчакай – спалучаецца тут з прадчуваннем непазбежнага развітання з радзімай:

Мой Нёман, родная рака, дзе хвалі тыя,\\
А з імі столькі шчасця, і надзей, і мараў?\\
Дзе весялосць, маленства мілае без хмараў?\\
\\
Дзе век бурлівы, леты нашы маладыя?\\
Лаура дзе? Сяброў не бачу, любых твараў,\\
Усё прайшло, а слёзы памяці жывыя.

(Пераклад Уладзіміра Мархеля)

\\
У традыцыях рамантыкаў было захапленне экзатычнай прыродай, найчасцей паўднёвых краін. У сваіх "Крымскіх санетах" (1825) Адам Міцкевіч фармальна аддаў даніну гэтай традыцыі; на тле незвычайных краявідаў Крыма мы бачым усё тое ж рамантычнае пачуццё самоты. Але і тут таксама не-не ды выяўляе сябе нязбыўны сум па роднай паэту Літве-Беларусі:

…Стаім! – як ціха! – чую вырай жураўліны,\\
А птушак бы і сакаліны зрок не згледзеў;\\
І чую, як матыль разгойдвае сцябліны,\\
\\
Як слізкай скурай вуж даткнецца зёлкі недзе.\\
Усё б аддаў, здаецца, ў гэтыя хвіліны,\\
Каб кліч з Літвы пачуць, – ніхто не кліча, едзем.

(Акерманскія стэпы. Пераклад Ірыны Багдановіч)

Крыніца: Баршчэўскі Л.П., Васючэнка П.В., Тычына М.А. Словы ў часе. Літаратура ад рамантызму да сімвалізму і нашаніўскага адраджэння. Санкт-Пецярбург, 2014

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[слоўнік/вянок-санетаў]]
  * [[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-паміж-пяскоў-егі]]
  * [[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-замёрзла-ноччу-ш]]
  * [[творы/янка-купала/янка-купала-для-зямлі-прадзедаў-маіх]]
  * [[слоўнік/санет]]