негіроў, сінічак шустрых,
ежа ім усім па густу.

У глухім старым ляску
на яловым суку
дзюбай моцнай моцна б’е,
семкі з шышак дастае.

Выкідае на сняжок:
– На, сілкуйся, снегірок.
Паспытай, сініца,
смачнага гасцінца.

• Рыгор Ігнаценка — Вартавы цішыні
• чырвоны-капялюшык
• стракаты-дзяцел
• у-гасцях-у-дзятлаў
• лясны-доктар