~~META:
title = Эпіфара
&keywords = эпіфара
&abstract = Што такое эпіфара? Прыклады выкарыстання эпіфары
&iftrue = nan
~~

====== Эпіфара ======
Эпіфара (грэч. epiphora — паўтарэнне) — паўтарэнне аднолькавых гукаў, слоў ці выразаў у канцы вершаваных радкоў або строфаў.\\
Вось прыклад эпіфары з народнай песні:

Цялушачак гадаваць будзем,\\
А бычочкі прадаваць будзем,\\
Дзевак замуж аддаваць будзем,\\
А хлопчыкаў жаніць будзем.

\\
У вершы [[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максіма Багдановіча]] «...Ціхі і сіні блішча над хатай» эпіфара праходзіць праз усе няцотныя радкі [[слоўнік/чатырохрадкоўе-катрэн|чатырохрадкоўяў]], прадвызначаючы агульную кампазіцыю твора і яго рыфму:

Ціхі і сіні блішча над хатай

Неба прастор.

Ціха гайдае ліпа над хатай

Лісцяў узор.

У небе рахманы, сярэбраны голас

Звона гудзіць.

Птушкі маркотнай з дзерава голас

Сумна звініць.

\\
У прыведзеным урыўку — прыклады **радковай** эпіфары. Калі ж асобныя словы ці выразы дакладна паўтараюцца ў канцы асобных строфаў, узнікае **строфная** эпіфара. Вось адзін з яе ўзораў:

Ты — шчасця, свабоды і дружбы вяшчуння,\\
Ты — светлая па-над зямлёй зараніца,\\
Ты — шчырага сэрца жывая крыніца,\\
Крыштальная руская мова!\\
Ты поўная фарбаў з прастораў квяцістых,\\
Ты поўная водсветаў, сонечных, зорных,\\
Сугуччаў і гукаў, жывых, непаўторных,\\
Цудоўная руская мова!\\
([[постаці/максім-танк|Максім Танк]]. «Руская мова»)

\\
У гэтым вершы эпіфара з’яўляецца і ў канцы двух наступных строфаў ( «Магутная руская мова!», «Вялікая руская мова!»). Такім чынам, строфная эпіфара удзельнічае ў архітэктанічнай будове ўсяго твора.\\
[[слоўнік/рыфма|Рыфма]] з’яўляецца адным з відаў **гукавой** эпіфары.\\
[[слоўнік/стылістычныя-фігуры|Стылістычная фігура]], супрацьлеглая эпіфары, — [[слоўнік/анафара|анафара]].