Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- слоўнік:эпітэт [2025/08/23 15:53] – vedybeadmin
+++ слоўнік:эпітэт [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 ====== Эпітэт ======
 Эпітэт (ад грэч. epitheton — прыдатак) — від простага [[слоўнік/троп|тропа]], мастацкае акрэсленне істотнай прыметы якога-небудзь прадмета ці з'явы.\\
-Сустракаецца нярэдка ў прозе, найперш у прадстаўнікоў лірычнай стылёвай плыні (у [[litpers>янка-брыль|Янкі Брыля]]: шчодрае неба, пераспелы жаніх, босая вёска, малады смех, бязлобая галава, казённыя вочы), асабліва часта — ў паэзіі.\\
+Сустракаецца нярэдка ў прозе, найперш у прадстаўнікоў лірычнай стылёвай плыні (у [[постаці/янка-брыль|Янкі Брыля]]: шчодрае неба, пераспелы жаніх, босая вёска, малады смех, бязлобая галава, казённыя вочы), асабліва часта — ў паэзіі.\\
-Выражаецца найчасцей прыметнікам («гарачы свой шлях», «без мудрага троса», «прызбе маўклівай» — Аркадзь Куляшоў; «бескапытная дарога», «яршысты снег», «на горкім вяселлі дачкі» — [[litpers>аляксей-пысін|Аляксей Пысін]]; «васільковы спакой, смутак верасу сіні, палыновая памяць тугі», «град буйнакаліберны» — [[litpers>рыгор-барадулін|Рыгор Барадулін]]; «шматсерыйныя шпіёны» — [[litpers>генадзь-бураўкін|Генадзь Бураўкін]]; «стадыёнаў стадны гром» — Алег Лойка; «пластылінавы месяц», «напеў электронна-дрогкі» — Адам Глобус), а таксама назоўнікам (рак-небарак, жаба-квактуха, муха-звінуха — народная песня, «гуслі-баі», «вяселле-разгул», «рабы-цары» — [[litpers>янка-купала|Янка Купала]], «мароз-мастак» — [[litpers>якуб-колас|Якуб Колас]], «жалеза-слова» — А. Моркаўка, «завея-папрадуха» — С. Гаўрусёў, «прагрэс-папіхач» — А. Грачанікаў), прыслоўем («буяна травы ймкнуць да зор навыперадкі, напярэймы, узахапкі і насупор» — Уладзімір Караткевіч, «упрыглядку на дзяўчат» — Рыгор Барадулін), дзеепрыметнікам ці дзеепрыслоўем (здзічэлы голас, жыў прыпяваючы).\\
+Выражаецца найчасцей прыметнікам («гарачы свой шлях», «без мудрага троса», «прызбе маўклівай» — Аркадзь Куляшоў; «бескапытная дарога», «яршысты снег», «на горкім вяселлі дачкі» — [[постаці/аляксей-пысін|Аляксей Пысін]]; «васільковы спакой, смутак верасу сіні, палыновая памяць тугі», «град буйнакаліберны» — [[постаці/рыгор-барадулін|Рыгор Барадулін]]; «шматсерыйныя шпіёны» — [[постаці/генадзь-бураўкін|Генадзь Бураўкін]]; «стадыёнаў стадны гром» — Алег Лойка; «пластылінавы месяц», «напеў электронна-дрогкі» — Адам Глобус), а таксама назоўнікам (рак-небарак, жаба-квактуха, муха-звінуха — народная песня, «гуслі-баі», «вяселле-разгул», «рабы-цары» — [[постаці/янка-купала|Янка Купала]], «мароз-мастак» — [[постаці/якуб-колас|Якуб Колас]], «жалеза-слова» — А. Моркаўка, «завея-папрадуха» — С. Гаўрусёў, «прагрэс-папіхач» — А. Грачанікаў), прыслоўем («буяна травы ймкнуць да зор навыперадкі, напярэймы, узахапкі і насупор» — Уладзімір Караткевіч, «упрыглядку на дзяўчат» — Рыгор Барадулін), дзеепрыметнікам ці дзеепрыслоўем (здзічэлы голас, жыў прыпяваючы).\\
 Эпітэт адрозніваецца ад звычайнага граматычнага **азначэння** сваёй пераноснай, вобразнай сутнасцю. У мастацкіх творах азначэнне і эпітэты ужываюцца, як правіла, побач, ствараючы агульны яскравы малюнак:«Ціха па мяккай траве сінявокая ноч прахадзіла» ([[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]]) — тут ціха і мяккай — азначэнне, сінявокая — эпітэт.\\
 Узаемаўзбагачаюць, узаемадапаўняюць адно другое эпітэты і азначэнні і ў наступным вершы [[творы/ларыса-геніюш/творчасць-ларысы-геніюш|Ларысы Геніюш]]:
@@ Радок 39: / Радок 39: @@
 Пасля салаўі нага вечара\\
 І перапёлчынай ночы.\\
-([[litpers>пімен-панчанка|Пімен Панчанка]])
+([[постаці/пімен-панчанка|Пімен Панчанка]])
 \\