Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- слоўнік:эпіграма [2025/08/22 11:14] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ слоўнік:эпіграма [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 9: / Радок 9: @@
 Эпіграма (грэч. epigramma — надпіс) —\\
 . У антычнай літаратуры невялікі афарыстычны зварот да нейкай агульнавядомай асобы з пажаданнем або ўсхваленнем.\\
-Першапачаткова эпіграмы пісаліся на сценах малітоўняў, пастаментах помнікаў, каштоўным посудзе і гэтак далей. Пазней тэматычныя рамкі эпіграмы пашырыліся, увабраўшы ў сябе [[slounik>дыдактычная-літаратура|дыдактычныя]] і філасофскія сентэнцыі, любоўныя, сатырычныя і іншыя матывы.\\
+Першапачаткова эпіграмы пісаліся на сценах малітоўняў, пастаментах помнікаў, каштоўным посудзе і гэтак далей. Пазней тэматычныя рамкі эпіграмы пашырыліся, увабраўшы ў сябе [[слоўнік/дыдактычная-літаратура|дыдактычныя]] і філасофскія сентэнцыі, любоўныя, сатырычныя і іншыя матывы.\\
 Майстрамі старажытнагрэчаскай і лацінскай эпіграмы былі Сіманід, Асклепіяд, Калімах, Катул, Марцыял. У сваім «услаўленчым» значэнні жанр эпіграмы ўвайшоў у старажытную беларускую літаратуру — т. зв. **эпікграмы** (узрыўны гук //г// у старабеларускай мове перадаваўся літарамі кг) на гербы знатных магнатаў(напрыклад, эпікграма «На герб яснавяльможнага пана Астафея Валовіча, пана Віленскага і прочых», напісаная А. Рымшам);\\
 . Лаканічны (звычайна ад двух да васьмі радкоў) сатырычны верш з вострай і часта нечаканай канцоўкай, у якім дасціпна высмейваецца нейкая асоба ці грамадская загана. У еўрапейскай паэзіі XVIII—XIX стст. эпіграмамі славіліся Лафантэн, Вальтэр, Русо, Бёрнс, Гётэ, Шылер, А. Пушкін, М. Някрасаў, В. Курачкін, Дз. Мінаеў і інш.\\
 У савецкай літаратуры надзённыя і дасціпныя эпіграмы стварылі Дз. Бедны, А. Архангельскі, С. Маршак, С. Алійнык.\\
-Першыя беларускія эпіграмы з’явіліся на пачатку XX ст. Майстрам эпіграмы быў [[litpers>янка-купала|Янка Купала]], які надаў ёй выразную сацыяльна-палітычную скіраванасць:
+Першыя беларускія эпіграмы з’явіліся на пачатку XX ст. Майстрам эпіграмы быў [[постаці/янка-купала|Янка Купала]], які надаў ёй выразную сацыяльна-палітычную скіраванасць:
 То беларус, то палячок,\\
@@ Радок 22: / Радок 22: @@
 \\
 Народны паэт пакінуў і шэраг эпіграм літаратурнага, а таксама прыватна-інтымнага зместу («Эпіграма на самога сябе», «Якубу Коласу», «Валодзю Хадыку»).\\
-Эпіграмы пісалі [[bellit>максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]] («Крытыку»), [[litpers>якуб-колас|Якуб Колас]] («Памяці нябожчыкаў», «Адзначым факт»), [[litpers>кандрат-крапіва|Кандрат Крапіва]] («Да ноты Керзана», «Інтэрв’ю Якуба Коласа»). Да гэтага жанру ў беларускай паэзіі звярталіся [[litpers>максім-танк|Максім Танк]], [[litpers>васіль-вітка|Васіль Вітка]], [[litpers>анатоль-вялюгін|Анатоль Вялюгін]], [[bellit>рыгор-барадулін/творчасць-рыгора-барадуліна|Рыгор Барадулін]], М. Скрыпка і некаторыя іншыя паэты. Вось некалькі розных паводле жанравай разнавіднасці эпіграм:
+Эпіграмы пісалі [[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]] («Крытыку»), [[постаці/якуб-колас|Якуб Колас]] («Памяці нябожчыкаў», «Адзначым факт»), [[постаці/кандрат-крапіва|Кандрат Крапіва]] («Да ноты Керзана», «Інтэрв’ю Якуба Коласа»). Да гэтага жанру ў беларускай паэзіі звярталіся [[постаці/максім-танк|Максім Танк]], [[постаці/васіль-вітка|Васіль Вітка]], [[постаці/анатоль-вялюгін|Анатоль Вялюгін]], [[творы/рыгор-барадулін/творчасць-рыгора-барадуліна|Рыгор Барадулін]], М. Скрыпка і некаторыя іншыя паэты. Вось некалькі розных паводле жанравай разнавіднасці эпіграм:
 Таму і робяць ператрусы\\