~~META:
title = Трынаццаціскладовік
&keywords = трынаццаціскладовік
&abstract = Трынаццаціскладовік як від сілабічнага верша
&iftrue = nan
~~

====== Трынаццаціскладовік ======
Трынаццаціскладовік — адзін з найбольш распаўсюджаных (побач з адзінаццаціскладовікам) сілабічных вершаў у беларускай паэзіі XVI-XVIII стст.\\
У трынаццаціскладовіку пасля 7 склада стаяла [[слоўнік/цэзура|цэзура]]; як правіла, вершаваныя радкі канчаліся жаночымі [[слоўнік/клаўзула|клаўзуламі]]. Абумоўлена гэта было ўплывам польскай паэзіі і польскай мовы (націск у ёй пастаянны — на перадапошнім складзе ў слове), адкуль і прыйшоў да нас трынаццаціскладовік.\\
Карысталіся трынаццаціскладовікам А. Рымша, Л. Мамоніч, К. Філалет, [[творы/іншае/мялецій-сматрыцкі|Мялецій Сматрыцкі]], С. Собаль, [[творы/іншае/сімяон-полацкі|Сімяон Полацкі]] і інш. Дзякуючы Полацкаму трынаццаціскладовік трапіў у рускую паэзію і заняў там таксама дамінуючае становішча ажно да рэформы Традзьякоўскага-Ламаносава.\\
Вось, для прыкладу, адзін з трынаццаціскладовікаў Андрэя Рымшы (XVI ст.):

Въсе можем своим оком лацно обачыти,

Долъжыню и шырокость шнуром позначыти.

И чоловека можем познати по твары,

Если въ собе не маеть лишнее привары.

Але где цнота собе обрала оселость,

Там ростроп ест и мужьская смелость.