Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- слоўнік:стракаты-верш [2025/08/22 11:14] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ слоўнік:стракаты-верш [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 ====== Стракаты верш ======
 Стракаты верш — верш, напісаны на дзвюх ці больш мовах.\\
-У адрозненне ад [[slounik>макаранічны-верш|макаранічнага верша]], у якім словы з розных моў знаходзяцца побач, у адным вершаваным радку, стракаты верш характарызуецца пэўнай сістэмнасцю ва ўжыванні разнамоўнай лексікі. Так, у сярэдневяковых беларускіх [[slounik>інтэрмедыя|інтэрмедыях]] паны, багі і чэрці звычайна гаварылі па-польску, а сяляне — па-беларуску. У асобных двухмоўных творах [[bellit>вінцэнт-дунін-марцінкевіч/творчасць-вінцэнта-дуніна-марцінкевіча|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] (напрыклад, у «[[bellit>вінцэнт-дунін-марцінкевіч/ідылія-гдз|Ідыліі]]») таксама існавала моўнае размежаванне паміж прадстаўнікамі пануючых класаў, з аднаго боку, і працоўных — з другога (мова першых — польская, другіх — беларуская).\\
+У адрозненне ад [[слоўнік/макаранічны-верш|макаранічнага верша]], у якім словы з розных моў знаходзяцца побач, у адным вершаваным радку, стракаты верш характарызуецца пэўнай сістэмнасцю ва ўжыванні разнамоўнай лексікі. Так, у сярэдневяковых беларускіх [[слоўнік/інтэрмедыя|інтэрмедыях]] паны, багі і чэрці звычайна гаварылі па-польску, а сяляне — па-беларуску. У асобных двухмоўных творах [[творы/вінцэнт-дунін-марцінкевіч/творчасць-вінцэнта-дуніна-марцінкевіча|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] (напрыклад, у «[[творы/вінцэнт-дунін-марцінкевіч/ідылія-гдз|Ідыліі]]») таксама існавала моўнае размежаванне паміж прадстаўнікамі пануючых класаў, з аднаго боку, і працоўных — з другога (мова першых — польская, другіх — беларуская).\\
-У стракатым вершы ўжыванне той ці іншай мовы строга вытрымана ў межах пэўных частак ці асобных [[slounik>страфа|строфаў]] твора. Так, у вершы П. Бузука «Як хазяін, чи гість, я не знаю» (1928) першыя восем і апошнія дванаццаць радкоў напісаны па-ўкраінску, сярэднія семнаццаць — па-беларуску. Не толькі зместам, але і самой формай верша «...Дзве мовы у мяне» В. Тарас выявіў арганічную блізкасць для яго дзвюх моўных стыхій — беларускай і рускай. Вось пачатак гэтага верша:
+У стракатым вершы ўжыванне той ці іншай мовы строга вытрымана ў межах пэўных частак ці асобных [[слоўнік/страфа|строфаў]] твора. Так, у вершы П. Бузука «Як хазяін, чи гість, я не знаю» (1928) першыя восем і апошнія дванаццаць радкоў напісаны па-ўкраінску, сярэднія семнаццаць — па-беларуску. Не толькі зместам, але і самой формай верша «...Дзве мовы у мяне» В. Тарас выявіў арганічную блізкасць для яго дзвюх моўных стыхій — беларускай і рускай. Вось пачатак гэтага верша:
 Дзве мовы у мяне.\\
@@ Радок 22: / Радок 22: @@
 \\
 Ва ўмовах усходнеславянскай моўнай і культурнай блізкасці магчыма існаванне стракатых вершаў, напісаных адначасова на трох мовах: беларускай, рускай і ўкраінскай.\\
-Відам стракатага верша з’яўляецца т. зв. перыстая газэль — разнавіднасць [[slounik>газэль|газэлі]], што пішацца на дзвюх (персідскай і арабскай) або на трох (яшчэ і турэцкай) мовах.
+Відам стракатага верша з’яўляецца т. зв. перыстая газэль — разнавіднасць [[слоўнік/газэль|газэлі]], што пішацца на дзвюх (персідскай і арабскай) або на трох (яшчэ і турэцкай) мовах.