Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- слоўнік:паэт [2025/08/23 14:00] – vedybeadmin
+++ слоўнік:паэт [2025/08/23 16:01] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 ====== Паэт ======
 Паэт (гр. poietes) — тварэц паэзіі, пісьменнік, які піша вершы.\\
-Паэты - людзі, якія складанню вершаў прысвяцілі сваё жыццё, — вядомыя былі ў розных народаў свету яшчэ з глыбокай старажытнасці. Яны, як правіла, жылі пры двары нейкага ўладара або вандравалі ад аднаго паселішча да другога і пад гукі музычнага інструмента (кобзы, гусляў, ліры, гітары, дамбры, дутары і г. д.) выконвалі ўласныя ці фальклорныя творы. Гэта - старажытнарускія баяны, [[slounik>гусляр|гусляры]], беларускія лірнікі, песняры і [[slounik>дудар|дудары]], украінскія [[slounik>кабзар|кабзары]] і бандурысты, старажытнагрэцкія рапсоды і аэды, старажытнакельцкія барды, старажытнаскандынаўскія скальды, сярэдневяковыя нямецкія мінезінгеры, мейстэрзінгеры і ваганты, армянскія гусаны, закаўказскія ашугі, казахскія жыршы, узбекскія і туркменскія бахшы, кіргізскія манасчы, сярэднеазіяцкія [[slounik>акын|акыны]] і інш. Амаль усе гэтыя паэты былі імправізатарамі, г. зн. хутка, без спецыяльнай падрыхтоўкі маглі складаць і тут жа выконваць вершы ня пэўную тэму. Большасць іх твораў - гэта, па сутнасці, [[slounik>экспрoмт|вершы-экспромты]], якія вокамгнення зляталі з вуснаў, але затым шліфаваліся ў працэсе далейшага іх выканання. Пазней, у пісьмовы перыяд нацыянальных літаратур, вандроўныя паэты -сказіцелі ў многіх народаў пачынаюць знікаць, а іх найменні часам становяцца своеасаблівымі тытуламі найбольш адароных паэтаў-прафесіяналяў (баян, пясняр, бард, акын).\\
+Паэты - людзі, якія складанню вершаў прысвяцілі сваё жыццё, — вядомыя былі ў розных народаў свету яшчэ з глыбокай старажытнасці. Яны, як правіла, жылі пры двары нейкага ўладара або вандравалі ад аднаго паселішча да другога і пад гукі музычнага інструмента (кобзы, гусляў, ліры, гітары, дамбры, дутары і г. д.) выконвалі ўласныя ці фальклорныя творы. Гэта - старажытнарускія баяны, [[слоўнік/гусляр|гусляры]], беларускія лірнікі, песняры і [[слоўнік/дудар|дудары]], украінскія [[слоўнік/кабзар|кабзары]] і бандурысты, старажытнагрэцкія рапсоды і аэды, старажытнакельцкія барды, старажытнаскандынаўскія скальды, сярэдневяковыя нямецкія мінезінгеры, мейстэрзінгеры і ваганты, армянскія гусаны, закаўказскія ашугі, казахскія жыршы, узбекскія і туркменскія бахшы, кіргізскія манасчы, сярэднеазіяцкія [[слоўнік/акын|акыны]] і інш. Амаль усе гэтыя паэты былі імправізатарамі, г. зн. хутка, без спецыяльнай падрыхтоўкі маглі складаць і тут жа выконваць вершы ня пэўную тэму. Большасць іх твораў - гэта, па сутнасці, [[слоўнік/экспрoмт|вершы-экспромты]], якія вокамгнення зляталі з вуснаў, але затым шліфаваліся ў працэсе далейшага іх выканання. Пазней, у пісьмовы перыяд нацыянальных літаратур, вандроўныя паэты -сказіцелі ў многіх народаў пачынаюць знікаць, а іх найменні часам становяцца своеасаблівымі тытуламі найбольш адароных паэтаў-прафесіяналяў (баян, пясняр, бард, акын).\\
 У сярэднія вякі ў асобных краінах з'явіліся школы, дзе вучылі пісаць вершы. У прыватнасці, у брацкіх школах Беларусі XVІ-XVІІ стст. усіх вучняў навучалі вершаванню. Што датычыць Германіі, то там існавалі цэлыя спецыяльныя цэхавыя школы па падрыхтоўцы мейстэрзінгераў. Тым не менш такое пагалоўнае навучанне вершапісанню не прывяло да рэзкага ўздыму паэзіі, таму што далёка не кожны вершапісец – паэт. Навучыць пісаць вершы можна, бадай, любога чалавека, які валодае адчуваннем моўнага рытму і хаця б асноўнымі звесткамі з тэорыі вершавання. Але каб стаць паэтам - для гэтага трэба мець прыродныя паэтычныя здольнасці.\\
-У Беларусі, як і ў некаторых іншых краінах, уведзена ганаровае званне народнага паэта, якое прысвойваецца найлепшым нацыянальным песнярам. Першымі народнымі паэтамі Беларусі сталі [[litpers>янка-купала|Янка Купала]] (1925) і [[litpers>якуб-колас|Якуб Колас]] (1926). Затым у розныя гады гэта званне атрымалі [[tvory>пятрусь-броўка/творчасць-петруся-броўкі|Пятрусь Броўка]], [[litpers>аркадзь-куляшоў|Аркадзь Куляшоў]], [[litpers>максім-танк|Масім Танк]], [[litpers>пімен-панчанка|Пімен Панчанка]], [[litpers>ніл-гілевіч|Ніл Гілевіч]], [[litpers>рыгор-барадулін|Рыгор Барадулін]].
+У Беларусі, як і ў некаторых іншых краінах, уведзена ганаровае званне народнага паэта, якое прысвойваецца найлепшым нацыянальным песнярам. Першымі народнымі паэтамі Беларусі сталі [[постаці/янка-купала|Янка Купала]] (1925) і [[постаці/якуб-колас|Якуб Колас]] (1926). Затым у розныя гады гэта званне атрымалі [[творы/пятрусь-броўка/творчасць-петруся-броўкі|Пятрусь Броўка]], [[постаці/аркадзь-куляшоў|Аркадзь Куляшоў]], [[постаці/максім-танк|Масім Танк]], [[постаці/пімен-панчанка|Пімен Панчанка]], [[постаці/ніл-гілевіч|Ніл Гілевіч]], [[постаці/рыгор-барадулін|Рыгор Барадулін]].
@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[tvory>алесь-салавей/алесь-салавей-паэт]]
+  * [[творы/алесь-салавей/алесь-салавей-паэт]]
-  * [[tvory>янка-купала/эстэтычныя-погляды-янкі-купалы]]
+  * [[творы/янка-купала/эстэтычныя-погляды-янкі-купалы]]
   * [[ibdc.ped>мясціны-коласа]]
   * [[ibdc.ped>пімен-панчанка]]
-  * [[tvory>янка-купала/тэма-паэта-і-паэзіі-ў-творчасці-янкі-куп]]
+  * [[творы/янка-купала/тэма-паэта-і-паэзіі-ў-творчасці-янкі-куп]]