~~META:
title = Падваенне
&keywords = падваенне
&abstract = Падваенне як стылістычны прыём у паэзіі
&iftrue = nan
~~

====== Падваенне ======
Падваенне — стылістычны прыём паўтарэння ў вершаваным радку тых самых слоў або словазлучэнняў, галоўных ці даданых членаў сказа.\\
Падваенне дапамагае ўзмацніць эмацыянальны напал выказвання, завастрыць увагу на пэўным дзеянні, з’яве або прадмеце. Яно характэрна як для [[слоўнік/фальклор|фальклору]], так і для пісьмовай літаратуры.\\
Можа знаходзіцца ў пачатку, сярэдзіне і ў канцы вершаваных радкоў:

Пайдзі, пайдзі, татачку, з касою,\\
Скасі, скасі рутачку з расою.\\
Паедзь, паедзь, братачку, з вазочкам,\\
Звязі, звязі рутачку з пясочкам.\\
(Народная песня)\\
\\
Людзі, людзі!\\
Прад вамі нізка, нізка хілюся,\\
Бо адна я — нішто.\\
([[творы/ніна-мацяш/творчасць-ніны-мацяш|Ніна Мацяш]])

\\
Арыгінальныя падваенні, да таго ж спалучаныя трайнымі пачатковымі рыфмамі, надаюць адметны інтанацыйна-рытмічны малюнак вершу [[творы/пятрусь-броўка/творчасць-петруся-броўкі|Петруся Броўкі]]:

Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна,\\
На лясы, на лясы паплыла павуціна,\\
Галасы, галасы— ветравыя спяванкі,\\
Верасы, верасы вераснёвага ранку.\\
\\
Адцвілі, адцвілі, абсыпаюцца кветкі,\\
Што кажы, не кажы, засынаюць палеткі,\\
У цішы, у цішы гай стаіўся пахмуры,\\
А ў душы, а ў душы не сцішаецца бура.

\\
У вершы Петруся Броўкі «Пахне чабор» падвоены выраз заканчвае сабой усе пяць строфаў, становячыся рэфрэнам. Дарэчы, падваенне — адна з характэрных асаблівасцей паэтыкі Петруся Броўкі (вершы «Жорны», «[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-а-ты-ідзі|...А ты ідзі!]]» і інш.).