Максіма (ад лац. maxima (regula) – вышэйшы прынцып) – разнавіднасць афарызму, маралістычная па змесце сентэнцыя.
Максіма выказваецца ў выглядзе канстатацыі факту або ў павучальнай форме; дасягнула свайго росквіту ў французскай літаратуры XVIII ст.