Лірычнае адступленне - адступленне ад сюжэтнага разгортвання падзей у эпічных і ліра-эпічных творах, у якім пісьменнік выказвае свае думкі і настроі ў сувязі з тымі ці іншымі паводзінамі герояў, абставінамі, падзеямі і гэтак далей. Такія лірычныя адступленні нярэдкія ў творах Янкі Купалы (паэмы "Бандароўна", "Тарасава доля"), Якуба Коласа (паэмы «Новая зямля», «Сымон-музыка», трылогія «На ростанях»), Янкі Брыля (раман «Птушкі і гнёзды») і інш.
Лірычныя адступленні адносяцца да пазасюжэтных элементаў твору.