~~META:
title = Зачын
&keywords = зачын
&abstract = зачын і яго роля ў творах вуснай народнай паэзіі
&iftrue = nan
~~

====== Зачын ======
Зачын — устойлівая слоўная формула ў пачатку твораў вуснай народнай паэзіі. Сустракаецца ў [[слоўнік/быліна|былінах]], [[слоўнік/казка|казках]], [[слоўнік/замова|замовах]] і г. д.\\
Па ролі ў творы зачын блізкі да [[слоўнік/экспазіцыя|экспазіцыі]]. У ім, хаця і ўмоўна, даецца характарыстыка месца і часу дзеяння твора.\\
3ачын сустракаецца і ў літаратурных творах, у якія ён перайшоў з [[слоўнік/фальклор|фальклору]].

А чалом, чалом, мае госцейкі,\\
Сабірайцеся на бяседачку,\\
На бяседачку ў хату новую,\\
У хату новую — сасновую...\\
([[творы/максім-багдановіч/творчасць-максіма-багдановіча|Максім Багдановіч]]. Бяседная)

\\
Ад народных казак ці ліра-эпічных песень паходзіць зачын у паэме «[[творы/іншае/канстанцін-вераніцын-тарас-на-парнасе|Тарас на Парнасе]]» («Ці знаў хто, хлопцы, і вас Тараса, у палясоўшчыках што быў...»), у паэме [[/беларуская-літаратура|Янкі Купалы]] «Адплата кахання» («На свеце на белым, над Гайнай убогай жыў шляхціц багаты...»).