~~META:
title = Дзевяцірадкоўе (нона)
&keywords = Дзевяцірадкоўе, нона
&abstract = Дзевяцірадкоўе (нона) як від страфа. Асаблівасці і прыклады ўжывання дзевяцірадкоўяў
&iftrue = nan
~~

====== Дзевяцірадкоўе (нона) ======
Дзевяцірадкоўе, або **нона** (ад лац. nona — дзевятая), — [[слоўнік/страфа|страфа]], якая складаецца з дзевяці вершарадоў, завершаных па метрычнаму, інтанацыйна-сінтаксічнаму малюнку і па думцы.\\
Існуе некалькі відаў [[слоўнік/рыфмоўка|рыфмоўкі]] дзевяцірадкоўяў: //аабвгбвгб, ААбВВбГГб, АбАббВбВВ// (спенсерава страфа), //АббввАААв// і інш.\\
Ужываецца дзевяцірадкоўе рэдка. Вось розныя па рыфмоўцы ноны [[постаці/якуб-колас|Якуба Коласа]]:

Наслалі нам асаднікаў,\\
Жандараў, і ураднікаў,\\
І іншае брыды.\\
Кунтушыкаў, каптурыкаў\\
І антэкаў-мазурыкаў\\
Наперлі нам сюды,\\
Каб гэтыя«дабродзеі»\\
Нам польскасць тут праводзілі\\
На панскія лады.\\
(«Панская ласка»)\\
\\
Я помню ноч адну ў дарозе:\\
Глухота, ціш,\\
І дол, і ўзвыш\\
Ляжалі ў цемрадзі-імжы.\\
На цёмных ростанях — крыжы,\\
Бяроза боязна к бярозе\\
Тулілася ў нямой трывозе,\\
Лес — у затоенай пагрозе,\\
І зданню куст быў на мяжы.\\
(«Полымя»)

\\
Верш «Наіўная мелодыя Тасканы» з трох арыгінальных дзевяцірадкоўяў (//ААбААбААб//) напісаў В. Вабішчэвіч.