Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- постаці:іван-мележ [2025/08/23 15:40] – vedybeadmin
+++ постаці:іван-мележ [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 У часы вайны ўбачылі свет першыя апавяданні, сярод якіх "Апошняя аперацыя", "Сустрэча". У 1946 годзе выйшаў зборнік "У завіруху", дзе малады пісьменнік зрабіў рашучы крок да авалодвання майстэрствам псіхалагічнага аналізу. У 1948 годзе была выдадзена кніга прозы "Гарачы жнівень". З канца 1947 года па 1953 год ён працуе над раманам "Мінскі напрамак".\\
 У 50-я гады Мележ друкуе тры зборнікі прозы — "Блізкае і далёкае" (1954), "У гарах дажджы" (1957), "Што ён за чалавек" (1961). Аўтар выявіў у іх мастакоўскую ўвагу да маральна-этычнай праблематыкі. У гэты час з'явілася і некалькі п'ес Мележа.\\
-У сталым узросце працуе над [[slounik>трылогія|трылогіяй]] пад назвай [[творы/іван-мележ/палеская-хроніка-аналіз-трылогіі|"Палеская хроніка"]]. У 1976 годзе выдаецца кніга "Жыццёвыя клопаты", якая была адзначана Дзяржаўнай прэміяй БССР імя Якуба Коласа.\\
+У сталым узросце працуе над [[слоўнік/трылогія|трылогіяй]] пад назвай [[творы/іван-мележ/палеская-хроніка-аналіз-трылогіі|"Палеская хроніка"]]. У 1976 годзе выдаецца кніга "Жыццёвыя клопаты", якая была адзначана Дзяржаўнай прэміяй БССР імя Якуба Коласа.\\
 Раннія творы Мележа вызначаліся вернасцю пісьменніка жыццёвай праўдзе, глыбокім псіхалагічным аналізам чалавечых учынкаў, вастрынёй сацыяльнага і духоўнага бачання рэчаіснасці. З самага пачатку Мележу былі характэрныя эпічная паўната і цэласнасць узнаўлення характараў і абставін. Гэта сведчыла пра тое, што ў лісаратуру прыйшоў арыгінальны мастак, які глыбока разумее і любіць чалавека, здольны ярка паказаць яго ўнутраны свет.\\
-Своеасаблівым падагульненнем пісьменніцкай працы I. Мележа на раннім этапе з'явілася яго кніга "Мінскі напрамак", над якой ён працаваў з 1947 па 1953 год. Аўтар тыднямі сядзеў у архівах, сустракаўся з жывымі сведкамі і ўдзельнікамі баёў за вызваленне Беларусі. Iван Мележ імкнуўся да шырокага, панарамнага паказу падзей. Пісьменнік адчуваў, што ён павінен праўдзіва напісаць пра ўсё, гэта яго абавязак перад гераічнымі абаронцамі Бацькаўшчыны. Аўтар расказвае пра вызваленчую барацьбу на Беларусі летам 1944 года, пра стратэгічную аперацыю "Баграціён". Раман населены дзясяткамі герояў — ад радавых салдат і партызан да вопытных камандзіраў, смелых военачальнікаў. Асабліва напружана працаваў пісьменнік над вобразам I. Д. Чарняхоўскага, камандуючага Трэцім Беларускім фронтам. Вайну I. Мележ паказаў як агульнанародную трагедыю. Сярод іншых раманаў свайго часу "Мінскі напрамак" вылучаўся выразнай арыентацыяй пісьменніка на гуманістычныя прынцыпы. Але тагачасная крытыка неадназначна сустрэла раман. I сам аўтар быў вельмі патрабавальны да свайго твора, пра што сведчаць шматлікія праўкі і перавыданні. Толькі ў 1974 годзе ён завяршыў апошнюю, пятую, [[slounik>рэдакцыя|рэдакцыю]].\\
+Своеасаблівым падагульненнем пісьменніцкай працы I. Мележа на раннім этапе з'явілася яго кніга "Мінскі напрамак", над якой ён працаваў з 1947 па 1953 год. Аўтар тыднямі сядзеў у архівах, сустракаўся з жывымі сведкамі і ўдзельнікамі баёў за вызваленне Беларусі. Iван Мележ імкнуўся да шырокага, панарамнага паказу падзей. Пісьменнік адчуваў, што ён павінен праўдзіва напісаць пра ўсё, гэта яго абавязак перад гераічнымі абаронцамі Бацькаўшчыны. Аўтар расказвае пра вызваленчую барацьбу на Беларусі летам 1944 года, пра стратэгічную аперацыю "Баграціён". Раман населены дзясяткамі герояў — ад радавых салдат і партызан да вопытных камандзіраў, смелых военачальнікаў. Асабліва напружана працаваў пісьменнік над вобразам I. Д. Чарняхоўскага, камандуючага Трэцім Беларускім фронтам. Вайну I. Мележ паказаў як агульнанародную трагедыю. Сярод іншых раманаў свайго часу "Мінскі напрамак" вылучаўся выразнай арыентацыяй пісьменніка на гуманістычныя прынцыпы. Але тагачасная крытыка неадназначна сустрэла раман. I сам аўтар быў вельмі патрабавальны да свайго твора, пра што сведчаць шматлікія праўкі і перавыданні. Толькі ў 1974 годзе ён завяршыў апошнюю, пятую, [[слоўнік/рэдакцыя|рэдакцыю]].\\
 Праца над "Мінскім напрамкам" стала важным этапам у творчым росце Мележа-празаіка, у авалоданні ім майстэрства эпічнага адлюстравання рэчаіснасці. Іван Паўлавіч прызнаваўся, што кніга памятная яму і таму, што "толькі з яе выхадам адчуў сябе пісьменнікам".