Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- постаці:ян-баршчэўскі [2025/08/23 15:53] – vedybeadmin
+++ постаці:ян-баршчэўскі [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 13: / Радок 13: @@
 Вучыўся Ян Баршчэўскі ў Полацкай езуіцкай калегіі. Пасля яе заканчэння ён хацеў паступіць у славуты Віленскі ўніверсітэт. Аднак туды не пусціла «сумленная беднасць» бацькоў. Нехта падказаў юнаку дарогу ў іншы бок — у расійскую сталіцу Санкт-Пецярбург, куды ён прыехаў недзе каля 1817 г. Зарабляў там на хлеб рэпецітарствам, гувернёрствам, працаваў выкладчыкам грэчаскай і лацінскай моў у розных навучальных установах сталіцы. Вядома яшчэ, што служыў паэт у марскім ведамстве, і гэта дало яму магчымасць пабываць у Фінляндыі, Францыі, Англіі.\\
 У Пецярбургу сярод землякоў-беларусаў Ян Баршчэўскі арганізаваў літаратурны гурток. У яго ўваходзілі таварыш па Полацкай калегіі паэт [[творы/іншае/літаратары-хіх-стагоддзя/гаўдэнты-шапялевіч|Гаўдэнты Шапялевіч]], выдавец, літаратар і этнограф Рамуальд Друцкі-Падбярэскі, зямляк-палачанін пісьменнік Вінцэнты Рэут і інш. З іх дапамогай Ян Баршчэўскі ўзяўся выдаваць літаратурны альманах-штогоднік «Незабудка», які выходзіў на польскай мове — тагачаснай літаратурнай мове Беларусі. Апрача названых пісьменнікаў гуртаваліся вакол «Незабудкі» яшчэ літаратары-беларусы Юльян Барташэвіч, [[творы/іншае/літаратары-хіх-стагоддзя/тадэвуш-лада-заблоцкі|Тадэвуш Лада-Заблоцкі]], [[творы/іншае/літаратары-хіх-стагоддзя/аляксандр-грот-спасоўскі|Аляксандр Грот-Спасоўскі]] і інш.\\
-У 20-х гадах XIX ст. Ян Баршчэўскі сустрэўся і блізка пазнаёміўся з высланым у Расію «ліцвінам» [[litpers>адам-міцкевіч|Адамам Міцкевічам]], якому не без хвалявання паказаў свае вершы і які, упадабаўшы іх, даваў паэту-земляку добрыя парады, нават сваёй рукой папраўляў асобныя радкі тых твораў. Важнай падзеяй у жыцці Яна Баршчэўскага таксама было знаёмства з [[творы/тарас-шаўчэнка/жыццё-і-творцасць-тараса-шаўчэнкі|Тарасам Шаўчэнкам]], які быў вельмі жаданым госцем у гуртку беларускіх літаратараў. Украінскі патрыятызм Вялікага Кабзара стымуляваў беларускую патрыятычную творчасць Яна Баршчэўскага і ўсіх гурткоўцаў.\\
+У 20-х гадах XIX ст. Ян Баршчэўскі сустрэўся і блізка пазнаёміўся з высланым у Расію «ліцвінам» [[постаці/адам-міцкевіч|Адамам Міцкевічам]], якому не без хвалявання паказаў свае вершы і які, упадабаўшы іх, даваў паэту-земляку добрыя парады, нават сваёй рукой папраўляў асобныя радкі тых твораў. Важнай падзеяй у жыцці Яна Баршчэўскага таксама было знаёмства з [[творы/тарас-шаўчэнка/жыццё-і-творцасць-тараса-шаўчэнкі|Тарасам Шаўчэнкам]], які быў вельмі жаданым госцем у гуртку беларускіх літаратараў. Украінскі патрыятызм Вялікага Кабзара стымуляваў беларускую патрыятычную творчасць Яна Баршчэўскага і ўсіх гурткоўцаў.\\
 Жывучы ў Пецярбургу, Ян Баршчэўскі ні на хвіліну не забываў пра сваю радзіму Беларусь, куды ён наведваўся ў любую вольную часіну.\\
 Як піша «Иллюстрированная газета», «жыццё Баршчэўскага прайшло ў безупынных вандраваннях. Вясною ён штогод накіроўваўся з Пецярбурга на бацькаўшчыну, вандраваў сярод беларускіх сялян у Наддзвінні, прабіраўся ледзь прыкметнымі сцяжынкамі праз глухія пушчы. Баршчэўскі ведаў Беларусь так, як лепш нельга, ён прайшоў яе ўдоўж і ўпоперак разоў трыццаць і, нарадзіўшыся, а не стаўшы беларусам, разумеў усе класы беларускага грамадства і яго ўсе разумелі...»\\