Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- постаці:сяргей-грахоўскі [2025/08/23 15:40] – vedybeadmin
+++ постаці:сяргей-грахоўскі [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 27: / Радок 27: @@
 \\
-Сваімі вершамі паэт стварыў своеасаблівы гімн прыродзе, яе непераўзыдзенаму хараству, якое малюецца ўсімі колерамі, дзе пераліваюцца светлыя, залатыя, белыя, зялёныя фарбы розных пор года. Пейзажная лірыка адначасна прасякнута роздумам над жыццём чалавека, як часцінкі прыроднага свету. Паэт падкрэслівае арганічную злітнасць чалавека і прыроды, раскрывае глыбіню пачуццяў свайго [[slounik>вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]] ад судакранання з ёю, сцвярджаючы, што чалавек павінен існаваць у гарманічным суладдзі з прыродай. ("Пралескі", "Хмель", "Вясна", "Сунічны сок", "Казка" і інш.)
+Сваімі вершамі паэт стварыў своеасаблівы гімн прыродзе, яе непераўзыдзенаму хараству, якое малюецца ўсімі колерамі, дзе пераліваюцца светлыя, залатыя, белыя, зялёныя фарбы розных пор года. Пейзажная лірыка адначасна прасякнута роздумам над жыццём чалавека, як часцінкі прыроднага свету. Паэт падкрэслівае арганічную злітнасць чалавека і прыроды, раскрывае глыбіню пачуццяў свайго [[слоўнік/вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]] ад судакранання з ёю, сцвярджаючы, што чалавек павінен існаваць у гарманічным суладдзі з прыродай. ("Пралескі", "Хмель", "Вясна", "Сунічны сок", "Казка" і інш.)
 Я з маленства чытаю зялёную кнігу,\\
@@ Радок 80: / Радок 80: @@
 \\
 На жаль, пасля вайны паэту не ўдалося адшукаць нават магілу маці ("[[творы/сяргей-грахоўскі/сяргей-грахоўскі-размова-з-маці|Размова з маці]]").\\
-У лірыцы Сяргея Грахоўскага ёсць нямала вершаў, дзе дэкларуецца вернасць Радзіме, гатоўнасць аддаць за яе жыццё: "Вера" (з [[slounik>прысвячэнне|прысвячэннем]] У. Мяжэвічу, разам з якім пакутаваў на этапных дарогах), "Беларусь", "Радзіма", "Бацькаўшчыне".\\
+У лірыцы Сяргея Грахоўскага ёсць нямала вершаў, дзе дэкларуецца вернасць Радзіме, гатоўнасць аддаць за яе жыццё: "Вера" (з [[слоўнік/прысвячэнне|прысвячэннем]] У. Мяжэвічу, разам з якім пакутаваў на этапных дарогах), "Беларусь", "Радзіма", "Бацькаўшчыне".\\
 Усведамленне нацыянальнай годнасці падмацоўваецца наступным вершам, у якім засведчана далучанасць да вытокаў:
@@ Радок 91: / Радок 91: @@
 \\
-Нельга не адзначыць, што любоў да бацькоўскай зямлі, да Беларусі нязменная, шчырая, вывераная жыццёвымі выпрабаваннямі паэта. Праз творчасць Сяргея Грахоўскага праходзіць [[slounik>лейтматыў|лейтматыў]] далучанасці асабістага лёсу паэта да лёсу Бацькаўшчыны, Беларусі.\\
+Нельга не адзначыць, што любоў да бацькоўскай зямлі, да Беларусі нязменная, шчырая, вывераная жыццёвымі выпрабаваннямі паэта. Праз творчасць Сяргея Грахоўскага праходзіць [[слоўнік/лейтматыў|лейтматыў]] далучанасці асабістага лёсу паэта да лёсу Бацькаўшчыны, Беларусі.\\
-За незалежную Беларусь, за родную мову Сяргей Іванавіч змагаўся нястомна, рашуча і сваім палымяным публіцыстычным словам. [[slounik>нарыс|Нарысы]], крытычныя артыкулы, публіцыстыку ён пісаў на працягу ўсёй творчасці, адгукаючыся на самыя разнастайныя, надзённыя праблемы сучаснасці. Але сёння дастаткова прыгадаць такія яго артыкулы, як "Людзьмі звацца? Многага захацелі" і "Эхо двойного залпа", каб адчуць, на вялікі жаль, іх вострую актуальнасць і адпаведнасць сённяшняй сітуацыі.\\
+За незалежную Беларусь, за родную мову Сяргей Іванавіч змагаўся нястомна, рашуча і сваім палымяным публіцыстычным словам. [[слоўнік/нарыс|Нарысы]], крытычныя артыкулы, публіцыстыку ён пісаў на працягу ўсёй творчасці, адгукаючыся на самыя разнастайныя, надзённыя праблемы сучаснасці. Але сёння дастаткова прыгадаць такія яго артыкулы, як "Людзьмі звацца? Многага захацелі" і "Эхо двойного залпа", каб адчуць, на вялікі жаль, іх вострую актуальнасць і адпаведнасць сённяшняй сітуацыі.\\
 Сяргей Грахоўскі плённа працаваў і ў прозе – нарыс "Горад маладосці" (1960), зборнік апавяданняў "Які вялікі дзень" (1966), дакументальная аповесць "Рудабельская рэспубліка" (1968), аповесці "Ранні снег" (1975), "Гарачае лета" (1974) і інш. У 1988 годзе выдаў зборнік вершаў і паэм "І радасць і боль". Гэта самая прыкметная і важкая кніга ў творчай біяграфіі паэта. У ёй шмат новых звестак пра ранейшае жыццё самога аўтара і яго таварышаў, незаконна пакараных у 1930-я гады.\\
 Асобнае месца ў яго творчасці займаюць дакументальна-мемуарныя творы, прысвечаныя асэнсаванню трагічнага мінулага. Гэта кніга паэзіі "Споведзь" (1990), аповесці "[[творы/сяргей-грахоўскі/сяргей-грахоўскі-такія-сінія-снягі|Такія сінія снягі]]" (1988), "[[творы/сяргей-грахоўскі/сяргей-грахоўскі-зона-маўчання|Зона маўчання]]" (1990), "[[творы/сяргей-грахоўскі/сяргей-грахоўскі-з-воўчым-білетам|З воўчым білетам]]" (1991), паэма "Балючая памяць". У гэтых творах узнаўляюцца карціны, эпізоды, дэталі нечалавечага лагернага жыцця, якое растаптала маладосць і сілы, але не змагло вынішчыць памяць, веру, надзею. Пісьменнік у падрабязнасцях апісвае ўмовы лагернага быту і непасільнай рабскай працы, жыццё ў ачапленні лагерных дратоў, аўчарак і вартавых, атмасферу чалавечых адносін. Ён расказвае пра трагічны лёс без віны вінаватых "ворагаў народа", якія ўзняліся над суцэльным страхам і подласцю, не заплямілі свайго сумлення. Разам з тым пісьменнік, як сведка тых падзей, даносіць праўду і пра тых, хто зрабіўся ўдзельнікам крывавых злачынстваў (следчых, суддзяў, канвойных, розных бюракратаў і чыноўнікаў). Сяргей Грахоўскі ўздымае пытанне безабароннасці чалавека перад дзяржаўным беззаконнем, спрабуе выкрыць яго прычыны, даследуе дыялектыку дабра і зла. Творы вызначаюцца не толькі болем ад незагоеных ран, але і чалавечым клопатам за родную зямлю, за лёс новых пакаленняў, за заўтрашні дзень.\\
 Успаміны пра вядомых і дачасна загінуўшых літаратараў змясціліся ў кнізе "Так і было" (1986). Па дакументальнай аповесці "Рудабельская рэспубліка" пастаўлены спектаклі тэатрамі імя Янкі Купалы і Гомельскім абласным драматычным у 1968 годзе; у 1972 г. створаны аднайменны кінафільм. Выдадзена кніга "Мінск" (1971) і нарыс на маральна-этычную тэму "Бацькі і дзеці" (1972).\\
 Пісьменнік шмат стварыў і для дзяцей. Выйшлі кнігі вершаў "Ад вясны да вясны (1959), "Сёння і заўтра" (1961), "Гарыць касцёр" (1966), "Сонечная сцежка" (1980), "Знаходка" (1985), зборнік апавяданняў "Агеньчык у акне" (1972). Нямала цікавых вершаў, казак, легендаў адрасавана дзецям: "[[творы/сяргей-грахоўскі/сяргей-грахоўскі-дзяцел|Дзяцел]]", "Ласяня", "Ходзіць сон", "Вася Вясёлкін ляціць на Месяц", "Слон" і іншыя.\\
-Сяргей Грахоўскі вядомы і як перакладчык. На беларускай мове ў яго перакладах хораша прагучалі многія творы латышскіх (Яна Райніса, Яна Судрабкална, Андрэя Балодзіса), літоўскіх (С. Нерыс, А. Жукаўскаса, Ю. Марцінкявічуса), рускіх (А. Пушкіна, А. Блока, С. Ясеніна, Я. Смелякова, С. Арлова), украінскіх ([[susvlit>тарас-шаўчэнка/жыццё-і-творцасць-тараса-шаўчэнкі|Тараса Шаўчэнкі]], [[susvlit>леся-украінка/лірыка-лесі-украінкі|Лесі Украінкі]], М. Рыльскага, У. Сасюры, М. Нагнібеды) паэтаў. Ён пераклаў таксама аповесць А. Гайдара "Ваенная тайна", раманы Ж. Верна "80000 лье пад вадой" і Р. Тагора "Крушэнне". А вершы самога пісьменніка перакладаліся на англійскую, французскую, польскую, балгарскую, рускую, украінскую і іншыя мовы.\\
+Сяргей Грахоўскі вядомы і як перакладчык. На беларускай мове ў яго перакладах хораша прагучалі многія творы латышскіх (Яна Райніса, Яна Судрабкална, Андрэя Балодзіса), літоўскіх (С. Нерыс, А. Жукаўскаса, Ю. Марцінкявічуса), рускіх (А. Пушкіна, А. Блока, С. Ясеніна, Я. Смелякова, С. Арлова), украінскіх ([[творы/тарас-шаўчэнка/жыццё-і-творцасць-тараса-шаўчэнкі|Тараса Шаўчэнкі]], [[творы/леся-украінка/лірыка-лесі-украінкі|Лесі Украінкі]], М. Рыльскага, У. Сасюры, М. Нагнібеды) паэтаў. Ён пераклаў таксама аповесць А. Гайдара "Ваенная тайна", раманы Ж. Верна "80000 лье пад вадой" і Р. Тагора "Крушэнне". А вершы самога пісьменніка перакладаліся на англійскую, французскую, польскую, балгарскую, рускую, украінскую і іншыя мовы.\\
-Музыку на яго вершы пісалі кампазітары С. Альхімовіч, Г. Вагнер, Д. Камінскі, Д. Лукас, Р. Пукст, Л. Свердзель, Ю. Семяняка, Д. Смольскі, К. Цесакоў, В. Іваноў і інш. Яго імя ўведзена ў гістарычную, ўніверсальную, літаратурную энцыклапедыі, ў новую гісторыю беларускай літаратуры, пра яго творчасць напісана шмат артыкулаў і [[slounik>рэцэнзія|рэцэнзій]]. Сваім талентам, грамадска-літаратурнай дзейнасцю, сумленна і творча пражытым жыццём Сяргей Грахоўскі стаяў далёка наперадзе большасці сваіх сучаснікаў.\\
+Музыку на яго вершы пісалі кампазітары С. Альхімовіч, Г. Вагнер, Д. Камінскі, Д. Лукас, Р. Пукст, Л. Свердзель, Ю. Семяняка, Д. Смольскі, К. Цесакоў, В. Іваноў і інш. Яго імя ўведзена ў гістарычную, ўніверсальную, літаратурную энцыклапедыі, ў новую гісторыю беларускай літаратуры, пра яго творчасць напісана шмат артыкулаў і [[слоўнік/рэцэнзія|рэцэнзій]]. Сваім талентам, грамадска-літаратурнай дзейнасцю, сумленна і творча пражытым жыццём Сяргей Грахоўскі стаяў далёка наперадзе большасці сваіх сучаснікаў.\\
-Таленавіты пісьменнік прайшоў доўгі, хоць і складаны жыццёвы шлях, пакінуў сваім нашчадкам вялікую колькасць твораў, напоўненых шчырасцю і дабрынёй. Сяргей Грахоўскі – лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі за зборнік "Споведзь" (1992), Літаратурнай прэміі імя [[litpers>аркадзь-куляшоў|Аркадзя Куляшова]] за зборнік "Асеннія гнёзды"(1983), узнагароджаны медалём Францыска Скарыны за значны ўклад у развіццё беларускай літаратуры, актыўную грамадскую дзейнасць (1994), ганаровы грамадзянін Глуска (1995). Спадчына Сяргея Грахоўскага сёння захоўваецца ў Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва.
+Таленавіты пісьменнік прайшоў доўгі, хоць і складаны жыццёвы шлях, пакінуў сваім нашчадкам вялікую колькасць твораў, напоўненых шчырасцю і дабрынёй. Сяргей Грахоўскі – лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі за зборнік "Споведзь" (1992), Літаратурнай прэміі імя [[постаці/аркадзь-куляшоў|Аркадзя Куляшова]] за зборнік "Асеннія гнёзды"(1983), узнагароджаны медалём Францыска Скарыны за значны ўклад у развіццё беларускай літаратуры, актыўную грамадскую дзейнасць (1994), ганаровы грамадзянін Глуска (1995). Спадчына Сяргея Грахоўскага сёння захоўваецца ў Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва.