Інструменты карыстальніка

Інструменты сайта


постаці:ніл-гілевіч

Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

Спасылка на гэта параўнанне

Папярэдняя версія справа і злеваПапярэдняя версія
постаці:ніл-гілевіч [2025/08/23 15:40] vedybeadminпостаці:ніл-гілевіч [2025/08/23 15:53] (бягучы) vedybeadmin
Радок 13: Радок 13:
 Паводле творчага лёсу Ніл Гілевіч не адносіць сябе да дзяцей вайны. "Я перажыў вайну падлеткам",— сцвярджае ён, падкрэсліваючы сталасць свайго ўспрымання ўсенароднай трагедыі. I сапраўды, кантэкст вайны дапамагае зразумець асаблівасць яго паэтычнай біяграфіі і адлюстраваную ў ёй асаблівасць часу. На працягу многіх гадоў тэма вайны не адпускала ад сябе паэта, набываючы трагічнае гучанне ў вершах і асабліва ў эпічных творах, як, напрыклад, "Сто вузлоў памяці", "Недзяленя". У апошнім творы Ніл Гілевіч расказвае тыповую для акупіраванай Беларусі гісторыю аб тым, як уцякалі людзі ад карнікаў, хаваліся ў топкай дрыгве, якая ледзь не праглынула іх разам з адзінай карміцелькай — каровай Недзяленяй.\\ Паводле творчага лёсу Ніл Гілевіч не адносіць сябе да дзяцей вайны. "Я перажыў вайну падлеткам",— сцвярджае ён, падкрэсліваючы сталасць свайго ўспрымання ўсенароднай трагедыі. I сапраўды, кантэкст вайны дапамагае зразумець асаблівасць яго паэтычнай біяграфіі і адлюстраваную ў ёй асаблівасць часу. На працягу многіх гадоў тэма вайны не адпускала ад сябе паэта, набываючы трагічнае гучанне ў вершах і асабліва ў эпічных творах, як, напрыклад, "Сто вузлоў памяці", "Недзяленя". У апошнім творы Ніл Гілевіч расказвае тыповую для акупіраванай Беларусі гісторыю аб тым, як уцякалі людзі ад карнікаў, хаваліся ў топкай дрыгве, якая ледзь не праглынула іх разам з адзінай карміцелькай — каровай Недзяленяй.\\
 Ранняя сталасць у многім вызначыла жыццёвую біяграфію паэта, яго лёс. У 1947 годзе ён становіцца навучэнцам Мінскага педагагічнага вучылішча, а потым — у 1952 — студэнтам філалагічнага факультэта БДУ. Выхад першага паэтычнага зборніка Ніла Гілевіча —"Песня ў дарогу" (1957) — па часе амаль супаў з заканчэннем яго студэнцкіх гадоў. Потым будзе вучоба ў аспірантуры, выкладчыцкая праца ў БДУ і плённая творчая дзейнасць на паэтычнай і навуковай ніве. Адзін за другім выходзяць паэтычныя зборнікі Ніла Гілевіча "Неспакой" (1961), "Перазовы" (1967). "Актавы" (1976), "Незалежнасць" (1991), "На высокім алтары" (1994), раман у вершах [[творы/ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз|"Родныя дзеці"]] (1985). Адначасова ён аўтар шматлікіх прац па літаратуразнаўстве, нястомны збіральнік і прапагандыст беларускага фальклору.\\ Ранняя сталасць у многім вызначыла жыццёвую біяграфію паэта, яго лёс. У 1947 годзе ён становіцца навучэнцам Мінскага педагагічнага вучылішча, а потым — у 1952 — студэнтам філалагічнага факультэта БДУ. Выхад першага паэтычнага зборніка Ніла Гілевіча —"Песня ў дарогу" (1957) — па часе амаль супаў з заканчэннем яго студэнцкіх гадоў. Потым будзе вучоба ў аспірантуры, выкладчыцкая праца ў БДУ і плённая творчая дзейнасць на паэтычнай і навуковай ніве. Адзін за другім выходзяць паэтычныя зборнікі Ніла Гілевіча "Неспакой" (1961), "Перазовы" (1967). "Актавы" (1976), "Незалежнасць" (1991), "На высокім алтары" (1994), раман у вершах [[творы/ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз|"Родныя дзеці"]] (1985). Адначасова ён аўтар шматлікіх прац па літаратуразнаўстве, нястомны збіральнік і прапагандыст беларускага фальклору.\\
-Талент Ніла Гілевіча шматгранны, і, як руплівы працаўнік, ён рэалізуе яго напоўніцу. Вялікай папулярнасцю ў чытачоў карыстаюцца сатырычныя творы паэта, ён аўтар шматлікіх [[slounik>байка|баек]], [[slounik>фельетон|фельетонаў]], [[slounik>замова|замоў]] і жартаў, якія выходзілі асобнымі зборнікамі, друкаваліся ў перыядычных выданнях. Менавіта пяру Ніла Гілевіча належыць знакамітая сатырычна-парадыйная паэма "Сказ пра Лысую гару", якая шмат дзесяцігоддзяў лічылася [[slounik>ананім|ананімнай]]. Варта згадаць і публіцыстычныя артыкулы паэта, прысвечаныя праблеме захавання роднай мовы, якія амаль паўстагоддзя не сыходзяць са старонак перыядычных выданняў. У літаратурным свеце Ніл Гілевіч добра вядомы як перакладчык са славянскіх моў, асабліва з балгарскай і славенскай. За плённую перакладчыцкую дзейнасць ён узнагароджаны балгарскім ордэнам Кірылы і Мяфодзія 1-й ступені, ордэнам Югаслаўскай зоркі са стужкай і ордэнам Украіны.+Талент Ніла Гілевіча шматгранны, і, як руплівы працаўнік, ён рэалізуе яго напоўніцу. Вялікай папулярнасцю ў чытачоў карыстаюцца сатырычныя творы паэта, ён аўтар шматлікіх [[слоўнік/байка|баек]], [[слоўнік/фельетон|фельетонаў]], [[слоўнік/замова|замоў]] і жартаў, якія выходзілі асобнымі зборнікамі, друкаваліся ў перыядычных выданнях. Менавіта пяру Ніла Гілевіча належыць знакамітая сатырычна-парадыйная паэма "Сказ пра Лысую гару", якая шмат дзесяцігоддзяў лічылася [[слоўнік/ананім|ананімнай]]. Варта згадаць і публіцыстычныя артыкулы паэта, прысвечаныя праблеме захавання роднай мовы, якія амаль паўстагоддзя не сыходзяць са старонак перыядычных выданняў. У літаратурным свеце Ніл Гілевіч добра вядомы як перакладчык са славянскіх моў, асабліва з балгарскай і славенскай. За плённую перакладчыцкую дзейнасць ён узнагароджаны балгарскім ордэнам Кірылы і Мяфодзія 1-й ступені, ордэнам Югаслаўскай зоркі са стужкай і ордэнам Украіны.
  
 Памёр Ніл Сымонавіч 29 сакавіка 2016 года ў Мінску. Пахаваны 1 красавіка 2016 года на Кальварыйскіх могілках побач з магілай жонкі. Памёр Ніл Сымонавіч 29 сакавіка 2016 года ў Мінску. Пахаваны 1 красавіка 2016 года на Кальварыйскіх могілках побач з магілай жонкі.
постаці/ніл-гілевіч.1755963612.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/23 15:40 — vedybeadmin

Donate Powered by PHP Valid HTML5 Valid CSS Driven by DokuWiki