Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- постаці:алесь-дудар [2025/08/23 15:53] – vedybeadmin
+++ постаці:алесь-дудар [2025/08/23 16:03] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 10: / Радок 10: @@
 Паэт, празаік, крытык, перакладчык Алесь Дудар (сапраўднае прозвішча Дайлідовіч) нарадзіўся 24 снежня 1904 года ў вёсцы Навасёлкі Мазырскага павета Мінскай губерні (цяпер Петрыкаўкага раёна Гомельскай вобласці) у сялянскай сям’і. Пазней Дайлідовічы пераехалі ў Мінск, дзе бацька працаваў чыгуначнікам. У Першую сусветную вайну, сям’я выехала ў бежанства. Жылі ў г. Казлове (Мічурынск) Тамбоўскай губерні. У 1917 годзе вярнуліся ў Мінск.\\
-Алесь Дудар вучыўся ў школе другой ступені, якую скончыў у 1920 годзе. Захапляўся тэатрам, прымаў удзел у «Трупе беларускіх артыстаў пад загадам [[litpers>уладзіслаў-галубок|У. Галубка]]». У гэты ж час пачаў пісаць вершы. Першы верш «Прэч з дарогі» быў апублікаваны ў 1921 годзе ў газеце «Савецкая Беларусь» пад псеўданімам А. Дудар. 3 гэтага часу ён рэгулярна друкуецца ў перыёдыцы, выдае кнігі паэзіі «Беларусь бунтарская» (1925), «Сонечнымі сцежкамі» (1925), «I залацісцей, і сталёвей» (1926), «Вежа» (1928), піша паэмы «Паланянка», «Шанхайскі шоўк», «Байкал», кнігу апавяданняў «Марсельеза» (1927), зборнік артыкулаў «Пра нашы літаратурныя справы» і інш. У крытыцы выступаў пад псеўданімам Тодар Глыбоцкі, нярэдка разглядаў творы беларускіх пісьменнікаў з вульгарна-сацыялагізатарскіх пазіцый. Алесь Дудар станавіўся адным з самых папулярных беларускіх паэтаў таго часу. Ён быў адным з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднання «[[слоўнік/маладняк|Маладняк]]», ездзіў па Беларусі, арганізоўваў яго філіі ў Віцебску, Магілёве, Полацку, спрыяў тым самым станаўленню і развіццю беларускай літаратуры. Дарэчы, сябрам «Маладняка» была і таленавітая паэтэса Наталля Вішнеўская, з якой Алесь Дудар ажаніўся ў 1927 годзе.\\
+Алесь Дудар вучыўся ў школе другой ступені, якую скончыў у 1920 годзе. Захапляўся тэатрам, прымаў удзел у «Трупе беларускіх артыстаў пад загадам [[постаці/уладзіслаў-галубок|У. Галубка]]». У гэты ж час пачаў пісаць вершы. Першы верш «Прэч з дарогі» быў апублікаваны ў 1921 годзе ў газеце «Савецкая Беларусь» пад псеўданімам А. Дудар. 3 гэтага часу ён рэгулярна друкуецца ў перыёдыцы, выдае кнігі паэзіі «Беларусь бунтарская» (1925), «Сонечнымі сцежкамі» (1925), «I залацісцей, і сталёвей» (1926), «Вежа» (1928), піша паэмы «Паланянка», «Шанхайскі шоўк», «Байкал», кнігу апавяданняў «Марсельеза» (1927), зборнік артыкулаў «Пра нашы літаратурныя справы» і інш. У крытыцы выступаў пад псеўданімам Тодар Глыбоцкі, нярэдка разглядаў творы беларускіх пісьменнікаў з вульгарна-сацыялагізатарскіх пазіцый. Алесь Дудар станавіўся адным з самых папулярных беларускіх паэтаў таго часу. Ён быў адным з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднання «[[слоўнік/маладняк|Маладняк]]», ездзіў па Беларусі, арганізоўваў яго філіі ў Віцебску, Магілёве, Полацку, спрыяў тым самым станаўленню і развіццю беларускай літаратуры. Дарэчы, сябрам «Маладняка» была і таленавітая паэтэса Наталля Вішнеўская, з якой Алесь Дудар ажаніўся ў 1927 годзе.\\
 Для ранняга перыяду творчасці Алеся Дудара, як адзначаў крытык Варлен Бечык, было характэрна «рамантычнае светаўспрыманне. Ён захапляўся рамантыкай паўстанняў, подзвігамі рэвалюцыянераў яго [[слоўнік/грамадзянская-лірыка|грамадзянская лірыка]] — гэта паэтызацыя Беларусі «ў фабрычных трубах», апяванне вёскі, якая «рушыць у новы век».\\
-Але малады паэт не хацеў мірыцца і з тым адмоўным, што сустракалася ў жыцці. Паступіўшы ў 1927 годзе на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне Беларускага дзяржаўнага універсітэта, ён праз два гады дэманстратыўна пакінуў яго ў знак пратэсту супраць нападак там на студэнтаў-літаратараў за іх нібыта «беларускі шавінізм». У «Савецкай Беларусі» Алесь Дудар разам з [[litpers>міхась-зарэцкі|Міхасём Зарэцкім]] і А. Александровічам апублікаваў адкрыты ліст супраць антыбеларускай пазіцыі універсітэцкага кіраўніцтва. Не пагаджаючыся са спрошчаным поглядам сяброў на ролю мастацкай літаратуры, на аслабленне яе крытэрыяў А. Дудар у 1928 годзе пакідае «Маладняк» і ўступае ў літаратурнае аб’яднанне «[[слоўнік/полымя|Полымя]]».\\
+Але малады паэт не хацеў мірыцца і з тым адмоўным, што сустракалася ў жыцці. Паступіўшы ў 1927 годзе на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне Беларускага дзяржаўнага універсітэта, ён праз два гады дэманстратыўна пакінуў яго ў знак пратэсту супраць нападак там на студэнтаў-літаратараў за іх нібыта «беларускі шавінізм». У «Савецкай Беларусі» Алесь Дудар разам з [[постаці/міхась-зарэцкі|Міхасём Зарэцкім]] і А. Александровічам апублікаваў адкрыты ліст супраць антыбеларускай пазіцыі універсітэцкага кіраўніцтва. Не пагаджаючыся са спрошчаным поглядам сяброў на ролю мастацкай літаратуры, на аслабленне яе крытэрыяў А. Дудар у 1928 годзе пакідае «Маладняк» і ўступае ў літаратурнае аб’яднанне «[[слоўнік/полымя|Полымя]]».\\
 Прынцыповасць і смеласць паэта праяўляліся і ў яго творах, пра што сведчыць верш «Пасеклі Край наш», які бальшавіцкія ўлады расцанілі як «контррэвалюцыйную і нацыяналістычную вылазку класавага ворага на літаратурным фронце». За гэты верш Алесь Дудар у 1928 годзе быў арыштаваны і высланы на тры гады за межы Беларусі.\\
 Сярод канфіскаваных вершаў паэта ў антысавецкія, «нацдэмаўскія» былі залічаны таксама вершы «Цені блудзяць па твары», «Я радзіўся за хатай пад плотам». Абвінавачваўся Алесь Дудар і за знойдзены ў паперах паэта верш яго ўкраінскага сябра, паэта У. Сасюры «Навколо...»
@@ Радок 38: / Радок 38: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
   * [[творы/станіслаў-шушкевіч/станіслаў-шушкевіч-дудар]]
-  * [[textdiss>місіянер-беларускай-культуры]]
+  * [[ibdc.ped>місіянер-беларускай-культуры]]
   * [[слоўнік/дудар]]
   * [[творы/якуб-колас/казкі-жыцця/якуб-колас-дудар]]