Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- аналіз-і-крытыка:пачынальнік-вялікай-прозы-творчасць-ядві [2025/08/23 15:40] – vedybeadmin
+++ аналіз-і-крытыка:пачынальнік-вялікай-прозы-творчасць-ядві [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Пачынальнік вялікай прозы (творчасць Ядвігіна Ш.) ======
-Ядвігін Ш. (сапраўдныя імя і прозвішча пісьменніка Антон Лявіцкі) увайшоў у беларускую літаратуру як навеліст, нарысіст, фельетаніст, перакладчык, аўтар аднаго з першых беларускіх раманаў. Пісаў ён на беларускай, польскай і рускай мовах. Першыя апавяданні пісьменніка лічацца мастацкімі апрацоўкамі, інтэрпрэтацыямі народных жартаў, анекдотаў, [[slounik>гутарка|гутарак]], казак, нагадваюць байкі ў прозе і характарызуюцца вострай сатырычнай скіраванасцю. У іх выкрываюцца зайздрасць, сквапнасць, празмерная цікаўнасць, забабоннасць і іншыя заганы чалавечай натуры. Героямі іх у большасці выпадкаў з’яўляюцца простыя людзі, сяляне, якім аўтар спачувае і якіх павучае з пазіцый народнай маралі. Так, у серыі гумарыстычных навел "Вучоны бык", "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-з-маленькім-білецікам|З маленькім білецікам]]", "Пазыка", "Заморскі звер", "Цырк" сяляне трапляюць у даволі кур’ёзныя сітуацыі гарадскога жыцця, дзе паводзяць сябе па-дзіцячы наіўна, даверліва, неразважліва, часам алагічна (прымаюць чалавека за малпу, вераць аб магчымасці вучобы бычка на чыноўніка, сушаць у партэры анучы, у цягніку замест вызначанага ў білеце месца займаюць туалет і інш.).\\
+Ядвігін Ш. (сапраўдныя імя і прозвішча пісьменніка Антон Лявіцкі) увайшоў у беларускую літаратуру як навеліст, нарысіст, фельетаніст, перакладчык, аўтар аднаго з першых беларускіх раманаў. Пісаў ён на беларускай, польскай і рускай мовах. Першыя апавяданні пісьменніка лічацца мастацкімі апрацоўкамі, інтэрпрэтацыямі народных жартаў, анекдотаў, [[слоўнік/гутарка|гутарак]], казак, нагадваюць байкі ў прозе і характарызуюцца вострай сатырычнай скіраванасцю. У іх выкрываюцца зайздрасць, сквапнасць, празмерная цікаўнасць, забабоннасць і іншыя заганы чалавечай натуры. Героямі іх у большасці выпадкаў з’яўляюцца простыя людзі, сяляне, якім аўтар спачувае і якіх павучае з пазіцый народнай маралі. Так, у серыі гумарыстычных навел "Вучоны бык", "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-з-маленькім-білецікам|З маленькім білецікам]]", "Пазыка", "Заморскі звер", "Цырк" сяляне трапляюць у даволі кур’ёзныя сітуацыі гарадскога жыцця, дзе паводзяць сябе па-дзіцячы наіўна, даверліва, неразважліва, часам алагічна (прымаюць чалавека за малпу, вераць аб магчымасці вучобы бычка на чыноўніка, сушаць у партэры анучы, у цягніку замест вызначанага ў білеце месца займаюць туалет і інш.).\\
 Апавяданне "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-рабы|Рабы]]" з’яўляецца вострай крытыкай на людское хамства, блізарукае жыццё, "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-падласенькі|Падласенькі]]" – сатырай на тых прадстаўнікоў інтэлігенцыі, якія, вывучыўшыся на бацькоўскія грошы, адракаліся ад іх, "Важная фіга" – высмейваннем злых і сварлівых свякрух, "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-дачэсныя|Дачэсныя]]" – выкрыццём сквапнасці, несумленнасці, няўдзячнасці, ашуканства.\\
 Пазнейшыя творы пісьменніка характарызуюцца большай рэалістычнасцю, сацыяльнай завостранасцю. Цяжкая доля вясковай жанчыны паказваецца ў апавяданнях "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-гаротная|Гаротная]]" (пра шматпакутнае жыццё Тамашыхі), "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-бярозка|Бярозка]]" (аб нялюбым замужжы і горкім лёсе Марысі), "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-шчаслівая|Шчаслівая]]" (аб сквапнай жонцы, якая, падманутая мужам, памірае з думкай аб золаце ў гаршчку, дзе на самой справе знаходзілася ўсялякае смецце). У цэнтры алегарычнага апавядання "[[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-дуб-дзядуля|Дуб-Дзядуля]]" вобраз мужыка, які ў сне шукае ваду старому дубу. Пошукі прыводзяць селяніна да трох азёр, ля якіх ён сустракае трох бабуль – Працу, Бяду і Цярпенне. Бабулі хочуць дапамагчы людзям, але іх вялікія намаганні не могуць пазбавіць чалавека поту, слёз і крыві. У апавяданні паказваецца цяжкі лёс беларускага селяніна, выказваецца шчырае спачуванне народу, мара аб яго лепшым будучым.\\