Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- аналіз-і-крытыка:асноўныя-матывы-і-вобразы-дарэвалюцыйнай [2025/08/22 11:14] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ аналіз-і-крытыка:асноўныя-матывы-і-вобразы-дарэвалюцыйнай [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 23: / Радок 23: @@
 "Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!"
-Рэальны вобраз беларускага селяніна створаны Я. Коласам у сатырычным вершы "Асадзі назад!" Селянін з сумнай іроніяй, нібы жартуючы, апавядае аб сваёй нялёгкай долі, аб сваім прыгнечаным становішчы. Куды б ён ні пайшоў, што б ні хацеў зрабіць, усюды ён чуе адно і тое ж: "Асадзі назад!" [[slounik>рэфрэн|Рэфрэн]] "Асадзі назад!", якім заканчваецца кожная страфа, набывае ў вершы розныя сэнсавыя адценні: і спачування, і гневу, і іроніі, і нянавісці да ворагаў. Верш накіраваны супраць бюракратычных парадкаў Расіі, супраць гвалтоўніцтва паліцэйскіх, разгулу рэакцыі. Селянін з’яўляецца не толькі ахвярай паліцэйскіх здзекаў, але і барацьбітом за сваю свабоду. "Узбунтаваўшы" народ, ён не адракаецца ад сваіх слоў, смела глядзіць праўдзе ў вочы, здольны на далейшую барацьбу.\\
+Рэальны вобраз беларускага селяніна створаны Я. Коласам у сатырычным вершы "Асадзі назад!" Селянін з сумнай іроніяй, нібы жартуючы, апавядае аб сваёй нялёгкай долі, аб сваім прыгнечаным становішчы. Куды б ён ні пайшоў, што б ні хацеў зрабіць, усюды ён чуе адно і тое ж: "Асадзі назад!" [[слоўнік/рэфрэн|Рэфрэн]] "Асадзі назад!", якім заканчваецца кожная страфа, набывае ў вершы розныя сэнсавыя адценні: і спачування, і гневу, і іроніі, і нянавісці да ворагаў. Верш накіраваны супраць бюракратычных парадкаў Расіі, супраць гвалтоўніцтва паліцэйскіх, разгулу рэакцыі. Селянін з’яўляецца не толькі ахвярай паліцэйскіх здзекаў, але і барацьбітом за сваю свабоду. "Узбунтаваўшы" народ, ён не адракаецца ад сваіх слоў, смела глядзіць праўдзе ў вочы, здольны на далейшую барацьбу.\\
 Верай у народ, у яго светлае будучае прасякнуты верш "Не бядуй!". Напісаны ў часы рэакцыі (пасля паражэння рэвалюцыі 1905 г.), ён заклікаў простых людзей не паддавацца роспачы, не траціць надзеі на прыход светлага дня свабоды. Я. Колас упэўнены, што на змену халоднай зіме прыйдзе сонечная вясна вызвалення, што прыгнечанне, несправядлівасць, панаванне рэакцыі хутка скончацца:
@@ Радок 31: / Радок 31: @@
 Будзе ў нашай старане.
-Паэзія Я. Коласа была паэзіяй тугі і смутку. Невыпадкова свой першы зборнік вершаў паэт назваў "Песні жальбы". У ім многа лірычных, шчырых вершаў пра бацькаўшчыну, пра "забыты богам край". У вершы "[[bellit>якуб-колас/якуб-колас-родныя-вобразы|Родныя вобразы]]" Я. Колас звяртаецца да роднага краю і да самога сябе з пытаннем-роздумам, якая сіла прываблівае яго да бацькоўскай зямлі, чаму напаўняецца яго сэрца смуткам і радасцю:
+Паэзія Я. Коласа была паэзіяй тугі і смутку. Невыпадкова свой першы зборнік вершаў паэт назваў "Песні жальбы". У ім многа лірычных, шчырых вершаў пра бацькаўшчыну, пра "забыты богам край". У вершы "[[творы/якуб-колас/якуб-колас-родныя-вобразы|Родныя вобразы]]" Я. Колас звяртаецца да роднага краю і да самога сябе з пытаннем-роздумам, якая сіла прываблівае яго да бацькоўскай зямлі, чаму напаўняецца яго сэрца смуткам і радасцю:
 Вобразы мілыя роднага краю,\\
@@ Радок 52: / Радок 52: @@
 ("Наш родны край")
-Сумам вее і ад верша "[[bellit>якуб-колас/якуб-колас-маці|Маці]]", у якім Я. Колас расказвае пра цяжкі лёс жанчыны. Многа гора спазнала яна за сваё жыццё: смерць мужа-батрака, заключэнне ў астрог сына, беззямелле, голад і холад. У зімовую ноч, калі "вецер вые за вугламі, у коміне галосіць", "вербы плачуць", "глуха лес гамоніць", маці ўспамінае мінулае жыццё, у якім больш было гора і слёз, чым радасці. Паказваючы бязрадасную карціну сялянскага жыцця, моц мацярынскага цярпення, Я. Колас прымушае задумацца над прычынамі пакут простых людзей.\\
+Сумам вее і ад верша "[[творы/якуб-колас/якуб-колас-маці|Маці]]", у якім Я. Колас расказвае пра цяжкі лёс жанчыны. Многа гора спазнала яна за сваё жыццё: смерць мужа-батрака, заключэнне ў астрог сына, беззямелле, голад і холад. У зімовую ноч, калі "вецер вые за вугламі, у коміне галосіць", "вербы плачуць", "глуха лес гамоніць", маці ўспамінае мінулае жыццё, у якім больш было гора і слёз, чым радасці. Паказваючы бязрадасную карціну сялянскага жыцця, моц мацярынскага цярпення, Я. Колас прымушае задумацца над прычынамі пакут простых людзей.\\
 У Я. Коласа нямала вершаў, прысвечаных тэме паэта і паэзіі ("Песняру", "Дудка", "Родныя песні", "Не пытайце, не прасеце"). У іх аўтар патрабуе ад мастакоў слова быць выразнікамі дум і жаданняў народа, смела раскрываць праўду жыцця, пісаць узнёсла і ўсхвалявана. Паэзія, на думку Я. Коласа, – гэта зброя, якая павінна дапамагаць у барацьбе за перабудову жыцця. У вершы "Песняру" сілу і моц паэтычнага слова аўтар параўноўвае з магутнасцю прыродных сіл, з маланкай, з перуном:
@@ Радок 66: / Радок 66: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[bellit>якуб-колас/служэнне-народу-асноўны-абавязак-мастака]]
+  * [[творы/якуб-колас/служэнне-народу-асноўны-абавязак-мастака]]
-  * [[bellit>якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-]]
+  * [[творы/якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-]]
-  * [[bellit>якуб-колас/творчасць-якуба-коласа]]
+  * [[творы/якуб-колас/творчасць-якуба-коласа]]
-  * [[bellit>якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя]]
+  * [[творы/якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя]]
-  * [[bellit>якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям]]
+  * [[творы/якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям]]