Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Аповесць Івана Шамякіна "Ахвяры"
&keywords = ман, золатаў, кіраўніцтва, атрада, дзейнасць, творы, нкус, барацьбе, партызанскага, групам, пісьменніка, недаверу, рукі, вораг, падпольнага
&abstract = Аповесць Івана Шамякіна "Ахвяры"
&iftrue = nan
~~

====== Аповесць Івана Шамякіна "Ахвяры" ======
Аповесць І. Шамякіна "Ахвяры", як і многія творы пісьменніка, прысвечана падзеям Вялікай Айчыннай вайны. У ёй аўтар уздымае новую для беларускай літаратуры праблему, якая доўгі час змоўчвалася ці няправільна ацэньвалася. У цэнтры ўвагі пісьменніка – дзейнасць Мінскага падпольнага і партызанскага руху, а таксам складаныя ўмовы ўзаемадзеяння падпольнага кіраўніцтва з прадстаўнікамі НКУС, засланымі быццам бы для карэкціроўкі сумесных дзеянняў арганізацый.\\
Падзеі адбываюцца ў адным з партызанскіх атрадаў, які ўзначальвае Аляксей Іванавіч Ман. Паміж камандзірам атрада, начальнікам штаба Навумам Брагінскім і камісарам Ігарам Кіпенем складваюцца адносіны ўзаемаразумення, узаемавыручкі, што, безумоўна, дапамагала ў агульнай барацьбе з акупантамі. Няма ніякага недаверу і недагаворвання паміж героямі твора, хаця Брагінскі – былы капітан-акружэнец, а Ман – былы "вораг" народа, які зведаў на сабе ўсе жахі допытаў у засценках НКУС.\\
У жыццё партызанскага атрада ўмешваецца прадстаўнік спецгрупы НКУС Золатаў Якаў Міхайлавіч, закінуты ў тыл ворага для кантролю над дзейнасцю партызанаў і падпольшчыкаў. Усю сваю кіпучую дзейнасць ён будуе на недаверы, падазронасці, збіранні кампраматаў, падаўленні волі чалавека, на шантажах, правакацыях, грубай фізічнай сіле. Прымітыўна разумеючы задачы барацьбы з ворагам, Золатаў спрабуе ўзяць у свае рукі кіраўніцтва атрадам. На шчасце, гэтага не атрымалася, бо людзі больш давяраюць Ману. Прыслужнік сталінскай машыны, Золатаў любой цаной хоча выслужыцца перад кіраўніцтвам. І таму ён лёгка прыняў за праўду варожыя выдумкі аб тым, што падполле арганізавалі самі немцы ў правакацыйных мэтах, і паслаў у Маскву радыёграму. Шкода, якую нарабілі гэтыя дзеянні, сёння агульнавядомая. Па загадзе П. К. Панамарэнкі ўсім аб’яднанням і групам было забаронена ўступаць у якія-небудзь сувязі з мінскімі арганізацыямі, што, па сутнасці, паралізавала іх дзейнасць, прымусіла змагацца без скаардынаванасці, паасобку. У такіх умовах Золатаў стаў асабліва "пільным". Ён з’яўляецца віноўнікам гібелі смелага і адважнага юнака, кіраўніка падпольнай групы Стася Шабовіча, многіх няшчасцяў у атрадзе. У канцы твора І. Шамякін паказвае маральны крах Золатава. Скінуты з саней Манам, ён трапляе ў рукі фашыстаў, дзе стаў спраўна служыць ім. Для такіх людзей усё роўна, каму і як прыслужваць, бо для ўласнага выжывання і дабрабыту яны гатовы ахвяраваць усім святым у жыцці.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/іван-шамякін/сэрца-на-далоні-адказы-на-пытанні]]
  * [[творы/іван-шамякін/іван-шамякін-непаўторная-вясна]]
  * [[творы/іван-шамякін/іван-шамякін-злая-зорка]]
  * [[творы/іван-шамякін/адказы-на-пытанні-па-аповесці-гандлярка-]]
  * [[постаці/іван-шамякін]]